Alle inzendingen over Bij 'Lytsewierum' va

Zou ooit de wachter op de rots, Zijn blik op zee gericht, Het wonder van de gouden Dageraad hebben gevoeld? Zou ooit de schoonheid van het land Onder de regenboog Zijn zinnen en zijn innerlijk, Zijn hart hebben geroerd? Zou ooit in zijn demonen 's nachts Ontdaan van hun gezicht, Ondine's stem, de waternimf, Zijn ziel hebben beroerd…

Met aandacht hebben we onze stoel geplaatst. Twee stoelen. Er was geadverteerd: hier uitzicht op het niets. En inderdaad: blauwogig en breedzwijgend glimpte het ons toe. Niets. We wisten er niks over te zeggen. Voor en om het niets: een hek. Pas op! zegt het hek. Niet passeren, niet proberen aan te raken. Alleen zitten, kijken. Straks breekt…

• Rien ne va plus: Er kan niets meer bij; uitdrukking uit de roulettewereld.…

O jee o nee o ween o steeg rien-ne-va-plus wie niet waagt wie niet wint het gaat toch niet voor de wind de steeg waar men doorheen loopt had het toch nooit niet geloofd eerlijk gezegd is de reden weggeslopen het is een verlangen dat wordt doodgeschoten een verlangen naar warme handen naar wat waarheid in dit bestaan en die geesten laten…

De stad meldt zich als ik de balkondeur open, het straatgewoel zwelt aan door jengelend logistiek, scherp geluid van tramrails snelt door geest en ijle lucht. De linden werpen met een hoofse neiging in hun kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe, boven de daken en in deze verbale dramatiek schildert een onhoorbaar…

'De oceaan die in de druppel valt' Kabir Een schreeuw van eenzaamheid, een meeuw hoog in de lucht. Eenheid en rust verheft zich daar. En wenst niet meer. Een zweven is in het leven. Zijn hemelvaart reikt meer dan hoog, hij vliegt. Want vliegen is gegeven. Een meeuw leeft hoog in God en leven. Een kind verzamelt de kleurrijke veren…

haar sluimerende geest Van 't Wedekind, de droomgestalte Mei Die 't geesteskind van Gorter was geweest Een zweem waant zich op zomen aan de randen Desert canyonland pinacolade Zomerdromend steile hoge wanden Wazig wijd en zijd een sluierwade Slaat zwijmelend de zilvermeeuwen gade Sipt van haar jus d'orange met marmelade Rien ne va…

hij zei jullie praten nu precies als je moeder ja dat was dan ook precies wat ze wilden zeggen maar niet durfden zeggen tegen een vreemde ook al omdat ze het nog niet aan hun moeder verteld hadden…

de baljuw bekend van de PeeCee Hooft schreef in zijn Nederlandse Histooriën 'aen die kaecke of int pellorijn setten' is gewoon een hoofd in een halsring aan de schandpaal sluiten vel echter nimmer een oordeel zonder schouw van haken en ogen zo was geschreven op een Oud Raedhuys 'ziet rechts de kaak op het bordes' daar was echter geen…

Geef stilte een naam, inhoud aan niets draag wind op je schouders bevochtig je hoofd met dauw en luister naar vogelzang. Geef eenzaamheid een naam laat massa zwijgen dring door in het diepste bewustzijn van menselijkheid en liefde luister naar een stem die roept. Geen stilte of eenzaamheid geeft inhoud aan massaal zwijgen en niets kan…

niets schoner dan luikse vrouwen in zachte ronk na de vrij in een partij teedre inbreng van edele delen uit bergen henegouwen met voldane lach onder lakens van leidse makelij uit natuurhistorische rapport thans gebleken er kan op inbrengtijd één derde gekort gericht geassembleerd blijft ook dan de ronk gegarandeerd…

de mensheid bezien in het generaal met de oudere mens meer speciaal leeft met een bewogen verleden hetgeen bij uitstek geldt voor de beroepschauffeur die jarenlang door de week tot vervelens toe altoos goed humeur tussen de plaatsen Hoorn en Sneek naar op de radio al is vastgesteld zonder ook maar enig lussen met toch de afsluitdijk er nog…

Joost Karhof Nova-redacteur vroeg gister Cynthia Schneider - voor Bill Clinton hier ambassadeur nu op campagne voor Hillary - is your country ready for a wife in the white house? zij keek bevreemd vervolgens geschokt leek woedend de lijn te gaan verbreken begon aarzelend toch weer te spreken antwoordde met opgetrokken wenkbrauwen toegeknepen…

vous va très bien.’ Wij hebben een staand leger; sta-soldaten; Studenten ook, die knevels laten staan; Een sta-volharding, die niet veel wil baten; Een sta-geleerdheid, die niet voort wil gaan, Maar blijft, waar groot-papa het heeft gelaten; Sta-classici met ijzren harnas aan.…

zij waren niet van staal, niet van beton en van de zenuwen gespannen als een luchtballon voordat de les begon vele soorten mensen kreeg ik aan mijn zij jongeren en ouderen arm en rijk eerlijk en oneerlijk so- en asociaal driftig en rustig verlegen en brutaal ik hoorde hun verhaal zwijgers en praters liefhebbers en haters va…

gemaskerde mannen thermische overalls spuiten uit bussen bij de beelden een schorre stem het voortbestaan der mensheid staat op het spel er wordt besmet door vlinders fladderend binnen buiken de virusscanner is vooreerst gestuit op de gewone spikkelspanner (ectropis crepuscularia) vrij vlind'rend in en uit primadonna als…

de schrijver jan wolkers opent de deuren van de Keukenhof doopt een nieuwe tulp onder de naam rembrandt professor tulp draait zich in zijn graf om wat doet de schepper van een Roos van Vlees in de bollentuin…

De Turken schieten zonder enige aanleiding van dreiging, in angstreflex een Russisch gevechtsvliegtuig neer. De Syrische rebellen vieren het wrange feit dat ze één van de piloten hebben doodgeschoten. Weer zo'n oude baardaap voor de tv-lens die stupide 'Allah akbar!' joelt, alsof het feest zou zijn. Die grote gekken worden blijkbaar…

Wie alleen z'n eigen 'gevolg' volgt die zoekt, vindt geen oorzaak meer!…

Het is mijn droom der dromen. Een eigen woning voor mij alleen waarin ik mag wonen. Het werd en is geregeld, op aarde als in de hemel. Het is mijn verdienste na vluchtelinge voor eeuwen almaar voortvluchtig te zijn geweest. Het is, waar ál het kwade, wat donker duister was en scheen... door mijn goede inborst gezuiverd gaat worden! Hier…

Tot van mij, een schimmig woord, 'misschien', uit grove werkelijkheid van ver- moei-de er- va-ring, jou verkilt, de adem vertraagt, verwolkt het in flarden, weg over lege velden, grijnzen me uit tot stof illusies van tederheid.…

fille Cadeau deed met wat bric-à-brac cédille Au bord de Loire, pas loin des Quatre Vents Au tour de pays d'or à mont vent où Desanderendaags toog Berge naar Montgolfières Nog altijd, comme toujours, in zijn DS Van Saint-Priëst-la-Roche naar Villerest Met in de achterbak une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va…

als uw gedachten gaan zwerven woorden als sneeuwvlokken smelten onbereikbaar de wereld in wazen u tracht om helder te zijn doch uw ogen verschralen achter groezelige brillenglazen o wens… mochten dan daar in de stilte onze harten elkaar aanraken nog even ver van die andere grens in dat ogenblik, een beetje voelen vasthouden aan…

nog eens het kussen opschudden een zachte aai over zijn wang jouw stilte in zijn handen leggen fluisterend welterusten zeggen slaap maar, toe, slaap maar… de tijd verstrijkt en och, het lijkt dat de donkere nacht hem naar de morgen zal dragen wat zou je op dat ogenblik nog kunnen, durven vragen……

Ik zou dolgraag weer eens gaan varen en dan uitkijken over de immense zee, de wind weer vrij spel door mijn haren, neemt al mijn droefheid met zich mee. De grote leegte van de grauwgroene oceaan reduceert je leven tot alleen dat moment, dat je op de brug als ijswacht moet staan, je plots zonder familie of vrienden bent. Eenzelfde blik door…

zee zo oneindig de kuststrook lijkt verdwenen als opgegaan in een nevel het twistend bootje in een eenzame cirkel vaart zo ver van een thuis meeuwen schreeuwen vechten zich een plaats in het bestaan jij roept naar een haven het vuurtorenlicht je zoekt een baken, een zicht waar zijn toch de liedjes de golvende woorden van je…

Diep van binnen komen zoveel sterke krachten uit een oneindige zee van gedachten en gevoelens in alle denkbare tonen vormen en kleuren helder en zuiver boven drijven Nimmer ongrijpbaar of gevangen verborgen of vervlogen juist intens onmiskenbaar stralend als bakens aan de oppervlakte die telkens beschermen, benoemen, bezinnen, bewegen…

Tussen de stromen van het leven door stuur je jouw schip dat wordt meegevoerd en heen en weer geslingerd geduwd, geketend, getrokken, gebogen, gedreven, gedragen vervuld, ontroerd, verbaasd, gevonden, verloren, vermaakt stuur je als een rivier meandert door de stromen van het leven heen…

bijzonder – verjaren verjaren – weet je is geen prestatie verjaren – weet je is een bijzonder kado een gift - zomaar - gekregen tijd - uit liefde geboren - van mens tot mens - zomaar - allemachtig prachtig verjaren – weet je is een bijzondere gave…

Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag in de stad Dublin alle avonturen, die naar Grieks verhaal jaren moeten duren voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag. Al dit gebeuren mogen de Ieren elke Juni met blij herdenken vieren.…