inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 45.245):

Losgeraakt

…continenten zijn kil, kaal en ledig
weer slaat de Babylonische
spraakverwarring toe
men vliegt elkaar steeds meer in de
haren achter hun muren waar
beschaving afbrokkelt
reeds vroeg worden huizen als
cachotten met hete hangijzers
gegrendeld

nachten zijn zwart en lang
met dode straten waar ouderen
zichzelf kreunend voortslepen
naar een vallei waar zij zichzelf
kwijtraken
uit brandende putten klinkt gekrijs
van kinderen die worden verkracht en
vermoord en nog is het einde niet

er is geen weg meer waar men kan
terugvallen op hun god omdat die
alles heeft losgelaten
ogenschijnlijk lijkt alles zo vredig
maar er is geen ruimen meer aan….


Zie ook: http://fly.to/laurens.nl

Schrijver: Laurens Windig, 11 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: moraal

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 273

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Irmlinda
Datum:
11 oktober 2012
Email:
irmart140xs4all.nl
Zeer raak deze woorden, ik deel je visie en hoop dat we met zijn allen de schouders eronder gaan zetten om het tij te keren...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)