Terug naar Texel

somtijds denk ik aan mijn eerste lief
die plompverloren in mijn ogen dreef
de kroontjespen waarmee ik schreef
heb ik bewaard bij de laatste brief

de lange zomer, een nest gebouwd
in zand waar meeuwen om ons lachten
zij wisten wel van waterkrachten
het keren van tij was hen vertrouwd

somtijds denk ik aan die laatste dag
waarin woorden dropen van de regen
en liefde smoorde in een donderslag

de vogels en de zee zongen niet
van bruine ogen, zij verzwegen
dat kou zou sterven in ’t verschiet

Schrijver: Hanny, 30 maart 2010

hanny.vanalphenquicknet.nl

liefde eerste herinnering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 285