Alle inzendingen over Brigitte

met de lippen van Brigitte van Marilyn de titte van Dietrich beide benen en van Gina nog de passie ben ik snel uit m’n jassie…

Dit jaar kreeg de schone Brigitte met Kerstmis maar weinig visite, maar waar werd d'r droom. Ze versierde een boom van een vent, die de vrouw liet genieten.…

het motto tegenwoordig van de vroegere sexbom Brigitte Bardot 'fransen eerst' is zeer pijnlijk ze voegt er namelijk in één ademtocht aan toe 'vroeger was alles beter' logisch dat die haantjes gallisch worden…

De kreet om hulp, die je soms slaakt, wordt niet door iedereen gehoord of begrepen. 't Lijkt of je allèèn in je leven staat, maar dat is niet zo, zorg dat je maakt, dat een ànder begrijpt, wat je bedoelt, schrèèuw het uit, lucht zò op die manier je gemoed. En prààt erover, schrijf het van je af, maar ga in geen geval in een hoekje zitten…

Brigitte Bardot..... zo maf nog niet!…

Hoe onbevredigend en triviaal Zinledig gebaren soms, zonder de taal Van femina, femke en femme fatale Als je verlegen, te schuchter voor bonny Als tarzan, don juan of citizen kane Niet meegaat met sugar en niks doet met honey Bang voor brigitte of sweet lady jane Hoe onbevredigd blijft dan je verlangen Hoe onvervulbaar je wens nog een…

Machteld Nancy Marian Evelyn Elske en Annet Christa Carla en Babette Ans Roos Rianne Natascha Josje Jeanne Sandra Maddy en Yvette Femke Diane Margareth Cora Connie en Suzanne Caroline Mascha en Marlies Agnes Hannah en Hatice Sonia Brigitte Sabine Nouschka Debby en Deniz Janine Jo Julia ..…

Het kwetste me diep dat je me beloog, Met je praatjes was je erin geslaagd Mijn vertrouwen te winnen. En ik die je steeds geloofde, Heb je net op tijd doorgrond, Toch de binnenkant zal je niet zien, Ik hoop alleen je snel te kunnen vergeten.…

Ik voel me weerloos, leeg en alleen, Sterk als ik was, zo belabberd loop ik er nu bij. Gevoelens overhoop gegooid in één, twee, drie, En niemand die het ziet. Alles lijkt plots zo anders, hoe hard ik ook vecht, Er is niemand die me redt! En waar is nu die vriend, Die me steeds uit alle ellende hielp. Nergens meer te bespeuren, Het was…

Wat zou ik je vertellen, Moest je voor me staan. Zou ik je uitleggen, Wat ik heb gevoeld. Zou ik je vertellen, Hoeveel pijn het deed. Of zou ik toch maar stoer doen, Had ik me zo vaak afgevraagd. En dan gaat de bel, Daar sta je dan. Koos maar voor het stoer doen, Dus niets aan de hand. Gelukkig maar, Want jij gaf het een naam…

Ik kon maar weer niet slapen Een gevecht tussen die vervloekte lakens. Gaf de strijd op, en ben maar opgestaan. Hoe lang blijf jij nog door mijn hoofd spoken? Kan ik dan deze gedachten aan jou niet ontlopen? Je bent er als ik ontwaak, tot aan het slapen gaan. Wordt een spook dan nooit moe? Leg je nu eens neer en doe je ogen toe. Want echt…

Ik zag hem vertrekken op een avond, Zoals je een gemiste trein ziet vertrekken, Ik probeerde uit te leggen wat een pijn ik voelde. Maar kreeg geen woord gezegd, toch voelde ik het verdriet om zijn vertrek, En nu eenzaam ween ik traan om hem die ik verloor, Mijn beste vriend.…

Met betraande ogen, kijk ik door het raam Zie buiten alles weer open bloeien, Alles krijgt weer kleur, Toch voel ik me opgesloten en alleen, Gevangen in mijn pijn en verdriet. En hij die de sleutel heeft, beseft het niet.…

Ach wat had ik je graag als vriend Maar ik zal je maar vergeten en vergeven Want de pijn die ik mocht voelen Is iets vreemds voor jou. Net als het woord “gevoelens” Elkaar nu niets meer te verwijten Enkel het gebroken glas is wat er overblijft.…

Waarom heeft dit onze vriendschap Op zo een manier kunnen verstoren Dacht dat men op een vriend kon bouwen Dacht dat vriendschap was om te vertrouwen Begrijp nu wat ik aan je had En bouw een muurtje rond mijn hart Zal me nooit nog aan een vriendschap hechten Hoef dan nooit nog met mijn gevoelens te vechten.…

Ik ben geen poëet of filosoof Beleef gewoon de realiteit Waarvoor jij nu je ogen zo graag sluit Drang en lust, Plots werd je bang En sloeg je op de vlucht. Goed wetend waar je aan begon. Maar het excuus wat je achteraf verzon, Sloeg bij mij in als een bom. Ik maak me niet meer kwaad. Hoogvliegers, Vallen meestal laag!…

Intens moment van, vriendschap geven of krijgen, Ik voelde me gelukkig Om de kleine dingen die je me gaf, Een eenvoudig woord, Een moment van warmte, Vond het kostbaar, In een leven zonder kalmte.…

Voel aan dat we elkaar ontwijken, Koud weg elkaar negeren, De vervreemding is er, We kunnen elkaar niet meer aankijken, Zonder dat de herinneringen, Van een verloren vriendschap bovenkomen. Ik ga er stilaan aan kapot, Iets wat mooi was maakte jij, Zonder moeite kapot. Telkens ik je gezicht zie, Denk ik aan onverwoestbaar staal. Geen…

Het mooiste geluk kan instorten, Onverwachts die harde klap Geen enkel mens kan daar tegenop ik voel me ontzettend diep bedrogen, Maar hoeveel vrouwen heb je dit gelapt, Hoeveel houden jouw geheim verscholen, Afscheid wordt me nu bevolen, En waar ik naar verlangde, Wordt me voor altijd ontnomen. Hoe krijg ik nog rust Met een kruis van…

Kon ik maar zeggen, wat ik je zeggen moest. Kon ik maar laten voelen, wat ik voel. Kon ik maar vragen, al die vragen die ik me stel. Kon ik je maar even mijn ziel laten zien. Maar helaas durf ik het niet, Wil niet dat je de pijn ziet. Verbijt elke dag stil mijn verdriet, Hopend dat niemand het ziet.…

Als ik morgen er niet meer zou zijn Zou er iemand me missen? Als ik er morgen niet meer zou zijn Zou er nog iemand aan me denken? Vragen die ik me stel, langs de waterkant Klaar om te springen of toch maar niet. Kijk op mijn klok, halftwee in de nacht Sta op, en rij naar huis. Gelukkig niemand die weet, wat er zo aan me vreet.…

Het leven is een vraagstuk Alleen de antwoorden vind ik niet En als ik dan de vraag kan stellen Kan ik mijn woorden niet eens spellen Iedere keer ik de kans krijg Raak ik de draad kwijt Stokken de woorden in mijn mond En ga ik maar door ‘verwond’ Maar om jou te sparen Droog ik nu mijn tranen.…

Al wat ik verlang is niet veel. Wat vriendschap delen, Onverdeelbaar geluk is mijn droom. Wat vriendschap geven, Wat vrienschap nemen. Is toch alles wat het leven verlicht.…

Als in een onwaarschijnlijke wensdroom, beleef je heerlijke momenten van geveinsde vrijheid. ook dan en vooral dan zou je de gekste dingen willen doen. En de zin van avontuur lokt je aan, ook jij wil wel eens proeven van een onverworven vrijheid. En heeft het zin? Waarschijnlijk wel, al denk je nu, mijn verdere leven wordt dan een hel.…

Kennen we elkaar nu wel, Of spelen we opnieuw een spel. Onze fantasie en dromen, Zijn vannacht naar boven gekomen. Bijna niet te omschrijven het gevoel, Je lichaam heet, je handen koel. In ontspannende sferen, Genieten we beide van ons nachtelijk leven. Wat zou je nog meer willen wensen, Voor ons tellen even geen grenzen.…

En daar ga je dan maar weer, Geen gierende banden, geen pijnlijk afscheid dit keer. Ga dan maar. Ik kom je wel weer tegen, Dus hou ik je niet tegen. Ga dan maar. Ik zal je niet krampachtig vasthouden, We kunnen wel de mooie momenten behouden. Ga dan maar. Gun me bij het afscheid nog een blik, Zodat ik niet opnieuw schrik. Ga…

Wat zou ik doen als onze pa er niet meer was? Ik weet dat je dat niet veranderen kan Laatst werd je ziek Dacht dat je ons al verliet. Maar vandaag kijk ik naar je Je grijze haren glinsteren als zilver Je mooie blauwe ogen, omringd door kringen Ik weet het, ook van verdriet. Kruip nog even op je schoot Kijk je wangen, je bloost Pa-ke neem…

Ging met mijn vriendin mee naar haar vaders graf Na vijftien jaar nog steeds een enorm gemis Wat heeft ze allemaal niet moeten missen Het graf was niet zijn doel Zo had hij het voor haar niet bedoeld Zag het verdriet dat haar ogen vulden met tranen Keek in het rond hoeveel vaders hier niet lagen Alles zo koud als marmer De rillingen glijden…

Ik zag bij ons afscheid de tranen op je gezicht Maar ben niet opnieuw voor je gezwicht Herinneringen aan het verleden Het weinige wat we hebben gedeeld Ik wil er niet meer over praten Ik kan er niet meer om lachen Hetgeen er was is verleden Je deed me huilen keer op keer Ik zou van je moeten houden Maar kan jou niet vertrouwen Deed…

Beelden van het verleden en het heden Doen even mijn gedachten zweven. Woorden die zijn gesproken Maar niet zijn uitgesproken. Mijn ziel verminkt. En de pijn is enkel nog een herinnering. Zie jouw beeld in de spiegel van het water Toch niet, 't is mijn verbeelding maar. Wil enkel even alleen zitten peinzen aan de waterkant. Even uithuilen…