Alle inzendingen over Buitenlucht

laat plezieren Je voelt je er thuis Weg van de buis Het voorjaar al een hint wil geven En jij die het wilt beleven Waar je de tijd kunt laten gaan Je stevig in je schoenen zult staan Een regenplas trotserend De vogelzang vererend Je hebt runderen zien grazen En een blauwe kiek liet je verbazen Het heeft je zo goed gedaan Even de buitenlucht…

In het land van vaders vrienden bijna allemaal met snor socialisten, debatterend over toekomst en historie - En van moeders zwerm vriendinnen die ons aan haar strakverpakte borsten, verende ballonnen, drukten en zo pittig roken naar de buitenlucht en zweet. --------------------------------- Uit: 'De oude kustlijn', 2002.…

ogen nestelt en me de ontroering brengt die ik voelde wanneer het houten paard van de kermis me liet voelen dat het van me hield dat het een koude snuit betrof dat deerde immers niet, mijn wang op de zijne ze wint, ik ga langs de prominenten die bezwaard zijn met de tijd me schouwen alsof de donder me begeleidt naar de longen van de buitenlucht…

Met een zachte bries langs mijn oor verheldert de duiding van de dag met het perspectief van de buitenlucht vergezeld van jouw zuurstofrijke adem. Het ochtendgloren bereikt mijn gezicht ons ideaal smelt onbegrensd samen met een frisse wind door mijn haar en de condens tegen de ramen.…

Consument komt overeind, bezoekt toilet, pulkt in neus, rookt in de buitenlucht een sigaret, niest onbedaarlijk, beducht voor griep, terwijl reclame het scherm bezet.…

Dat 'n gedicht mij zo raken kan draai ik rondjes in de kamer wie zal mij ooit geloven dan Betoverd door vele woorden van weleer neemt het bezit van mij hij moest eens weten hoezeer Deze wetenschap brengt mij dadelijk rust dat mijn gebeden zijn verhoord de tijd heelt daarvan ben ik mij heel bewust Ik trek mijn jas aan, ga de buitenlucht…

Het bomenrijk zit in een overgangsperiode, de ontkleding is volop aan de gang terwijl parken en tuinen geuren naar vochtige grond, runderfamilies genieten nog even van de laatste buitenlucht, herfstvlinders vermomd als dorre bladeren.…

In de bonte berm wuiven bloemen vrolijk naar een grauwe passant Hoe heerlijk het is om weer te proeven van de heerlijke buitenlucht waar ik zal genieten van het hemelsblauw en een onbekende berm in tinten groen die mij heeft uitgenodigd om haar van dichtbij waar te nemen.…

Een verborgen tuin bezoeken waar ik heerlijk kan wandelen langs grasvelden en sierlijke boompartijen Ongekende belevenissen en verrassende doorkijkjes met open groene kamers waar schone gezonde buitenlucht stroomt in een ontspannen, relaxte sfeer.…

Hij doet iets in verzekeringen op de Herengracht Hij heeft voor zijn plezier een stukje Achterhoek gepacht En kijk, we zitten weer in 't jaargetijde Waar hij als natuurbeminnaar naar smacht Dat stappen in de buitenlucht door al die kleurenpracht Dat krieken van de morgen en het vallen van de nacht Dat vredige, ja zeg maar dat gewijde Er is niets…

Hij zocht dagen dagen die kunnen rijpen aan de buitenlucht krijsend verdeeld in eigen woorden om het naamloze het naamloze een naam te geven. Zal ook hij de tijd moeten vormen leven met zijn eigen lichaam. Ik hoor; je kunt natuurlijk fijn gaan dwepen je oude minderwaardigheidscomplex uitbreiden.…

Begint er alvast mee, een beetje buitenlucht doet u deugd je zult het voelen, het wordt net uw 2 de jeugd.…

Gierend zwaluwtje, met dat knap zwart kopje fijn, je vliegt zo keigoed door de stralende zonneschijn, de warme buitenlucht omarmt je, helder en klaar, in alle stilte, geen ribbeling rimpel die nog roert, alsof het geringste vleugje wind, ontoelaatbaar, je het tekenen belet en je hierdoor willoos rondtoert.…

ik was pas acht dus nog een naïeve ziel dagelijks liep ik naar mijn school voorbij een Protestants aureool ooit riep plots een gristelijke knaap jij, ja jij, bent een Roomse paap. 8) vrees was er in de nacht onrust in mijn gevoel een stuurloze gedachte had haar in de macht de oude lampenradio met nog enkel middengolf gaf vaak buitenlucht…