14633 resultaten.
Kindje
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.205 Op de peul mijns herten
rust uw hoofdeke van goud...
't Is of ik uw frêle zielke
tussen bei mijn handen houd:
Lijk albasten bloeme
licht uw teer gezichteke
en uit elk' azuren kijker
blikt een blauw gedichteke...
Kon ik vatten, kindje,
van die dichtjes ritme en rijm;
mocht ik, van uw broze wereld,
raden het subtiel geheim.
'k Durf…
aan een kindeke
poëzie
3.0 met 34 stemmen 3.235 Ik had zo geern uw wiegeken
Met blommekens getooid;
Zo geren om uw hoofdeken
Wat verzekens gestrooid;
Maar somber zijn mijn bloemen, kind,
en triestig zingt mijn lied.
Gij in uw sneeuwen beddeken,
ge kent nog geen verdriet.
Wat zou daar om uw koppeken,
wat kàn daar anders zijn
Dan woordjes van uw moederken
En strikskens van satijn?
Maar…
Goenavond
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.381 Ik fluister u zacht 'goedenavond'
Mijn schamel, m'n simpel bezit
Al ligt er zo menig illusie
Begraven in 't kamerke wit.
'Goedenavond', al doodt ge zo trage
De hoop van mijn lachend gelaat
O! Ik moet u bijwijlen beminnen
Als had ik u nimmer gehaat.
'Goedenavond' gepeinsde gedachten
Die zweven nog boven mijn hoofd
'Goedenavond' gestorven…
AAN GUIDO GEZELLE
poëzie
3.0 met 31 stemmen 3.455 Wanneer te sterven ging de zon,
De schemering heur webbe spon,
Wanneer de smart mij overwon
En ik die smart niet dragen kon;
Dan heb ik vaak me neergezet
Dicht bij dat oud-verkleurd portret...
Daar toeven was een schoon gebed,
Gezelle... m'n heilige Gezelle.…
Zo zong de bloem in de vaas
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.167 Ik ben een bloem van 't veld
Wie droeg mij mee ter stede
Waar 'k nooit of nooit meer bidden zal
Lijk ginder in het rustige dal
Mijn simpele bloemgebeden.
Ik sta hier in dees mooie vaas
Zo triestig te verwelken
Gij hebt mijn herte zeer gedaan.
Ach mensen, zult gij nooit verstaan
De taal van bloemenkelken.
Ik ben een bloem van 't veld…
de kinderen van" de soetewey"
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.600 Soms doen ze hun blokjes
en lichtgrijze sokjes
aan 't oude kapelleken uit,
dan klinkt langs de wegen
het joelen u tegen
en 't plif-pleffend voetjes-geluid...
Maar zien ze in het deurgat hun moederke staan
gauw schieten ze sokjes en blokjes weer aan.…
Herfst
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.039 Achter de oude kloosterwoning
Hing wat rode zon…
Onder goud-getinte linde
Bad een jonge non
Heur gelaten ogen droomden
Onder blanke doek,
Naar de zwart’ en rode letters
Van ’t getijden boek…
Langs de wegskens was geprevel
Van wat blâren bruin…;
Aan heur voeten bogen schrale
Violieren schuin
Als ’n dode^illusie, die ze
Lang vergeten…
vondelingskens
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.849 'k Vond z'in Vlaanderen, waar geen hand
Zegent d' idealen...;
Waar men, als een vreemde bant
D' eigen zoete tale.
'k Vond ze, waar geen zachte stem
Door m'n zuchten streelde...;
'k Vond ze ver, heel ver van hem,
Ver van alle weelde.
In 't vertellen van wat wind...,
't Rits'len van de hagen...,
In de kijkers van een kind...,…
avondliedeke 3
poëzie
3.0 met 57 stemmen 8.816 't Is goed in 't eigen hart te kijken
Nog even voor het slapengaan
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hart heb zeer gedaan
Of ik geen ogen heb doen schreien,
Geen weemoed op een wezen lei
Of ik aan liefdeloze mensen
Een woordeke van liefde zei.
En vind ik, in het huis mijns harten,
dat ik één droefenis genas,
dat ik mijn armen…
Stervens-pijn
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.870 Daar hangt wat adem van mijn ziel
Op iedere weg, in iedere bloem;
Daar blijft een beetje van mijn hart
In al de namen, die 'k vernoem.
En 'k voel mijn ogen stil verwant
Aan ieders wee..., aan elks verblijden...
Gij, die me lieven hebt geleerd,
God, leer me scheiden.
Mijn God, ik kàn..., ik kàn nog niet;
Daar woont in mij geen stervensrust…
Mist
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.469 Dees dag is lijk een moede man,
Die langs een strate, grijs en stil,
Zijn droefenis niet kroppen kan
Maar toch niet schreien wil.
Over de mulle wegen zweeft
Een waas van onverschilligheid...
Vrouw, die zich zonder liefde geeft
En heengaat zonder spijt.
Daar zoeft wat zonne-lichternis…
O kinderen van mijn dromen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.437 O kinderen van mijn dromen,
O bloemkens van mijn tuin,
Wat buigt ge droef en lome
Uw tengere kopkens schuin.
Ge waart zo fris te voren
Als klokskens van de mei,
O lievekes, geboren
Uit droom en mijmerij.
En 'k heb u, stil-bewogen,
Gevoed, bij nacht en dag,
Met regen van mijn ogen,
Met zonne van mijn lach.
Ik wil u niet zien welken;…
't is de ure der getijden
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.437 Daar is, in iedere zuster-cel,
Bij 't ronken van de wekker-bel,
Een vaag gerucht begonnen:
't Is 't mommel- momp'len van gebeden,
De kloosterkerk wacht beneden,
Heur stille, vroege nonnen.
Ze komen van de donkere trap,
In zwart habijt en witte kap,
Een beetje voor de vieren;
Daar hangt in menige vensterspleet
Der gaanderijen, diep en…
Kussen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.640 Kussen is een troon van morgenlicht,
waar men heersen leert en nederknielen;
Kussen is een kostbaar evenwicht,
tussen mensenhart en mensenziele.
Kussen is een wonderlijk akkoord,
waar de zielen in elkaar verglijen;
Kussen is wel 't goddelijkste woord,
dat uit mensenmonden kan gedijen.
Kussen is een zomer-avondgaard,
waar de vruchten tot…
God moet mij geren zien
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.245 God zei dat ik een liedeke moest maken.
Ik zei dat ik niet kon.
Hij leê* mijn weifel-hand en wilde bij me blijven
zoals een moeder doet die kindeke leert schrijven
en 't lied begon.
En 't lied begon te groeien uit mijn handen
lijk uit de mei het gras;
nog voor ik aan die wasdom bloei en zaad kon wensen
stond heel mijn herte rijp van liekens…
't Is goê
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.590 - Die goede, oud-bekende -
Daar, tussen waak en sluimer in,
Vindt menige goedheid haar begin
En menige smart haar ende...
--------------------------------------------
uit: Op zachte vooizekens (1923)…
Wintergepeinzen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.624 Dat ook ons hart rusten kon
lijk 's winters velden doen,
die liggen daar onder Gods hemel wijd
de waarde te vieren
van eenzaamheid.
Ze weten heimelijk meer dan wij
die trappen over hun wijs gezicht;
ze weten: in voren van diep geduld
wordt het mirakel
van 't zaad vervuld.
Wij mensen met ons gulzig hart,
wat is er aan ons te doen?
Wij…
Armoe
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.404 'k Heb zo'n honger naar een lied
In dit huis van eenzaam wezen,
Waar 'k nog in geen blik mocht lezen,
Dat een mens me geren* ziet.
't Kloksken tikt melankoliek...
't Maakt me monotoon en kranke,*
God! ik smacht naar dieper klanken,
'k Heb zo'n honger naar muziek...
Ach..., en zo'k mezelve sus
Met een bloem of een gebêken*...
Ziet ge niet…
Blarenlied
poëzie
4.0 met 17 stemmen 2.437 Wij, dorre en dode blaren,
Wij komen stil gevloon*
En vlechten door uw haren
Een goud- en bronzen kroon.
Daar, waar wij ritselend vielen,
En strooiden herfst-gewaad,
Daar sterft iets in uw zielen...
Gij, die er over gaat.
Wij leggen in uw ogen
Traan van weemoedigheid;
'De zomer was een leugen';
Zo zucht ge, wijl ge schreit.
Neen,…
Misdeelden
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.872 Ze zeggen nog wat,
Ze zeggen nog wat,
Ik heb zo vaak aan mijn hart gehad
Als trage brand die node verging,
Het hoofd van een mens, dat te sterven hing.
Uit de smeulende as van z'n brekend oog
Sloeg er bijwijlen een vlam omhoog,
'n Vlam als een vraag.
Want ze vragen nog wat,
Ze vragen:
Wie heeft er mij liefgehad?
En voor ze 't vernemen…
Het halssnoer
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.348 Ach Here de vrijheid
klatergouden geschenk
dat de liefste mij geeft als hij gaat
Ach Here,
dat droef sieraad.
Hij hangt het mij jubelend
over 't strenge kleed, en - ik lach
met de lach die de mondhoeken slijt
neem gij mij dat strassen*-lawijt*
van de fiere troon van de hals
ach Here de vrijheid
zo vals.
Want hij hield mij zingend omhoog…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 62 stemmen 11.853 Ik heb te zeer
de liefde liefgehad
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar…
Vergiffenis
poëzie
3.0 met 36 stemmen 6.423 Ik wil u schoon vergeven
Omdat ik wonder-schoon bemin;
Vergiffenis in liefde
Weet ende nog begin
Ik wil u schoon vergeven
Omdat ik bij mijzelve weet
De zwakheid van m'n herte,
De diepte van uw leed.
Ik wil u schoon vergeven,
Omdat ik in mijn groot gemis,
U toch niet meer kan schenken
Dan wat vergiffenis
--------------------------…
Onder uw handen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.175 Onder uw handen
die veilige ogieven*
word ik weer de stille
de zachte
de lieve
die vredig d'ogen kan laten varen*
over de herfst en de verloren jaren.
Onder uw handen
mij binnen halen
in de kleine portiek van de zeer hoofse zalen
waar ik hoor zingen
dat vér-ijle lied
als ge mijn naam zegt
of zacht naar mij ziet.
Onder uw handen…
Allerzielen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.901 Zwijgende mensen
Over de straat...:
't Is of ze peizen...
Wellicht komt er een lief gelaat
In hun gedachten rijzen.
En rits'lend reuz'len
Over de weg
Verdroogde blaren;...
Daar komt iets van hun dood gezeg
Over mijn jeugd gevaren...
't Is Allerzielen...:
Over die blaân
Langs dode kanten,
Heb ik daar straks een vrouw zien gaan,…
Mizerie-mensen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.100 I
Ik heb u lief, mizerie mensen,
Die geen genoden werdt
Van 's levens blij festijn,
Die te onverschillig zijt, om iemand kwaad te wensen
Te bitter, om nog goed te zijn.
Ge zijt een godslamp van de kerke,
In wier karmijnen hert
Wat olie wordt gedaan,
Te luttel, om in vlammen op te vlerken,
Te veel, om er van dood te gaan.
II
Ik heb…
Aan 't verre dorpken
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.620 Waar de hei te bloeien staat
Speelde ik ééns als kind;
'k Lachte en zong er, vroeg en laat,
Stoeide er met de wind,
Och, 'k en wist geen leed, geen zucht,
Vlocht maar erica's;
Boven mij hing heel de lucht
Vol lobelia's...
Waar de heide te bloeien staat,
Knielde ik, liefste mijn,
's avonds in m'n nachtgewaad
Voor mijn beddekijn*;
'k Bad…
MASKERS
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.650 De mensen doen hun maskers af,
ze kijken vreemd elkander aan
verwonderd dat ze naast elkaar
lijk vreemden staan.
Nochtans ze stonden zij aan zij
in zelfde strijd voor zelfde brood;
sleepten zij niet dezelfde sleur
van zorg en nood?
Viel niet dezelfde klacht en scherts
van uit hun bitter blije mond?
Was ’t niet of men de hele dag
elkaar…
BIDDEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.783 Bidden is niet enkel knielen;
’t Is in ’t huis van onbeminden
En in grauw mizerie-zielen
Veel verborgen liefde vinden.
Bidden is de bittere dingen
Met een zacht gezeg vergoeden;
’t Is doorheen zijn tranen zingen
En in alles ’t schoon vermoeden.
Bidden is langs donkere paden
Lampen van gevoel doen branden;
Bidden is de schoonste daden…
Mensenogen
poëzie
3.0 met 31 stemmen 7.292 Ik houd van ogen door weemoed gewijd
Ik houd van ogen die hebben geschreid
Die hunkerend uitzien van groot gemis
Of starlings staren van droevenis.
Ik houd van ogen die prachtig spontaan
Van grote smart naar geluk willen gaan
Die moe van gemijmer in avond’lijk land
Weer blikkeren uit ruiten waar zonlicht in brandt.
Maar God’lijk de kijkers…