Alle inzendingen over Bewustwording

Dat verdient vervolgen Ik worstel met u mee wat dat betreft Het is een zaak van onderricht en groei De mens heeft nog een lange weg te gaan Voordat zijn beest tot engel zich verheft Dus heb geduld met onvervalst geknoei Bewustwording breekt door in het bestaan…

Mijn dag verlaat dan meer belegen met zijn teleurstelling en zijn zegen de wegen van de mens in bewustwording aldoor klein; die slechts in dagdromen groot mag wezen; maar immer toch altijd dat ene schakeltje in het geheel kan zijn.…

hoe draaglijk is de last die de hoekige schouders dragen van hen die geschoeid met oud leder zich hebben afgestemd op louter ingebeelde bewustwording het oud leder, geplooid gescheurd verkleurd, de zolen kreunend op de pas van ongepaste maatvoering edoch, een mensch is een beeltenis van de mensch, die zich aanschouwend vergewist dat…

Bewustworden. Bestaan. Al die kennis en al die weetjes, brengen ons echt niet nader, tot wat ieder mens heilig is. Heilig als wij dieren zijn. Onze wereld is heilig. Stralend als de zon. Wie heiligheid voelen en ervaren, stralen dat met alle wezens uit. Zeggen liefdevolle waarheid, met horen, zien of zwijgen.…

Wanneer twee mensen Het bewustzijn delen Dat de Spirituele wereld In hun is Waar ze hun éénzijn Kunnen ontdekken Vindt Spirituele Éénwording plaats…

Een ridder reed eens door een woud Hij was moe en had het koud Er spookten lijken door zijn hoofd Wier leven hij eens had beroofd Verbijsterd bleef hij stokstijf staan Door schoonheid zichtbaar aangedaan Want hoor, daar zong een nachtegaal een herinnering… een vergeten taal Het oude lijf werd prompt vergeten De spoken floeps uiteengereten…

Het watervolkje dut in vroege weiden Uit lentegroen lawaait de puberteit In mij verpopt de lotsverbondenheid Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden Tot wederopstanding en het verspreiden Van denkbeelden beïnvloed door habijt Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid Teneinde moord en doodslag te vermijden Het valt niet mee te gaan van…

Dat tijd illusie is. Dat al wat leeft beweegt, rondom dit ene, heilige moment. Dat al dat leven ritme kent. Dat gevoel ken ik al zo lang, zonder dat ik dat wist of weet. Dat mijn verzet is aangeleerd. Mijn behoefte aan beheersing. Mijn streven naar veiligheid. Dat verleden en toekomst, herinneringen en verlangens zijn, die ons tot egoslaven…

Leren kijken. Zien wat is. Luisteren. Vertellen. Leren voelen. Leren ruiken. Leren proeven. Leren denken. Nauwkeurig nuanceren. Beseffen hoe gedachten, onze wereld kleuren. Leren observeren. Getuige leren zijn. Kunnen mediteren. Onze toekomst hangt af van sensologen. Van de vaders aller wetenschappen. Van de moeders aller kunsten…

Kom tot bezinning en toef langer niet ‘Uw Heiland’ kwam er in mijn jeugd na tot We zongen in verzuilde tijden, spot Was kwetsend en gemeen op elk gebied Met ‘heerlijk, heerlijk, klinkt de vreugdetoon’ Begon altijd blijgeestig het refrein Het komt zomaar tevoorschijn uit mijn brein Daar lag het blijkbaar al die tijd gewoon Er waren zaal’gen…

De steen valt in de vijver, en verdwijnt in de diepte. De rimpels, dat zijn wij. De rimpels beginnen na te denken. Over wat menselijk is. Over wat mensen angstig maakt. Wat hartelijk. Wat blij. Narcisten kijken in het rimpelloze water. Zij zien alleen zichzelf. Harteloos als steen.…

Snel verandert ons dagelijkse leven. Nieuwe media bepalen de sociale tijd. Hijgend rennen moderne mensen mee. Wij dragen urenlang water naar de zee. Langzaam tikt onze innerlijke klok, volgens een verborgen programma. Dat programma geeft ons extra tijd. Tijd om uitgerust van start te gaan. Tijd om ons leven zelf te sturen. Tijd om aandachtig…

Via het beekje stroomt verwaterd het portret vragend naar het dal.…

Luister er eens goed naar, en bedenk dan bij jezelf hoe fijn de bewustwording is van al die kleine cadeautjes....... Het tjirpen van de krekel, het zingen van de wind, het ruisen van de zee, het spelen van een kind.…

Stel je eens levendig voor, dat je niet geboren werd. Nooit bewust werd, van dat je bestaat. Die voorstelling werkt rustgevend. Voor problemen word je gespaard. Voor angst en ook voor beven. Sterven hoef je niet. Stel je eens dodelijk voor, dat je moeder je baart. In liefde en in pijn. Dat je zal sterven. Stel je nu eens voor, opnieuw…

Het verleden dat me heeft vervormd en gemaakt Tijd die schijnbaar schurend verstreek Niet alleen de ziel maar ook de botten gekraakt Dagen verstrijken en tellen als een week Het oversteken van dit meer, blijkt slechts een stap over een kreek Zorgen in koele diepte bekeken en vervolgens bewaakt Matgeslagen, katatonisch en alsnog geraakt Bewustwording…

gevuld het rolgordijn halfstok gestreken markeert het duister zoals zij het had bedoeld, ze schermt me af voor de vernedering van de komende nacht die als een schuifelende sopraan mij de valsheid van het leven telkens ten gehore brengt is het een voorbode om het sterven te verrijken met het lijden dat naarstig mijn kalmte ontdoet van de bewustwording…

geen deur om alle waarheden buiten te sluiten kille dwazen nokkelen met hun knokkels tegen de grijze voegen, de zwakste schakel in deze donkerrode doorgelegen vesting - niets is minder waar, de hechting is sterker dan ooit mokerslagen komen niet aan, woorden draperen aaneen en spreekkoren vol met jicht kreunen wanneer een windval met bewustwording…

en door eentonige tempo’s op eigen onbewust ritme waar ik later pas achter kom mijn gezang is juist niet eentonig omdat ik de hele notenbalk gebruik eerst de gang en daarna regelrecht de trap op naar boven en dan weer naar beneden vallen en weer opstaan en dat alles alleen maar om slepende saaiheid te willen doorbreken later pas de bewustwording…

Levensgevaarlijk Om een van de twee routes Niet te hebben genomen Laat ons een Bergrede Schrijven die tot Bewustwording leidt Een poort naar een oord Voor getormenteerde Vastbesloten zielen En zieltjes zonder zorg Voor alle wezens die Hun bepakking af mogen Leggen, hoe zwaar of licht Ook Of die nu gevuld is met Lood of veren,…

gevoel overheerst IK weer, Iedereen zo druk met alles, en met zichzelf net als IK, IK loop mee, maar IK sta stil, Een moment voor jezelf, een moment voor IK, Niemand lijkt het te kunnen, Het is een kwestie van het jezelf gunnen, Wanneer komt de tijd dat IK, IK dat gun Zoveel gedachtes in IK, Zoveel gevoelens in IK, Die ene moment van bewustwording…

Ik ervaar verschijnselen waar ik er één van ben. Mensen zie ik om me heen. Ik zie planten en dieren, die ik zonder ze te kennen ken. Versteld sta ik van druppels die lekken uit de keukenkraan. Verwonderd kijk ik naar knoppen, die klaar staan voor de lente. Vogels hoor ik in de lucht die samen naar het Zuiden gaan. Mijn hart hoor ik kloppen…

Mensen zijn geboren biologen, die lezen kunnen en schrijven. Velen worden autobiograaf. We leven ons leven samen, totdat er iets hapert. Natuurlijk zijn ook artsen biologen, die moedig hebben dóórgeleerd. Ze laten zien wat gaat haperen, wanneer we onnatuurlijk leven. Artsen helpen kundig herstellen, wat levensvreemde biologen, onmogelijk…

een lied is in de maak het roept op tot leven met en voor de natuur een lied voor de aarde voor elke generatie iedere zoon en dochter waag niet te zwijgen daarvoor is geen tijd kijk buiten de wereld die op apegapen ligt zing de wereld wakker met verheven de stem elke stam en elke natie laat de kans niet lopen de aarde en ons kroost…

waarin we zijn verstrikt, raken achterop zonder te beseffen in hoeverre de eindigheid hiervan wel als onafhankelijk te ervaren, de houdbaarheid getoetst op basis van de eigen doorlooptijd in de wederkerige vraag doorlopend uitgesteld in de kloof tussen kennis en duurzaamheid wordt het eindpunt steeds opnieuw bepaald hoe het met het bewustwording…

Zo traag gewraakt mijn diepst gevoel mijn liefde dat ik amper trouw kan blijven. Mijn denken door het nevelig brein bezwangerd van verlangen naar zacht morgenlicht. Mijn zicht vertroebeld in duistere nacht kan geen licht verdragen van zon aan heldere hemel.…

Lijnen wikkelen zich rondom mijn woorden. De kinderlijn ontbreekt tussen de werken van de maan – jij, mijn kind, loopt door een woud van zinnen, onzichtbaar tussen de bomen blootsvoets, onbedekt (maar: ik voel je voetzolen, vochtige wind op je huid); wie ben je geweest of zal je er wel zijn als ik de weg vind naar onze tijd…

WERKWOORDEN Scheppen en werken. Zullen en moeten. Doen en maken. Realiseren. Plannen. Winnen. Worden. RUSTWOORDEN Rusten en ontspannen. Stromen en drijven. Laten en waaien. Mediteren. Verliezen. Mogen. Zijn. Taal zonder werk- en rustwoorden, is als muziek die onrustig maakt. Leven is van rust genieten, tussen doen en laten. Is…

De toekomst van ons aller heden, leeft in het verleden van het nu. Vrije mensen mogen kiezen. Help een levenslustig kind, dat op de grond gevallen is, met opstaan. Help een angstige vogel, die uit zijn nest gevallen is, met leren vliegen. Leer een kwetsbare vlinder, die in een klok gevlogen is, met in vertrouwen vallen. Voel je in een…

Bewust worden mensen samen. Samen met al wat samen leeft. Leven wil altijd blijven leven. Daarom plant leven voort. Bewust of onbewust. Bewust worden wie leren kiezen, tussen het goede en het kwaad. Wie elkaar vertrouwen geven. Wie samen willen werken. Wie gelukkig willen zijn. Het kwaad kent iedereen. Tegenstrijdigheid ook. En haat…