118 resultaten.
Trouw aan de woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 Je bent er niet meer,
Niet je golvende haar,
Niet je lange slanke benen -
Verdwenen zijn ze
In het eeuwige niets -
Maar de woorden die
Je dikwijls sprak als
Wij met ons tweeën waren
Zingen nog rond in dit huis,
In de gang, de kamer en
De keuken zijn ze nog,
Zijn ze er gewoon nog bij,
En zullen nooit verdwijnen -
Eeuwig zullen…
Verzet begint niet met grote woorden
gedicht
3.2 met 150 stemmen 33.674 .
--------------------------------------------
uit het werk van Remco Campert (1929)…
In Memoriam Remco Campert
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 vandaag verliet een dichter de aarde
zijn woorden blijven hier
nu is het aan ons om ze verder
de tijd in te lezen of ze geluidloos
als een traan op het mos te laten vallen…
Gevangen in het idee
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 Gevangen zit ik in
Het idee ergens te
Moeten komen, ergens
Te moeten zijn -
En dat vooral op tijd!
Hersens die telkens
Opnieuw door stress
Worden samengeknepen
En verhind'ren dat
Ik in vrijheid leven mag
Zoals altijd…
Elke dag nog
gedicht
3.9 met 33 stemmen 32.839 Remco Campert aan Cees Nooteboom
Elke dag nog
praat ze met zijn grafsteen
op het kleine kerkhof aan de overkant
uitzicht over het dal
met het dunne riviertje
glinsterend als een spinnedraad
in het Noord-Franse licht
sinds hij dood is
doet ze minder aan de tuin
eens haar trots
kreeg er nog een prijs voor
de sénateur kwam er nog voor…
zondag
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 354 Zoals ik warm word
van een vloeiende gitaarsolo
me dwingend
naar mijn eigen instrument
De snaren onder mijn vingertoppen
te voelen spannen
de akkoorden vol en zwoel
tegen elkaar te vleien
Zoals me diep van binnen raakt
hoe Remco Campert
bedeesd en broos
maar vol
van oude ingehouden kracht
zijn verzen leest
en ik
mijn eigen…
Gedicht
gedicht
2.7 met 164 stemmen 74.568 Als we dan liefhebben, liefhebben
tussen veel papier, holle mannen en metaal,
laten we dan liefhebben, zoals mij goeddunkt:
Liefhebben met de rust van de onrust, niet
die van de routine, elkaars ogen verliezen
en weer ontdekken, voorbij de huizen gaan,
het land in, de streling van onbekende struiken
ondergaan, de wind proeven op een steeds…
Verlaine sterft
poëzie
3.3 met 51 stemmen 22.758 Een kamer, een tafel, een bed,
grillige bloemen van ijs
waaieren wit aan het raam -
de nacht staat over Parijs.
Een oud man weet zich alleen,
geen hand die de zijne vindt;
zelfs niet eens de goede troost
van een enkel glas absinth.
De muren zijn verveloos
in het armzalige vertrek,
waar ik, denkt Paul Verlaine,
alleen, als een hond verrek…
Niet te geloven
gedicht
3.5 met 71 stemmen 34.825 Niet te geloven
dat ik knaap nog
een vers schreef over de
zilverwitheid van een berkestam
en om mij heen
grootse dronkenschap
van de bevrijding:
het water was whisky geworden.
Alles zoop en naaide,
heel Europa was een groot matras
en de hemel het plafond
van een derderangshotel.
En ik bedeesde jongeling
moest nodig
de reine berk…
Als ik doodga
gedicht
3.9 met 267 stemmen 78.065 Als ik doodga
hoop ik dat je er bij bent
dat ik je aankijk
dat je mij aankijkt
dat ik je hand nog voelen kan
Dan zal ik rustig doodgaan
Dan hoeft niemand verdrietig te zijn
Dan ben ik gelukkig.…
Straattheater
gedicht
3.7 met 27 stemmen 14.099 In de zoele middagwind
zat ik op een bankje
op de Boulevard du Général Leclerc
naast een oude heer
die Indochina nog had meegemaakt
rozet in zijn knoopsgat
witte sjaal om zijn uitgedroogde hals
en een mormel van een hondje
aandachtig aan zijn voet
toen Sophie Marceau actrice
die ik kende uit de bladen
vergezeld van haar fotograaf
uit een…
Credo
gedicht
3.3 met 22 stemmen 11.776 ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten wllen het anders
maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen…
Poëzie is een daad
gedicht
4.1 met 43 stemmen 14.507 Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.
Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.
Voltaire had pokken, maar
genas zichzelf door o.a. te drinken…
De Achttien Doden
poëzie
3.9 met 518 stemmen 51.243 .
------------------------------------------------
uit het werk van Jan Campert (1902-1943)
De dichter Campert schreef 'De achttien doden' over achttien verzetsstrijders (vijftien Geuzen en drie Februaristakers) die in hun cel op hun executie wachtten. Van de drie stakers zijn alleen de namen bekend.
1.…
KOUD
gedicht
3.5 met 67 stemmen 27.497 Winter nadert.
Ik voel het aan de lucht
En aan de woorden die ik schrijf.
Alles wordt klaarder: de straat
Is tot aan zijn eind te zien. De woorden
Hebben geen eind.
Ik ben dichter
Bij de waarheid in december
Dan in juli. Ik ben dichter
Bij de gratie van de kalender, lijkt het
Soms wel. Toch, de woorden niet, de steden
Nemen hun…
INTERMEZZO
poëzie
3.5 met 18 stemmen 3.177 Stem te zijn en anders niet,
maar zo meeslepend te zingen,
dat elk hart het wonder ziet
achter mensen, achter dingen;
te schikken en anders niet
woorden in zulk een verband
dat het onontkoombaar lied
-wapen in een man's hand-
hen ruggelings overmant,
neervelt en boeit in zijn band...
stem te zijn en anders niet.…
In het donker
gedicht
3.5 met 32 stemmen 15.702 Soms zie ik spoken
's avonds laat op straat
in een vuilwitte jurk
jij die niet bestaat
of mager in een pak
van vooroorlogse snit
mijn vaders gelaat
of tot mijn schrik
in een spiegelruit
mezelf die verdergaat.
----------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
nacht
gedicht
3.0 met 34 stemmen 19.480 Wereld van aarde,
alle lichten uit.
Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,
hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.
Regen in juli,
liefde in woorden.
Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.
-------------------------------------
uit: 'Alle bundels gedichten', 1976.…
Voorbeeldig
gedicht
2.5 met 16 stemmen 11.974 Altijd valt het voorgeschreven blad
in altijd weer andere warreling
op het altijd weer meer of minder natte
meer of minder tanige gras.
Het is nadoen
maar anders.
Het is voordoen.
------------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
Elementen voor een gedicht
gedicht
3.0 met 13 stemmen 12.815 As en ijs:
het is dinsdag en winter.
Zalen vol verkouden moeders
bespreken de voordelen van vet.
De dikke man, in tabak of textiel,
kauwt op zijn sigaar, vloekt op een fietser.
De wind, kaal als een geschoren rat,
rent langs de huizen,
knabbelt aan de kranten,
de vuilnisbakken, de rokken
van kleine meisjes.
De stad is gelukkig tezamen…
Rebel
poëzie
3.9 met 20 stemmen 5.736 Rebel, mijn hart, gekerkerd en geknecht,
die aan de tralies van de al-dag rukt;
wees om uw tijdlijk lot geenszins bedrukt,
al zijn de kluisters hard, de muren hecht.
Want in de aanvang werd het u voor-zegd,
dat het aan enkelen steeds is gelukt
het juk te breken, dat hun schouders drukt,
laat dus niet af maar vecht en vecht…
In memoriam J.H. Leopold
poëzie
3.4 met 11 stemmen 4.019 Hoezeer in zich besloten, van elke schijn ontdaan
is uwe stem tot ons gegaan
zingende en voor góed in ons verloren,
de weinigen, de enkelen uitverkoren
om te bestaan.
Achter de eerste stilte aarzelend begint
het woord, zwevende als de wind
in het herfsten, - o, het vlagen
der verrukkingen, het martelend klagen
om wat eèns werd bemind…
Sonnetten voor Cynara VIII
poëzie
3.9 met 19 stemmen 4.237 Dit is mijn onrust en dit van mijn dagen
de foltering en het invretend zuur;
dit is de harde kwaal die op de duur
mij sloopt omdat het hart 't niet kan verdragen.
Dit van mijn moed het hopeloos versagen
- dwars op mijn smalle weg de blinde muur -
dit van mijn nachten kwellend uur op uur,
waarin ik om harts zekerheid blijf vragen.
Als straks…
Ik raak vervreemd van alles en van allen
poëzie
3.8 met 32 stemmen 7.179 Ik raak vervreemd van alles en van allen,
van dingen die voor mij van waarde zijn geweest,
van vrienden en van vrouwen wel het allermeest;
zij duiken weg onder de duizendtallen.
Soms komen 's avonds zij mij overvallen.
Hij zegt: ga mee naar die of die, er is een feest;
zij klaagt: waar ben je al die weken toch geweest?
Ik wacht tot ik de deur…
Licht
gedicht
2.8 met 49 stemmen 21.558 We wilden licht meer licht
we kapten de boom die in zijn eigen reiken
ons verlangen in de weg stond
de boom kreunde kermde kraakte
zijn laatste vezel scheurde
en met een razend suizen van zijn blaadjes
sleurde hij zijn leven neer
de wind die hem bespeelde
week geschrokken uit
eindelijk hadden we licht in de kamer
in dat licht keken we elkaar…
Antwerps meisje
gedicht
3.2 met 19 stemmen 11.055 Het was laat in de avond
regen in lamplicht gevangen
sloeg neer op het macadam
van de Mechelsesteenweg
je had een offwhite jurkje aan
ik schatte je op vijftien
je liep langs de straat
waar ook ik overging
auto's passeerden remden af
reden weer verder
je vroeg de weg naar de Muze
café waar Ferre optrad
Ferre Grignard de anger van jouw lied…
De drie vluchtelingen
poëzie
3.2 met 51 stemmen 8.405 Het eerst zag ik de vrouw, dat ligt
nu eenmaal in mijn aard.
Hoe gerimpeld was haar gezicht
(een berglandschap in kaart).
Door welk hels en aards gericht
werd haar geen leed bespaard?
Onder de doek rond het gelaat
sliertten wat haren grauw;
zij stond daar als ene die staat
-een doodvermoeide vrouw –
op de hoek van een voorstadsstraat
in…
In mineur
poëzie
3.5 met 33 stemmen 6.139 Nu mij niets aan dit alles meer bindt
ga ik ook maar liever heen.
Op het pad dat ik voor mij vind
zie ik enkel distels en steen.
Maar in haar liefde heb ik geloofd,
merg en bloed van mijn bestaan.
Heb ik die nu mijzelve ontroofd
of ontdeed ik mij van een waan?
Te erkennen te hebben gefaald,
niet eens meesleepend en groot,
is alle winst…
Hollands lied
poëzie
3.8 met 18 stemmen 7.756 Ik weet, ik weet zo zeker als mijn hart
Zijn eigen maatslag kent,
Dat Holland, thans geteisterd en gesard
Herrijzen zal in 't end.
Daar zal geen dag, geen uur meer zijn voortaan,
Dat ik niet voor mij zie,
Het puin in straten die ik ben gedaan,
De doden die zijn voorgegaan,
Weerloos, langs Maas en Schie.
Ik vraag het elke vijand, die…
Kind van Goebbels
gedicht
3.1 met 44 stemmen 14.739 Het meeste, oorlog, had ik je lief
toen ze in sneeuwvelden sneuvelden
ik beminde de bolsjewistische horden
ik vereerde de fascistische beul
vliegtuigen ontploften in wolken
het regende gierend metaal
hortende tanks in modder bevroren
vlammend karkas van industrie
walmende paarden in tuig van ijs
vaal masker met bloed geschminkt
neuriënd…