Alle inzendingen over Blij OR Verstilling OR Natuur

Grijpgraag betranen parelende dauwdruppels haar huid. Kussend sussend glijden ze over haar zijdeachtige bedradingen. Gele vingers zonnestralen 100 den kleuren reflecterende regenbogen in haar levensweb. De dageraad die eindeloos verzuchtend haar adem inhoudt omhelst beginnend ochtendleven. Ze wacht roerloos op een teken van ontwaken en…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Midden in het koor zingt ze haar prachtige aria zoals Bach het wil de kerk is vol en muisstil zo schenkt zij haar hart en ziel…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

verrast de wondere natuur bespiedt haar charme door zijn camera ziet als levende verstilling in contrast…

wilde de glans van het marmer schrapen in een poging het dieper te raken volgde het grillige rood in zijn geaderd patroon voelde hoe het zich warmde aan mijn handen van weerstand ontbloot volgde haar strijd tegen natuur en verleden in sprietig verloop heb toen haar pijnen met schoonheid gewreven de tijd verstillend gepolijst…

de zonovergoten polder scheen al dagen in diepe verstilling elke boom leek onbewogen het blad in lome zondagsrust langs de dijken stonden schapen peinzend voor zich uit te staren akkers luierden in aardse kleuren vogels hingen roerloos in de lucht in de verte dommelde een vrome toren tussen eenzame boerderijen weerklonk in het stille…

Weemoed beheerst mij in mijn hoofd is het ijzig stil jou bemerk ik daar ook niet het niet bewegen het verstilde zijn in het diepst van mijn gedachten noem ik jou... Liefste.…

we schreven elkaars naam in de palm van onze handen we sprongen van vloer naar zolder en terug levenslange beginners waren we we leerden later stapsgewijs van boom tot boom te denken de loop van de tijd voerde ons in een korte schittering met zich mee stilaan werden we een keerrijm van ons verstilde zijn…

Met lichte waas neemt ze afscheid van de andere tijd uit haar leven en laat kleuren weer zichtbaar worden Stad en land omgetoverd in een ongekende liefde en sereniteit Het is de winterse verstilling, harmonieus verweven met warme klanken.…

hoe je stilte kan horen over besneeuwde heuvels en kan ruiken, proeven op bevroren lippen waarom ruis verdwijnt gestapeld onder dikke lagen langzaam bedolven als herinneringen aan iets als versteende tijd…

Zou ik al op weg naar verstilling zijn?…

Ik dank dat ik denken, dat ik schenken mag dat ik schrijven en bedrijven dat er beschutting en schaduw onder boom, met daarachter man die altijd dat er weer bloesems en daaruit vruchten, dat blauw, vergeet me niet volop, dat er stronken liggen, staan, dat de sneeuwbal bloeit door de liefste tuinman ooit dat de regen voedt vandaag zoals…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De natuur verstillend, verkillend, ons deert het niet. Ik wil met jou een bloeiende tuin en in elk kwadrant leven voedend, zo tevree verwerven. In het vuur van hartstocht gewrocht zing ik mijn lied. Ik wil met jou de laatste keer de zon in zee zien zakken.…

in woorden die ruisloos verbleken in tere gedachten verstilde gebaren in milde ogen kromme lijven in broze mensen die langzaam vergeten wie ze waren ontluiken zacht gerijpte zielen lonkend naar de eeuwigheid…

het woordloze gemis de totaal vreemde stilte die zich laat horen boven het gewoel van het alledaagse... er blijft veel te wensen maar het zijn toch onmogelijke wensen die nooit echt aan de verwachting zullen voldoen…

nacht plaveide het vertrouwde spoor stenen die jouw voetstap absorbeerden niet te betreden zonder licht voor mij ik draalde bij wijd open deuren sneeuwde stil mijn wintertuin…

Verstilling ik wil verstilling en bedachtzame, langzame bewegingen fluwelen voetstappen zacht als een zomerbries ogen vol verwondering en het ontluiken van verlangens aan de oever van de zilveren rivier en de bomen, ach ja, de bomen trouwhartige wachters waaronder ik mag schuilen onder een groene keizerskroon luister ik naar hun…

Het is onbegonnen werk te dralen over tranen te vieren over harten maar het is zo stil in mij. Nooit begrepen, nooit doordacht gevoel binnenste buiten parels rollen over mijn wangen want het is zo stil in mij. Geen behoefte aan wat dan ook muziek is genoeg voor mij waar gedachten wegdwalen dat maakt me nog stiller.…

ik huil jouw tranen aangezien de jouwe zijn drooggevallen verstrikt in de verbintenis van het web voer je stuurloos door de grachten van harteloosheid en onmacht glijdt begrip aan je voorbij moet je duiken voor lage bruggen die je haast overboord kieperen niet wetend waar deze reis eindigen zal, veeg ik de scherven alvast bijeen die een…

[Senryu] Zacht ademt de zee onder een sterrenhemel die dromen inscheept.…