Alle inzendingen over

Ik snel van trede tot trede met eeuwige haast tot de top was bereikt. met een uitzicht dat sprak in verre verten dat wat leek op dat dat wat ik al had meegemaakt…

De trapleuning was nat. Het nat was rood. Hij keek omhoog. Daar stond Het: rood en nat. (Voorproefje van De Avond van het Spannende Boek, 31 mei.)…

vallend zoals alleen jij sterren stralen kan laten ben ik ooit een engel vallend in nooit…

ook al zit je in mijn hart, mijn geest zal je nooit vergeten ook al ben je niet meer hier ik zal altijd weten dat je op mij let omdat je dat altijd al deed als mijn lieve grote zus had ik een ladder naar boven klom ik zo omhoog om jou weer naar beneden te halen maar de hemel is verboden gebied voor mij wacht op mij als ik er kom vraag…

Trappen naar boven Trappen naar beneden Decennia Glijden voorbij Er is het nu Het heden En de oorsprong in het verleden Beloftes Vroegere profeten In het toen Veel geweten De oorsprong gaat niet voorbij Maar blijft In het heden Gaat de trap naar boven of naar beneden…

Als je dan iemand hebt gevonden, waarvan je weet: dit ís ze nou! Dat wat geen woorden zeggen konden: je wéét het simpel. Déze vrouw is 't late licht dat in mijn leven het sterrenlicht verbleken laat; Pas dan weet je wat liefde is en pas dan weet je waarheen je gaat... Wanneer die iemand jou laat bloeien als late lente, bloemen, gras, dan…

Onzekerheid doet rare dingen in je hartje en je hoofd Ondanks alle mooie momenten toch zo moeizaam maar geloofd Dat ik je mooi vind, lief en lekker geniet van je humor en hoe je naar me kijkt Soms baal ik dan ook als een stekker dat je niet ziet hoe je mijn leven hebt verrijkt! Als tweede moeder voor mijn kinderen als tweede liefde…

Als het avondrood de hemel kleurt zo wonderlijk, zo mooi en puur lijkt alles zich te koesteren in haar gloed in dit moois der natuur. In vroegere tijden, bij het zien van dit wonder ging men over tot het avondgebed overdacht men de dag, want men wist het kan niet lang meer duren, de zon gaat weldra onder. Men wist uit ervaring, na een blik…

zit niet te azen op een fout in de taal een knik in een gesprek hou dan je bek maar luister eens echt naar wat je hoort of leest het is niet de kortzichtigheid van je hersenpan maar het niet gebruiken van…

Voor de derde keer in dit leven heb ik nieuwe tandjes gekregen. Het begon met een melkgebit, wat er meestal niet lang inzit. Daarna worden de tandjes echt, maar onverzorgd worden ze snel slecht. Dus verdwenen ze na korte tijd, wat deze schrijver wel heel erg spijt. Dan moet het onvermijdelijke gebeuren naar de tandarts…

Wervelende momenten van hoopvolle gedachten in maanlicht voor die ene keer verloren onder voorspoedig hopen naar die ene gedachte…

De lantaarns staan aan verder ben ik alleen in deze lege ruimte muziek vult de kamer niet helemaal, de balkondeur staat open herrie van buiten verjaagt de stilte zal ik het ooit kunnen? minder verwachten en rusten anders alleen dat is alles dat ik niet wil ik zet de balkondeur wat verder open een tram vol mensen rijdt krassend op de rails…

Elke keer weet ik het eind is nabij Geen einde voor mij, oh de eeuwigheid Dichterbij maakt bang en ik ren Ik ren zo hard als ik kan achter gevoelens aan die er ooit waren Er nog zijn maar niet konden Geluk staat voor de deur, maar ik kies iets anders ik kies te rennen naar onzekerheid De kans op iets wat al niet werkte voorheen als een soort…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hoe moet het verder In mijn hoofd een zooitje Als alles mijlenver weg lijkt te zijn Wie kan ik dan bereiken Waar kan ik dan naartoe Ik heb geen zin, nergens zin in Waarom alleen zo kwetsbaar Als je niemand hebt om op te steunen Wie ben ik nou Laat maar zitten Ik kom er zelf wel uit…

Waar wreed vertrokken muilen zich achter prikkeldraad verschuilen. Waar brandend bommenluchten gillend langs de hemel vluchten. Waar splinters 'hoop' verscheuren en vlammend rood de aarde kleuren Waar blinde ogen in verwrongen lijken zielloos naar de hemel kijken. Rest, het slagveld van de dromen zal 'daar' ooit een eind aan komen.…

'Ik heb als koe een leven en dood,' zo klaagt het beest, 'die slechts bestaan uit geven: eerst melk; daarna de geest. Dan weefsels en organen. Men snijdt mij door mijn ziel door zich mijn baas te wanen. Ik schreef geen codicil.'…

hij was de slaaf van die zuigende kolk spinsels die wervelen naar de bodem voor elk idee vraagt hij een tolk die ronkende waanzin omzet in de letters van de lezer een ander, kleiner alfabet zijn geest lijkt verwrongen tot de arts gluurt onder het schedeldak waar de cel woekert tot gezwel dat verklaart zijn gespleten onmacht hoe hij gekneld…

langs de grenzen van mijn zinnen loert de waanzin op mijn geest nimmer ben ik zo ontredderd in mijn eigen ik geweest duivels dwalen door mijn denken wanhoop vreet zich in mijn brein even zal ik nog beseffen het is gek om gek te zijn.…

het regent letters in zijn hoofd die hij uitbraakt niemand wil ze horen water vliegt ramen huilen poëzie drijft op straat…

Dit is beminnens waanzin, zeer gevreesd, Wijl niemand uit haar weerloosheid geneest, Of van haar laten wil, dan om te sterven. Daar is geen leven buiten uw verband. Blindelings tast ik langs de wereldwand En stoot mijzelf gelijk een vaas aan scherven.…

Dolend op golven van gedachteloze uitingen in verstoorde bewegingen drijvend verloren in droefheid om wat was en zal zijn of nooit gebeuren gaat Een sprankje hoop diep smachtend naar het oppervlak laat het toe breek door verzeng de koude van kille onrust nu hoopvol Liefde is geworden en zal zijn…

flinterdun en voelbaar een gevoelige avond alleen tussen de levenloze stukken eikenhout en ook het venster biedt geen opening het is breekbaar jij noemt het eenzaamheid ik een afscheid van zonnige dagen tussen de jonge dennen grenenhout lange, blauwe golven jij en je meisjeshaar het is een ramp hier te stranden ik verwacht waanzin…

Neem nu mijn gekkentaal, het maakt al dansjes die ik zelf niet meer kan plaatsen, nog even, denk ik, maar dat dacht ik jaren geleden ook, terwijl ik met zwarte oogschaduw en zwarte nagellak toch behoorlijk in de buurt van een doorgeslagen dorpsgek kwam. Zie hoe ik dronken van de goedkope wijn voor een kledingzaak een getrouwde vrouw beminde…

Verslingerd aan jou gevangen in je geur Passie als een slinger roze bloesem vol kleur Waanzin van de liefde een wonder of toch niet Vol vreugde en verlangen in hoop en soms verdriet Mijn allermooiste wens een doorlopende droom Vloeit door mijn ziel in het hart waar ik woon Lichamen verstrengeld smelten gretig in elkaar Jouw huid…

hoog op het schavot wint verlangen een protserige plak en de onzin, nonzin waanzin knerpt driemaal goud in de buidel…

De waanzin rondom, ik moet er niet aan denken, want dan word ik gek. De waanzin in mij, ik moet er niet van uitgaan, want dan ben ik gek. De weg van wijsheid gaat uit van eigen wijsheid en die van alles. De wijzen wanen zich wijs ondanks ellende, dat is niet zo gek.…

Mijn vader eet slechts hugenoten mijn moeder leeft op kikkerdril mijn opa die is platgespoten mijn grootmoeder had maar een bil Mijn kinderen laten rukwinden, ruikend naar benzodreen en fosferaat voor de relatie is dat zeer fnuikend vooral als je steeds in hun windrichting staat En ik, ik kan alleen maar schrijven over de liefde die ergens…