11607 resultaten.
Schoot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 nagels
eigenwijs vooruit
willen lopen
kijkt ze naar links
ziet bronzen letters
bijna dansen tussen
bloemen in kleuren
van elk seizoen
verlaten leest zij
de jaren die bedrukt
geen afstand scheppen
en fluistert zacht
je hoeft niet meer
te wachten…
Stad in mei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 29 wolkenluchten bewegen
interessante schaduwen
toeristen beleven fotografie
in de binnenstad intenser
plaatsen ze zichzelf
naast sokkels, standbeelden
bronzen schrijvers op de bruggen
in de ideale onbezorgde stad
poepen duiven op mat brons…
Zondag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 602 uit het verre dorp
de bronzen jubelklank
van klokken.
het is zondag.…
van huis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 de wind wierp
alle glazen omver
het water huiverde
een vogel landde
op de bronzen kop
van een held te paard
dichtbij het
heimwee hield
beklemming de wacht
hoe lang moet je
weg zijn van thuis
voordat het te laat is
om terug te keren…
FOR WHOM THE BELL TOLLS
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 2.126 Het trof hem diep, vooral die éne bronzen....
“Waar is mijn GSM”, vroeg hij bebloed,
“ik heb wel dertig kilo bel-tegoed.“…
de speerwerper van Polykleitos
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 350 mooi, dit olijfolie glanzend lichaam,
blinkend wit, uit marmer gehouwen,
zo soepel, in verleidelijke torsies,
onderhuids, sterk en krachtig zijn
de soepele, gespannen spieren
van zijn geheven rechterarm, die trots
de bronzen, scherp gepunte speer draagt,
hier en nu, mijn beeld, is het moment,
nu, vlak voordat de bronzen speer jouw
sterke…
De klok en het Indisch Monument
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 De klok bij het Indisch Monument
in Den Haag, die met zijn slepende
melancholische bronzen klanken compassie
zal uiten voor alle Nederlandse burgers
en militairen, die tijdens de Japanse
bezetting in Nederlands-Indië gedurende
de jaren 1941-1945 zijn gevallen in de
strijd; omkwamen in de kampen; of van
uitputting stierven bij de verrichting…
Vruchtvlees
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 839 Zijn bronzen uiterlijk
onder de ruige beharing
verleidt me wederom
dankzij mijn zoete lusten
Ik lik mijn lippen af
terwijl mijn vingers hem strelen
de hardheid verhult
het zachte aan de binnenkant
Voorzichtig strip ik hem
tot hij glanzend voor me ligt
dan val ik aan en geniet
van zijn druipende sappen…
Eikapsels van haaien en roggen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Terwijl wij opgaan
In de schoonheid
Van de natuur,
Met rustgevende
Beelden en bronzen
Commentaarstem die
Elk gesprek overbodig maken,
Vertel je me
Dat jij vanaf nu
Je eigen gang
Zult gaan -
En ben ik jou
Nu kwijt, maar
Weet ik wel
Van alles over
Eikapsels van
Haaien en roggen…
apeldoorn maandagmorgen 4 mei
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 322 verkeer
zich behoedzaam alsof het niet mag
tot de oranje kegels worden weggehaald
het hek om de naald vernieuwd zal zijn
de sombere wolkenlucht is verdwenen
een oranjezonnetje eens weer zal schijnen
de tranen van het oorlogsmonument
zullen voor hen blijven vloeien
ook als de bedroefden niet meer fluisteren
bij de bloemenzee aan zijn bronzen…
zondag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 178 er sloeg een paard op hol in het bos
terwijl ik net aan het walsen was met een parasolzwam
kwamen eikels en kastanjes aangevlogen
als een gelegenheidsorkest met hoefgetrappel
het bronzen tapijt werd opgeschud als een dekbed
een hoed waaide verveeld langs de beek
er hing een ruiter aan vast
de zon scheen maar dat is een detail…
Koperdieven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Vanwege de prijs van 9 euro per kilogram worden bronzen beelden bij de weg gestolen.
---------------------------------------------
Wat weerloos is, is veel op deze aarde.
Wat is gemaakt met passie en met vuur,
De beelden bij de weg en aan de muur,
Die hebben allemaal een grote waarde.…
De steilorige senior
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 34 De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Een wooncomplex, een klachtenregen
Verschuiving naar miniatuur
Problemen met een nieuw bestuur
Met samenwerking, nieuwe wegen
De aarde schudt, het stervensuur
Van menigeen heeft vorm gekregen
Waar is die ooit zo goede buur?
Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…
en anders niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 engeltjes omrand
ik wil leren weten of het een gunst is
wanneer je ziel al is verbrand
ik wil leren te vertrouwen
in een roze vingerige dauw
ik wil de wereld leren zien zoals jij haar ziet
de spiegel toont jou
wij zijn allen stof
en anders niet…
zeeën
hartenkreet
1.0 met 13 stemmen 1.415 Terwijl brakende golven,
bronzen plekken op de wanden van stenen,
genialer dan de schuimende koppen
hun te stevige handdruk achter laten.
smeert het zout zich in oude kieren
en mergt de zeegronden uit
die de weg naar vaste dijken lijdt
kotst de rots het zoete uit
om wilde golven te doen breken.…
Als Lot
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 458 Uit was getrokken blijven
deze lijven zacht en kneedbaar
tot ze gegoten zijn en
harden in hun bronzen vormen.
Later zie ik deze lijven
bronzig kijken op hun sokkels
naar u en mij, terwijl zij
daar voor eeuwig
pronkend moeten blijven.
Hoedt u voor de lijven,
die voor altijd beklijven
in de houding waar ze staan.…
OUDE ALPENBOER
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 1.402 Met lijdzame dorst
schudt en spreidt hij het hooi
op de zonnige helling
vol geelgroene stoppels
blikt somtijds
naar die vertrouwde sneeuwtop
hem het verste wat is
zijn bronzen gelaatsplooien
bergen de bescheiden bloei
uit onweerstaanbare kracht
van kleine rotsvaste stee
bemoedigd
door verdwaalde vleugjes
altijd zoekende zeewind.…
Singapore Sling
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 853 Het ritme van haar handen
als kolibries; haar bronzen nagels
en fluwelen lippen;
alles glanst koortsachtig.
Terwijl het zweet
in trage slakkesporen
langs haar hals loopt,
glijdt weer
een gin-doordrenkte nacht
de ochtendglijbaan af.…
Mijn edelsteen...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.642 Waar diamanten tranen
van herkenning
aaneen geregen parelen,
onzichtbaar verweven
met draden van puur goud
Waar bronzen klokken
zonder wanklank
hun helder geluid in echo
laten weerklinken
Daar kan ik mezelf zijn,
ondergaan en bovenkomen,
mij wentelen en keren,
Geloven, vertrouwen,
eeuwig op bouwen,
omdat ik mezelf kan zijn
in jou…
Wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 Het hoofd teder gebogen
de hand aan de rand van haar hoed
met vast gebaar
tegen de harde wind
Haar borsten toont zij met trots
rokken wapperen om haar lange benen
die dansen met sierlijke passen
spelen spot met de wind
Zij schrijdt vastberaden voort
niets kan haar deren
Al zo lang bewonderd
mijn bronzen beeldje op tafel.…
Metrum van vrede
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 Zoek poëzie waarin mijn woorden kunnen schuilen
Klanken die waaieren over stad en veld
Als de bronzen stemmen van klokken uit een carillon
Waarvan de klepel de historie vertelt
Over streken ver in het rond
En ik wil roepen over vrede
Over vriendschap en geen geweld
Over mensen die elkaar respecteren
In een wereld waar elk leven telt
Ik…
Een parel van een boom
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 411 met voeten in een mossig bed
staat een beeld,
boom te wezen tussen de bomen
die fluisteren over
de parelvissers van Bizet
winterwind fluit traag de melodie
langs verwarde tengels die
uit z'n bronzen bast ontspringen
terwijl de zon toverballen maakt
van dauwdruppels
die parelen aan zijn ongekroonde naakt
hoort hij die kunst verstaat…
Zoals het eiland dat doormidden brak
gedicht
3.0 met 23 stemmen 8.442 waar eerst een nis was met een bronzen dak
een tabernakeltje van filigraan
een open schatkist voor het eiland brak
een toegang die door niemand werd bewaakt
een baken voor wie aankwam in de nacht
daar waar de wand een eigen lichtbron had
daar werd de rots geraakt het eiland brak
onvast als ijs dat breekt rondom het wak
de zigzaglijn onzichtbaar…
WEEMOED
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 beter te zwijgen
Ik wil nog 'n ijsco
op 'n terrasje eten
Nog bruin en bronzen
in een ligstoel
Maar wind wil
niet langer liggen
Avond aan zee
toch wat koel
Goudgeel blad
ligt op m'n pad
Zomer wil niet
op z'n schreden terugkeren.…
Eros sonnet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 876 Mijn lieve god gevoel
geen afscheid willen nemen
van het geel en vermiljoen
de boterbloem de koperzon
lente jong de zomer
met haar bronzen huid
zalig rollebollen op het
platgewalste grasmatras
dromen komen
hoge zuchten langs het zachte
korenbloemenblauw
sterren stukslaan aan de hemel
die je onderdoor de winter glijdt
langs de palmen…
Als druppels drogen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 193 druppels van mijn wangen
sterft
de tegenslag in de herfst
uit het grauwe gisteren
ontstaat weer een verlangen
ik vlij een bonte bloei
over mijn onbehagen
in een vergeten hoekje
zie ik mijn zomerjurk hangen
ik weet dat ze nog past
vandaag zal ik haar dragen
de zon is als een wollig vest
ik draai me warm en pirouetteblij
tussen de bronzen…
Dode dag
poëzie
3.0 met 2 stemmen 479 Ach, ik, verstillend, dwaal
En toef en zoek, waar niets liefs bleef gespaard:
Een angstig kind uit àl te wreed verhaal,
Dat levend zelf, door dode wereld waart.…
Voor Ellen Price, meermin van de haven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 620 Een halve eeuw terug
had ze triomfen gevierd als
prima ballerina bij het Koninklijk Ballet
van Kopenhagen,
waar ze model stond voor het bronzen beeld
van Edvard Eriksen.
Alles kijkt gerimpeld de lens in,
vooral de armen
als geploegde akkerstroken;
met de stok en kromme benen
op een stoel.…
Jaarringen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 114 Bronzen standers
in wassende omvang,
reiken tot hemelse
vormen met gewichtloze
wolken als doel.
Rechtstandig, de armen
uit de mouwen geheven,
of in cirkels zonder aanvaring.
Immer op dezelfde plek gebleven,
ontvangen zij de seizoenen
in onvergankelijke aanvaarding.…
Bij de dood van een klaploper
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 wil ik het bronzen zelfbeeld
of de gouden tand
dat is de vraag
een pottenkijker in mijn keuken
of een mee-eter
ik gis niet
waarom die uitvreter nalaat
een reden te geven
anders dan zijn lijfspreuk
-rood staan is beter dan wit liggen
dus leen ik bij het leven-
en weet
er hangt een prijskaartje aan zijn geschenk
bij de dood,…