Alle inzendingen over Blaadjes

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

Vluchtende blaadjes werpen hun ketenen af eeuwige vrijheid…

teerwitte bloesem blaadjes spellen verhalen ontluikende groei…

als fluweel zo zacht de pas ontloken blaadjes van de oude beuk…

Hoe ouder de boom des te blijer en malser de blaadjes in mei…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…

De lente begint hongerig: nieuwe blaadjes – eten de bessen.…

Een plotse wind steekt op door het herfstige park het sneeuwt blaadjes…

vandaag hier en daar een windvlaag die wild wordt van losvast blad, het is een windvlaag die alles losmaakt en weer loslaat, behalve haar woesjwaai met blaadjes morgen kans op een windvlaag met vlinders in de buik ze fladderen rond blaadjes die hun boom loslieten wees alert: de blaadjes springen op vlinderen mee hang ik een zwerfblad terug…

De laatste blaadjes houden zich vast aan de boom, herfststorm laat ze vrij…

de tulpen onthoofd rode blaadjes langs de weg verwarrende wind…

Bij regen en wind zie je de blaadjes vallen dwarrelend in 't rond.…

de koude herfst huilt blaadjes tot kroonjuwelen koning winter wacht…

De blaadjes waaiden Langs alle wegen, De blaadjes draaiden In kringen rond - Ik liep te drentelen En kwam ze tegen, Ik zag ze wentelen Over de grond. Het was oktober, Wanneer de blaren, Rood als rood koper, Of geel van kleur, In dichte scharen Neer komen strijken - Ik liep te kijken En snoof de geur.…

Je maakt een potje...wel met gaten anders zou het beestje het leven laten Heel voorzichtig pak je hem beet want ieder zorgsaam schoolkind weet als je lief bent heel misschien zal je hem straks weer vliegend zien een bedje van blaadjes, een bakje water... dag lief lieveheersbeestje tot later!!…

Nu lopen alle blaadjes in het zonlicht langs de wegen, Nu dansen zij hun rondedans de mensen voor de voet, Nu ruisen zij hun vrijheidslied de oude bomen tegen, Die weten, dat het bladervolk zo 't elke jare doet.…

Konden we maar wijsheid leren van de blaadjes stoeiend met het licht. Toekomst is nog niet bekend bij hen en ook niet dat er ooit weer herfst zal komen die dan de bomen geselt tot het laatste blaadje valt.…

Blaadjes vallen nu één voor één, vogels fluiten weer minder vrolijk…

de herfst schrijft weer poëzie in huis-aan-huis-blaadjes…

naar me lacht haar witte tandjes zijn als kleine blaadjes dag Zonnekind fluister ik zacht.…

Er zitten minder blaadjes aan de boom dan er molshopen in het gazon zitten, maar ja, we zijn diervriendelijk hè?…

Immers, de winter komt eraan, maar voor ‘t zover is moeten alle blaadjes vallen gaan, en da’s om de drommel niet mis! Het wonder van het woord natuur brengt een ieder haar emotie maar wanneer ik kijk en luister, uur na uur voel ‘k bijkans een devotie! Dus val maar blaadjes, beloof me wel volgend jaar terug te komen!…

Het frêle zonlicht schijnt op een kleurig tapijt gevallen blaadjes als dartelende vlinders vlogen zo - de zomer uit…

twee mussen zitten als tortelduifjes in de zon, op de top van de bevroren klimop klimop met gepoedersuikerde blaadjes…

hun leven vol kleur de hoogbejaarde blaadjes blijven het vieren ze dansen en dansen maar, tot ze erbij neervallen…

Herfstbladeren dwarrelen naar beneden Worden heel even opgetild door een vlaagje van de wind Voordat ze hun weg vervolgen naar de door zon verwarmde grond En ik kijk toe met blije open mond Dan knisperen de blaadjes door de aanraking van kleine, dansende, blote kindervoeten Die alle blaadjes voelen moeten En ook ik geniet als een klein kind…

Ik zet 'r buiten op mijn terras en knip de blaadjes, als ze dood zijn, er af. Een zonnestraaltje, een lichte regen. 't Is dor en doods en het valt bitter tegen. Ze hangt slap in de vensterbank in het zonlicht. Ik weet dat ze haar blaadjes niet meer opricht.…

Ik zit gevangen in lentegedachten die springen van tak tot tak waar ze knoppen tot lichtgroene blaadjes en zich kleuren met voorjaarsvruchtbaarheid…

wind de laatste blaadjes in de luwte heeft geveegd vertellen wij hoe onze dag is geweest…

tedere witte blaadjes tegen wilgentakken verscholen in het bamboegroen vervagen het witte licht en de stroperige strepen op een gezicht geven een antwoord op ogen vol vragen die verandering zagen willen terug naar hoe het begon ik lach naar die tedere, witte blaadjes in de warmte van een zachte zomerzon hangend over een brug kijk ik…