Slaap die ik
Uit mijn ogen
Wrijf, droom die
Onuitwisbaar is -
Beeld dat helder
Op mijn netvlies staat
Bestand dat ik
Verwijd'ren wil
Maar niet met
Zich spotten laat
Angstbeeld voor
Alle dagen
Dat ik leef…
De nacht is duister en diep
En spaarzaam schijnen lantarens
In de mistige natte steeg
Waar ik diep in mijn kraag verscholen
Over ’t glanzend nat plaveisel ga
Troosteloos staren donker ramen
Als koolzwarte niets ziende ogen
Gevat in gevels als kale doodskoppen
Mij angstwekkend luguber aan
En ik heb geen wens dan deze
Doodse stad zo snel mogelijk…
…continenten zijn kil, kaal en ledig
weer slaat de Babylonische
spraakverwarring toe
men vliegt elkaar steeds meer in de
haren achter hun muren waar
beschaving afbrokkelt
reeds vroeg worden huizen als
cachotten met hete hangijzers
gegrendeld
nachten zijn zwart en lang
met dode straten waar ouderen
zichzelf kreunend voortslepen
naar een…
In mijn angstbeelden zie ik schrikwekkende
paddestoelen, waarna ik als een hazewindhond
onder de rok van Maxima duik, maar ik vrees
dat zo'n diepzeeduik geen enkele zin heeft.…
stad
Roept hij rond in de omroepwagen
Een wagen waar de verf van afbladt
De eerste voorstelling is geen groot succes
Veertig mensen slechts aanschouwen deze show
Het einde is in zicht - het circus op de fles
Het weinige geld wordt onder de artiesten verdeeld
Voor hemzelf blijft er geen rode cent over
Enkel dat ene, altijd wederkerende, angstbeeld…
De wind begon ruw gras te wiegen
Op dreigende en lage toon
Wierp hij een angstbeeld naar de aarde
Een waanvoorstelling in de lucht
Blad haakte zich van bomen los
En ijlde richting verderop
Het stof schepte zichzelf op
Strooide zich uit over de wegen
De karren snelden door de straten
De donder rolde en zwol aan
Bliksem toonde een gele muil…