Alle inzendingen over Bultrug bij Texel OR Vastgezwommen

*** *** *** hoog in de lucht zweeft een vuurrode toverbal die zeeën kleur geeft *** *** ***…

op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik stilaan wazig de schepen gaan ze verdwijnen achter een verre horizon op het uiterste puntje van het paalhoofd langzaam maar zeker varen ze uit het zicht evenals hun golfslag niet voorgoed verdwenen alleen voor achterblijvers buiten het bereik op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik…

konden nare beelden maar vervagen ze staan voor eeuwig op het netvlies gebrand levenslang en haarscherp geprojecteerd herinneringen op de lopende band (dichtvorm: knotvers)…

*** *** *** *** je lijkt nog zo dichtbij soms voel ik je naast mij alsof je naar me kijkt als mijn hand naar je reikt is er even helemaal niets en toch was er iets *** *** *** ***…

*** *** *** *** *** *** *** ik zie jouw blauwe ogen graag kijk naar een lachend gezicht strijk soms vaag in gedachten het lichtkrullend grijze haar nauwelijks raak ik je nog aan zacht vallen mijn ogen dicht *** *** *** *** *** *** ***…

Soms denk ik dat mijn eerste lief -die plompverloren binnen dreef- haar kroontjespen, die achterbleef vergat toen ze haar stem verhief. Die zomer lang, een nest gebouwd in zand waar meeuwen om ons lachten. Zij wisten wel van waterkrachten. Het kerend tij was hen vertrouwd. Soms denk ik aan die laatste dag toen woorden dropen van de regen…

Zittend op het Texels strand speel ik gedachteloos met het rulle zand terwijl de indrukken hier opgedaan in een visioen aan mij voorbij gaan. Dit eiland in de schoot van de Noordzee dient als buffer voor Neerlands ree is een schakel in een keten die te samen Wadden heten..…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

De zuilen moeten van hun eigen stek Het eiland Texel wordt geannexeerd We vrezen ook voor Ome Loeks z'n peerd En zaterdag zoek ik me suf naar Jack Ik ga naar bed (mij krijgen ze niet gek) Dat staat tenminste op z'n vaste plek…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

ik zou verder willen kijken naar texel, effekes.. naar een ander wad met wolken ruisend met een dode langs de zeereep, langs de kustlijn strepen trekkend als een rob naakt en geil in het licht van vuur, glasscherven werpen awel, dit weekend lees ik nog eens terug naar oegstgeest, om het af te leren, wolken krabben…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

De eerste keer verliefd Het gebroken hart Rijden zonder zijwieltjes De zilte kus Het uitzicht vanaf de Gellért-hegy Jouw hand in mijn haar Het beste bier met de liefste vrienden Je zwaarste tranen Het vuurtorenlicht van Texel De laatste treinreis De koudste koffie De pen die het papier verslaat Het boek dat sluit Het waaien…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Voor Alda ' k Wil nog wat zeggen Maar de woorden die Zich aan mij opdringen Blijven onuitgesproken - Ongeboren blijven ze rusten In mijn opengevouwen handen Die deze dagen verlangen Naar vrede, veiligheid en rust Om aan te komen op de Door God geschapen kust Waar ook jij door Ruwe stormen heen Door het vuurtorenlicht…

somtijds denk ik aan mijn eerste lief die plompverloren in mijn ogen dreef de kroontjespen waarmee ik schreef heb ik bewaard bij de laatste brief de lange zomer, een nest gebouwd in zand waar meeuwen om ons lachten zij wisten wel van waterkrachten het keren van tij was hen vertrouwd somtijds denk ik aan die laatste dag waarin woorden…

Met de naderende Israëlische grondoorlog in Gaza: 2 x Texel, 2 miljoen inwoners maakt de Vredesduif een vrij val; was er vroeger nog een sprankje hoop heden wordt die hoop een spektakel van hel Laten we vooral de Vredesduif opvangen voordat ie valt en vergaat laten we vooral blijven hopen niet op een hemel maar op een wereld van de toekomst…

Als er iets of wat verandert dan is het het begrip het besef van aantallen Ik lees in het AD in de Gaza 610.000 kinderen klem Klem op de grootte van 2 x het Waddeneiland Texel met meer dan 2 miljoen inwoners 610.000 kinderen zo kopte het AD getallen wat zeggen ze ons nog?…

De boot naar Texel vertrekt! Meeuwen vliegen lachend af en aan! Waarom? Mensen zijn te lui om te zwemmen, of om lopend over het wad te gaan.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De windmolens boven op de dijk steken af tegen een strakblauwe lucht. Een plaatje te ver buiten mijn bereik. Als ik de foto met een zucht terug leg in de la, zie ik mijzelf weer in Den Burg op een zonnig terras met een kop chocola. Terwijl de kinderen zich vermaken met een draaiorgel om de hoek laten ze zich een ijsje smaken en de orgelman…

Het knersen van de korrels zand over het schelpenpad. De haren wapperend in de wind. In de rugdrager ons jongste kind, bruin koppie, rode wangen door de zon gevangen. Wat een fijn gevoel geeft dat. Wij, samen, de zon, de zee, het strand. De kinderen een lekker ijsje. Wij koffie met gebak. In de luwte van het paviljoen. Uitrustend van…

De grauwe reus die, gans een bezig leven, tot elke wind zijn hoogmoed heeft gewend, staat, ogenschijnlijk nog bij kracht gebleven en stevig op zijn stenen fondament. Maar ‘t oude lijf, verschrompeld onder de oude beplanking, is verschrankt en uitgeteerd en staat, ternauwernood bijeengehouden, nu in de wind verwinterd en verweerd. ‘t Armzalig…

Nu luistert hij naar de schipper van de Texel 10 die grappen en grollen ten beste geeft en eet hij garnalen, nog lauw van het koken. Hij snakt overal naar ruimte en vindt die bij het kijken naar de vuurtoren: links daarvan de Noordzee en rechts de Waddenzee. Dichter bij de elementen is hij. Meer lucht is hier en minder lawaai.…

Avondzang aan de rede van Texel Op! Texelbewoner! Geen avond ooit schoner; 't Loopt alles ons mee. Op! jeugdige knapen! De zon wil gaan slapen; Kom! baad u in zee! Het westelijk luchtje Doorgolft met een zuchtje Mijn flodderend haar. Twee zeeën begroeten Mijn kletsende voeten; Ze omarmen elkaar. Zie 't Noorderzout blinken!…