Alle inzendingen over Alleen OR Vragen OR Ogen

Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen, zou de dag dan langer duren? Wanneer ik me geen zorgen zou maken, zou de wereld dan plat zijn? Wanneer ik zonder liefde leven zou, zou 'k dan: liefdeloos zijn?…

Soms vraag ik wel eens aan mezelf: ‘Zijn er wel mensen die écht om mij geven?’ Dan zegt een stemmetje in mijn hoofd: ‘Doe je ogen open en kijk eens naar al die mensen om je heen!’ Maar weet je wat ik zie als ik mijn ogen open? Ik zie alleen maar mensen die GEEN donder om mij geven!…

Ik vraag om een schouder, die is niet dichtbij, ik vraag om wat aandacht, alleen maar voor mij, ik vraag om een hand, die aait over mijn haar, ik vraag om begrip, een klein beetje maar, ik vraag om wat steun, die ik zo nodig heb, ik vraag het alleen, omdat ik ’t alleen niet redt.…

Wie alleen nog wolken ziet, terwijl de zon daarachter, altijd volop schijnt. Wie alleen nog kijken kan, maar bijna niets meer ziet. Wie nog van alles horen kan, maar niet meer luistert. Wie zijn ogen niet gelooft, en alleen nog denken kan, over wie of wat bedreigt.…

Een opgeruimde kast en kelder brengt ruimte in het hoofd en hart maakt gedachten helder geeft een nieuwe start Kijk naar het oude land met nieuwe ogen het landschap verandert van gezicht ogen die de kwaliteit verhogen alles verandert door het licht…

Kijk in de spiegel En zie ogen dof Van levenspijn - Zo veel vragen Heb ik, antwoorden Die moeilijk te Verkrijgen zijn, Sta zo vaak Versteld van De ongerijmdheid Van dit leven, Voel me zo arm en naakt Dat ik alleen Nog maar jouw Ogen zie waarin Ik de mens ontdek Die ik al haast Was kwijtgeraakt…

De vraag herhaalt zich En de hand blijft komen Laat me vrij Ik kan dit niet alleen Ik heb Iemand nodig, Die mijn angst Al overwon En mij wil dragen Tot het licht, Weer zichtbaar is. De vraag wordt beantwoordt “Dan is Hij terug”…

Twee ogen zijn van mij en volgen mij want ze zien mij in de spiegels die we niet haten omdat ze nooit scherven achterlaten en met dezelfde mond altijd vragen waarom ik met dit gezicht blijf zoeken en alleen voor mijn minnaressen dit liefdeloze lichaam achterlaat…

Zonder mijn ogen zou ik de woorden van de vreemdeling volgen en niet vragen wie hij is en wat hij wil geloven. Zonder mijn gedachten te gehoorzamen zou hij een vriend kunnen zijn of mij kunnen helpen omdat de werkelijkheid mijn angsten niet wil delen.…

Ze vragen mij niets dat ik niet kan vinden. Vertellen mij dat de stilte een schaduw is van wachten op schoonheid die beweegt en spreekt als de wijzer van een klok die altijd antwoordt. En met woorden mijn ogen sluit. Want ik ben alleen een verzamelaar van momenten en gezichten die verhalen blijven vertellen.…

Ogen die elkaar niet zien, hout op hout de woede van het lichaam, draaiend in het cirucusspel van heden. Het is een straatnaam aan een huis, de ogen rode tekens aan een voorhoofd, terend op de gedachte aan gisteren: 'Ik loop in zoveel duisternis dat ik blind ben van vragen.…

In de lachende stilte van het levenloze debat kijken ogen waar ze gewenst zijn omdat ze niet eenzaam vragen aan de spiegel wie wie hen nog geloven wil als het vragende licht van de tv hun laatste hoop is en alleen de afstandbediening een trouwe bondgenoot blijft…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Je leest mijn gedachten en voelt mijn gemoed je leest in mijn ogen het gaat niet zo goed. Je wilt me wel troosten in pijn en verdriet maar ik wil alleen zijn dus troost me maar niet. Laat mij maar m'n gang gaan laat me maar even alleen zodat ik kan schreeuwen of stilletjes ween.…

hij beet ik hoorde botjes kraken zag ogen vragen om nog meer uiteengerukt tot een behapbaar stuk werd zij verdeeld onder de dragers in snelle mars trok de kolonne dwars door het land stilte kreeg de overhand uit alle richtingen kwamen de stromen naar de hoge heuvels van hun dromen zij zijn klein maar boordevol venijn mijn termieten…

Haar gezicht deed elke schaduw vragen naar haar ogen. Ze zag alleen de de leegte die haar volgde zonder de naakte droom waarin ze ontwaakte en als een kind weer naar de zon keek die haar met zijn blinde liefde een nieuw leven zou willen geven.…

straal je ook nog als het bloed ontploft in je ogen je posters wel jouw lijnen zijn gewist hun trekken nog niet thuis je was zijn nummer één het rode potlood haatte hij hij vuurde zonder vragen alleen de rechter kon het antwoord dragen de jaren spreken over van jou alleen jouw stem wordt niet gehoord blijkt niet meer recht…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Niets gewoon vragen hoe het gaat iemand vraagt zich af waarom hij zelfs nu nog steeds niets van zich horen laat…

je ogen en je oren hangen lusteloos langszij geweten is verboden en luisteren voorbij het lijden is te dragen alleen maar door te doen alsof er niets meer is te vragen gedachtenloos aan toen van binnen roept de schoonheid die blind is en ook doof maar steeds versteent al bij 't gelaat zichzelf niet meer gelooft…

Ik zit hier nu in mijn kamer, eenzaam en alleen. Is dit nu het leven? Sorry dat ik nu even ween. Ik sluit mijn ogen en vraag aan god; Waarom moet ik mij zo voelen? Is de wereld dan echt rot?…

Haar doffe ogen staren in het grijs Haar gedachten verward als schapenwolken op een regendag Haar gevoelens gaan van links naar rechts Ze geeft om niets bang om keuzes te maken alleen de vraag die geen antwoord heeft wordt vermeden.…

Alleen en mezelf met ogen gericht op de kille verte. En stilletjes vraag ik de wolken; neem me mee...…

comme d'habitude capuccino deux vraag ik de ober een dubbele klik de percolator bromt een tikje tegenzinnig de chocolade smelt het snelst met hete melk je roert ietwat ontroerd in donkere ogen je nipt heel even aan de room verzonken in een droom je kijkt me aan van uit het diepste van je blik alleen al om die bodem…

mijn ogen twinkelden en iedereen keek terug ik stelde vragen niemand keerde mij de rug ineens kreeg ik geen antwoord meer werd alles wazig als in mist ik vroeg naar onbekende wegen zag nergens een vertrouwd gezicht ik was alleen en bang schreeuwde om herkenning ze liepen langs me heen ik gaf alles voor erkenning ik heb nooit…

maar nog steeds verborgen voor ogen die kijken opengebroken huis marcherende hulptroepen nemen alles in bezit handen overal het ‘alleen’ verschrompelt en vlucht voor ogen die kijken…

Is het gek wanneer ik zeg dat ik het moeilijk vind te verdragen en dat ik met mijn ogen dicht nog zoveel aan jou wil vragen maar nu pas in het ochtendlicht begint het me te dagen dat het verdriet dat in mij zit ik alleen moet dragen Als ik in de spiegel kijk dan kijk ik in je ogen Tenminste dat is wat mijn familie doet geloven…