Alle inzendingen over Bitter en zoet OR beeld

Tijdens een nostalgische omhelzing aan het liefdesfront verloren wij zoete woorden in bittere valkuilen. Het begin eindigde met wat nu is moedeloos aanvaarde droefenis.…

Ze denkt de weg terug te weten maar komt niet verder dan haar eigen verdwaald zijn in het uur van de dag van de maand van het jaar gevangen als ze meestal is in haar eigenste wereld Voor ons een onbekende planeet voor haar soms bitter soms zoet maar altijd realiteit…

hoe vroeg in het seizoen een braambes naar me lonkt, zo ogenschijnlijk paars en rijp hoe onweerstaanbaar mijn verlangen naar haar zoete smaak, de vrucht zich gewillig plukken laat hoe bitter nog haar sap dat over mijn tong naar binnen glijdt, mijn lust zo snel vergalt…

Onder de douche probeer ik pijn van mijn dag spoelen verkracht door woorden als dronken schrijver heet water wurgt meer dan gedachten lavendel douche gel verricht wonderen daar waar je niet denkt bitter-zoete illusie als verdoving…

Verdriet van een vriend raakt je diep bittere tranen van verlies zoete tranen als herinneringen de wortels van jouw bestaan langzaam weg gegleden een heel leven lief jouw verdriet raakt ook mijn hart vriend…

zit me in het bloed Het doet me goed 'een wedje te doen' Geluk zal je toch eens toelachen Het bitter zoet.... geworden als je op het juiste paard hebt gewed zonder toe-of influistering advies of voorstel Geluk zit 'm al in het zien van paarden.…

Als liefde zo zoet is als fondant waar een zoetekauw van watertandt dan is er hoop. Als liefde zo zoet is als marsepein dan kost het je ’t gebit en zijn het gaten waar je mee loopt.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Waar ik sta daar blijf ik verder gaan er is geen lucht zonder klank anders is het licht of getemde wind en ik stroom door in de gangen van de mond het roodaangelopen festijn knikt de zwarte nek van het geluid -gelukkig is er lucht- zo smaakt alles opgekropt of zoet of bitter of niet…

Wat een dag nu jij hier niet meer bent voor jou geen nieuwe lente zoet werd bitter je was nog niet uitgeleefd een onvoltooid gemis als de lucht ooit optrekt en de hemel kleurt durf je weer te geloven in een droom voor nu zijn we verstild en fluisteren zachtjes jouw naam…

Uit de mist van verloren jaren doemde het beeld op van een leven een aar vergeten na de oogst achteloos Het water was diep in zijn helderheid maar toch eindeloos bitter het graf van een verdronken roos Ach, deze droom heeft nooit het daglicht gezien…

Uit de mist van verloren jaren doemde het beeld op van een leven een aar vergeten na de oogst achteloos Het water was diep in zijn helderheid maar toch eindeloos bitter het graf van een verdronken roos Ach, deze droom heeft nooit het daglicht gezien…

Soms glimlach je om ons - ik weet het wel- om al dat stoer en mannelijk vertoon. -Wij zijn het toch die deze wereld bouwen en al wat jij doet is zo doodgewoon, zo elke dag hetzelfde, kleine dingen: koffie en pap en grote stapels brood en soms- heel even maar- herinneringen aan wat het leven vroeger bood... Ach kom, dat gaat voorbij, de zorgen…

Neen, neen, maar wel getroost de beker met de drank Nemen van Godes hand gewillig en in dank En met dees Psalmen zoet zijn bitterheid vermengen, Die ik u t'samen wil met deze beker brengen.…

voor jou is leven nog slechts een tussendoortje dat je bij de koffie schenkt met zijn foto in de hand een wachten tot ook jij zal opstaan uit de levenden tot dan is er voor het slapengaan een steeds groter kopje troost met een koekje -als het echt moet- want elke dag hongert dit bitter-zoet verlangen een hartslag vroeger…

nog proef ik je zinnen ik slik ze langzaam door stik bijna in de punten die je overal van maakte bitter is de afdronk van verwijten die je schonk een aroma vol bevelen zonder geur van overleg nog even zit ik met je in mijn overvolle maag daarna zoet ik mijn lippen met beaujolais primeur…

Gedonder: Van Gaal flitst uit de godenhoed Het toonbeeld van geduldig, wijs beleid De vriend van Pers, gereed tot harde strijd De wraak op Johan: bitter maar ook zoet Doch Ajax, Griekse held, zal daarentegen Ten tweeden male, treurig zelfmoord plegen…

Vraag Sigrid Kaag maar wat dat met je doet, Want zuur en bitter komt vaak na het zoet.…

Het verlies is bitter, maar niets aan te doen. Zijn beslissing! Hij ging weg zonder zoen. Maar nu ben jij hier En wat jij doet maakt mij tranen met jouw knuffel weer zuiver zoet. Maar nu ben jij hier en ben ik minder stuk Nu zijn mijn tranen zoet van geluk!…

De wereld is dezelfde; overal De blauwe hemel en de grauwe steden, Drijvende wolken en, daar vér beneden De velden en de mensen; morgen zal Deze aarde mij niet anders zijn dan heden En dan zij gisteren was; en zonder tal, Trekken bij zonneschijn, bij regenval De dagen verder, als zij altijd deden. Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Regen sijpelt op de aarde als tranen vol zoute bitterheid die een hogere kracht bewaarde om te verzachten wat niet te helen is. Engelen zingen je welkom, in harten ben je gegrift en nooit meer uit te wissen en vereeuwigd ben je in de sterren toch…zullen we je hier vreselijk missen……

Kijk naar wat we geworden zijn Jij een losgeslagen kind ik een verbitterde oude vrijster Jij eeuwig op zoek naar je identiteit die je steeds denkt te vinden maar die nooit de ware is Ik zit vol wrok keer op keer mijn wonden te tellen Ze schoon te likken maar het vuil van jaren en jaren komt eruit Kijk naar wat we geworden zijn…

Als ik de kroontjespen weer zou kunnen likken Met de smaak van bittere inkt Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken In mijn slapen klopt leven Het glijdt langs mijn zintuigen af In slapen droom ik mij binnenste buiten Als ik me zou kunnen omdraaien En de wisselwachter vermurwen Het verglijden van de tijd te keren Ik zou het leven omarmen…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

mijn tranen smaken bitter al houd ik meer van zoet mijn huid alsmaar witter de liefde doodgebloed aan droefenis bezweken de lucht ziet enkel zwart jouw vlijmscherpe steken doorboren heel mijn hart toch wil ik niet verdwalen in een spinnenweb van pijn ik zou veel liever stralen en een zonnebloempje zijn…

ik wilde de ijzige kilte trotseren de dag van de nacht onderscheiden en het vuur van het ijs ik wilde mijn onwetendheid te lijf gaan alle kleuren zien en horen de zilte tranen proeven ik wilde dat de stilte peilloos was en alles kon vervangen: het bittere zout en het zachte zoet…

Ach, waar zijt gij gebleven zoete, bittere, onstuimige jeugd? (1977) ------------------------------ Verzamelde gedichten (1987)…

kruidjes-roer-me-niet bitter zilt zoet zuur en zout smaken van de taal de wind wiegt de taal gedragen door het water helder als een droom de woordkarigen buigen als waterwilgen zacht maar immer taai de naakte waarheid met vrijwel niets om het lijf klopt ongenood aan…

Searching for a sign disappointed by time Waiting for dreams to come true disappointed they never do Getting lost on the obvious track disappointed there's no way back Learning more each day disappointed why this way Wondering how to do this better disappointed still no answer Intelligent individuals disappoint me Acting like…