Alle inzendingen over Bertha 38 OR Willem IV OR Koningsdroom

’t Begon op een zomernacht, bijna toevallig: Terwijl zij zich aan het venster koelde, Droomde haar lieveling bang en woelde Zich bloot. Zij vond haar, omziend, bevallig: De handen naast ’t hoofd geperst in ’t kussen, ’t Dek afgegleden, de knieën hoog En zelve in zachte boog. Zij wilde kussen, Zacht, dat ze niet ontwaakte, maar ze bewoog…

Zij waren liefst bijeen onder het koele linnen Der ruwe lakens over de brede sponde Zo dat zij omhelzende zich nog in een Tweevoudig gewaad, een legertent bevonden. Door de gordijnen woei dan de avond binnen, Een zachtzwoele die goedvond dat zij zich vonden, Maar eindelijk koel werd en week. Meestal begon de Nacht tegelijk met de insluimring…

Afscheid Zuster, zie, wij zijn te zeer gelijkend; Nooit zullen wij zalig zijn: een paar - Hoe ’t geluk, vermeerdring te bereiken, Altijd zelf ontmoetend in elkaar. Voel hoe zuiver wij zijn evenhogen, ’t Tederst van mijn borst jou treft en streelt. Onze nadering komt toebewogen Geen gestalte, steeds een spiegelbeeld. Voel, hoe ’t steeds…

Niet uitgestoten en niet opgenomen, Geen vreemdeling en toch niet een der hunnen, En niets haar eigen, alles gunst of leen. Zij zijn de meesters en zij kunnen Altijd haar leven binnenkomen, Dat zij, zo altijd eenzaam, nooit alleen, Niets houden kan voor zich en om zich heen. Waar zou zij heen gaan? Midden op de vliering Heeft men een kleine…

De zee, het enige leven dat strekt Van begin tot einde - Terwijl alle andre, voor kort gewekt, Gedwee en weerloos verdwijnen - Geeft in eeuwige breking De grote, zachte verzekering Dat, wanneer allen versterven, verstijven, Zij bevallig zal blijven. En als ik ga gehaast, Genaderd en genaast Door de jagende dood, Hoor ik de troost Van …

In deze tuin zijn saamgelegd geelbruine en witte en zwarte stenen, gevoegd, gezocht, dat elk wat zegt met een allengs opkomend menen, bedoeld door een die niet meer is de velerlei gevormde vlakken, en met in de vakken voorzichtige betekenis, gebleekten in het aangezicht der zon, gewassen door de regen, rillende open plekken tegen het…

Uw nauwgezetheid is beducht Mij ‘over 't paard te tillen.’ Maar is er iets wat u belet Dat gij mij in de zadel zet? Gesteld - dat gij 't zou willen.…

Waartoe dient muziek heeft het tot doel emoties op te wekken door middel van klanken? That is the question, dear Watson. Het gaat in muziek niet om emoties an sich, onze gevoelens bevinden zich immers niet daar maar in onze eigen leefwereld. Ze zijn verbonden met onze ervaring en met onze verstandelijke beoordeling van…

Eer de tuin 't vertrouwen vindt Zich de volle bloei te geven, Staan de meisjes er in, beven, Willen wel, neen nog niet leven En uit enge angsten streven Tengre handen tegen wind. En zij gaan met schuwe voeten, Als door zwaar gewaad gedrukt, Traag, bevreesd en toch verrukt, Houdingen zoekend die zij moeten Vinden om hun droom te…

O DOOD vlies van de torengracht en wreed gewekte kreet der zwanen, de angst vloeit klam toe door de lanen en stolt rondom de pijlerschacht. O krimpend hart, dat uit de sprong der wurgende belagers hoog naar boven omhoog zich worstelde sloven aamechtig sinds het zich ontwrong, walmende lamp, die opgetild met floersen roet het smeulend…

Gezinshereniging, een heikel punt Voor Bikker en voor Kaag is het wel slikken Het CDA moet ook de wonden likken Dit kabinet is geen vervolg vergund Ik denk, terwijl ik deze regels schrijf: O lieve god, bespaar ons Rutte V…

zoveel hoofden oren, ogen zoveel neuzen neigen nu welwillend naar één kant niettemin nog zoveel zinnen zorgen, dromen liedjes van verlangen reizen door afwachtend land een nieuwe koning kan ook niets beloven hij kan slechts hopen op een toekomst met voor iedereen een goede kans…

(hoe lang nog) Willem Drees 'k houd U in ere Want U zorgde er toch voor Dat 'k mijn pilsje kan verteren Wijl ik een sigaartje smoor Willem Drees ‘k houd U in ere Want ik heb een sneetje brood En iets om er op te smeren Nee, ik sterf geen hongerdood Willem Drees 'k houd U in ere Want nu op mijn ouwedag Ga ik netjes in de kleren…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Onlangs heb ik hem nog eens bezocht, maar Willem is Willem niet meer, ik had een reep chocolade voor hem gekocht, zei hij: 'Weg met die zooi, rare koekepeer!'. 'Lezen ze mijn gedichten nog?', vroeg hij mij. 'Natuurlijk, Willem, absoluut!, zei ik en zijn ogen straalden eventjes heel blij. Toen bulderde hij: 'Flikker op en stik!'.…

Maar september in september wat was ik in september alleen eenzaam in een stroming tussen de dode vissen als een blinde walvis. je sperwer zwerft nu dwaalkracht negen boven het dodenveld van Memphis en stort zich in de zee. ---------------------------------------------------------------------- Uit: 'Kaddisj voor Roel' (15 rouwgedichten…

Zijn voorgangers tot nu toe vingen bot Ik zie het binnenkort wel weer ontsporen Ook zie ik helder in mijn glazen bol Dat Rutte IV, dat houdt het niet lang vol…

Het zou Uwe Majesteit Koning Willem-Alexander sieren als U na de beëdigingen op maandag 10 januari 2022 van het kabinet Rutte IV in het openbaar van U laat horen als formeel maar ook als zeer buitengewoon lid van die nieuwe Nederlandse regering U als Koning heeft als staatshoofd het recht te waarschuwen.…

Of Gij niet hoort, toch schreeuwt mijn hart Nachts angstaanjagend donker in, Of mij niet eindlijk een begin Van troost gewerd. Ik heb Uw pand, ik heb Uw woord! Wat baten beiden Als Gij niet hoort, Of luistert zonder medelijden? Zijt Gij nu ver, of dicht nabij? Mijn handen tasten Het duister tussen U en mij, Of ze U verrasten! Dan zinkt…

Zefir lag ontsluimerd neer Bij de gloed der middagstralen; 't Avondlied der nachtegalen Wekt de slaper weer. Zachtkens wiegt de berk haar kruin; Fluistrend staan de popeldreven. Als hij vrolijk aan komt zweven, Langs het scheemrig duin. O, hoe geurt het van rondom; Nu zijn vlucht in 't bos blijft hangen! Chloris lokt, vol zoet verlangen…

Tussen de zwarte glimmende muren Loop ik druipend, blindlings en schuw. Gedoofd zijn op aarde lamplichten, haardvuren, En het is laat, het is guur, het is ruw. Ik loop in de regen te verdwalen En word doodmoe, maar ik wil het wel; Zie niets meer achter de grijze stralen Dan grauwe wanden, zink in een wel En ben verdronken…

‘Lelijk!’ zegt gij. - Neen voorwaar! Veel moge aan dit schoon ontbreken: De adel van een ziel is daar, Die van 't schoonste weet te spreken, En de liefde van een hart, Dat nooit moe van weldoen werd. ‘Mooi!’ verklaart gij. - Waarlijk niet! Niets moge aan die schoonheid falen: Die de koude glimlach ziet Om gesloten lippen dwalen,…

Ik schilder het leven met liefde in liefde schilder ik de vrouw in de kleuren van vlees voelen ze teder en zacht en schuw componeer ik dan telkens jou ik swaffel ze met mijn penselen ik borstel ze glossy op mijn schepsels van oliepigment en doek tot ze glimmen en glanzen van eeuwige liefde en scheppend denk ik aan jou ik schilder…

Ik sta naast je de blik verneveld door de innemendheid van een vreugdetraan mijn hart razendsnel ingesponnen als een prooi om nooit meer los te komen ik bid een wonder dwing geluk wil schreeuwen en mezelf tonen de tijd in glazig blauw verstoppen wakker worden en niet langer dromen dan wordt de afstand groter lichtvoetig van…

Jij engel van mijn nachten. ik vraag niet of je van mij houdt dit zou voor ons niet passend zijn hoe onstuimig de vrijage in de sluimering van de slaap in wisselende gedaanten bereid en vol van hartstocht geef jij je mij volledig precies zoals ik het hebben wil jij engel van mijn nachten jij engel, zonder één gezicht weet dan…

Het dak van de oecumene opende zich en oogverblindend licht zoog ons naar de grenzen van het universum tastend op zoek naar het pad van de waarheid die zich als een luchtspiegeling openbaarde en in een trage symfonie langs trok hoger en hoger zagen de bergen en zeeën onder ons kleiner en kleiner worden verdwijnen in het niets en achter…

Dacht die is gek, eenling, geniaal – misschien ook niet - van een andere planeet. Dacht kanniewaarzijn! Die sporen niet; buitenstaanders uit een andere wereld. Dacht, hoe is het mogelijk? Duplicatie van het kwaad, uitgebannen emotie en individualiteit, buitenaards. Dacht, pas op! – kijk uit! - Ze grijpen de macht. Ze dupliceren…

Geloof in de schepping in een leven na de dood geloof – maar je weet het niet zeker - in een verbinding van spiritueel verlangen waarbij de opperste macht zijn gouden troon bestijgt en ons leidt uit het duister van de nacht geloof in existentialisme vermeende contingentie geloof – want je weet het niet zeker - in louter toeval van heel…