Alle inzendingen over Cornelis Cornelisz

Cornelisz in het Frans Halsmuseum in Haarlem.…

Wanneer ik 's middags op 't kantoor Mijn dagtaak heb volbracht, Dan weet ik, als ik huiswaarts keer, Welk schouwspel mij daar wacht: Mijn vrouwtje vliegt mij te gemoet, De kind'ren jub'len aan mijn voet. Dan zetten wij ons aan de dis Met schotels volgelaân, En wachtten rustig tot de meid De soep heeft opgedaan, En bidden…

Wat wil het reuk'loos vloekgespan Dat U ontkent, o Heer? O, komt de nood eens aan de man... Zij buigen voor u neer. Uw macht en Goedertierenheid - Driest schenden zij haar aan, En 't sterkste voor Uw goedheid pleit, Dat Gij hen liet bestaan. Hoe groot is Uw genade niet, Dat gij dat galgenrot Uw hoge Naam beschimpen liet, In…

Verse Lauwerblaadjes om de hoofden van Neêrlands dichterhelden - Is men met ontroerde schreden In der muzen hof getreden, Vol van wijding, zoals ik - In dat heilig ogenblik, Dan is zeker de eerste plicht, Die ons vol gemoed verlicht, Hen, die daar in glorie tronen, Lang erkende muzenzonen, Uitgelezen dichterschaar, Zeet'lend om het…

O Piëteit! Van vroeger tijd, Hoever zijt gij te zoeken! Der vaad'ren deugd ging naar de maan, Der vaad'ren dichtkunst van de baan Voor vreemde zwadder-boeken! Ach! Helmers dood! En Poot niet groot! Is 't niet om bij te huilen? Dit jong geslacht zou, als het kon, De blanken, marm'ren pantalon Van Tollens zelf…

Mijn vrouwtje roept me: " O echtvriend, hoor!" En fluistert zachtkens Mij iets in 't oor. Een zoet geheimpje Lispt zacht haar mond, Het doet haar blozen Als de ochtendstond. Zij stamelt weiflend, En durft het nauw*, Van dokter, baker En wiegetouw*. Het zoet verhaaltje Doortrilt mijn ziel, Of er een straaltje Der zon op viel.…

"Het bulder vrij op 't woeste meer Ik kijk eens buiten naar 't weer En ga dan thuis wat slapen " Tollens 'Tevredenheid' Ach! waartoe dat eeuwig klagen, Ontevreden, onvernoegd; God geeft niemand meer te dragen, Dan juist voor zijn krachten voegt. Wangunst zie 'k elks hart verteren, Woekrend als een fel venijn…

Helaas! helaas! de wrede smart Wil zelfs geen dichter sparen- Dat moest mijn teder vaderhart Op bitt're wijs ervaren. Hij, die ons allen heeft gewrocht, Zo wijs en goedertieren, Hij heeft ons ditmaal zwaar bezocht; Ons Jantje lijdt aan klieren. Ik vreesde 't vroeg, ik zag het lang, Ik zag zijn halsje zwellen- En eindelijk kwam…

O Beets, wat zijt gij groot! Als God het niet verbood, Dan zou ik u aanbidden… Nu laat ik dat in ’t midden: Toch val ik voor u neer En breng u lof en eer: Wat is uw muze rijk… En dichterlijk! Vol speels vernuft, o ja! Is wel uw Camera – Doch dat was maar een grapje, Een dartlend eerste stapje; Doch boven Hildebrand Steeg hoog de Predikant…

Wat wil het reuk'loos vloekgespan Dat U ontkent, o Heer? O, komt de nood eens aan de man... Zij buigen voor U neer. Uw Macht en Goedertierenheid- Driest schenden zij haar aan, En 't sterkste voor Uw goedheid pleit, Dat Gij hen liet bestaan. Hoe groot is Uw genade niet, Dat gij dat galgenrot Uw hoge Naam beschimpen liet,…

Staar in het grauwe Duister uit mijn Raam over de Kleurloze vlakte Hier voor mijn Houten huis op De Zweedse heide En waar de drank Mij afbreekt, beetje Bij beetje, helpt Mijn gitaar mij door De doodsheid van Mijn leven - ik staar Weer naar buiten, Waar mijn muziek De grauwheid langzaam Verdwijnen doet Met een lichtstraal…

(vertaling cornelis van zwaanshoek)…

Ten Kate! Ten Kate! O koning der cantate! Die hupp'lend in het priesterkleed, Den lusthof onzer taal betreedt, De schoonste bloemen plukkend, menglend, Met bonten zwier ze strikkend, strenglend, Verenglend 's levens duistre sfeer, Ons minzaam dichtend naar de Heer! O, J.J.L. ten Kate, Wie zou u kunnen haten? Ten Kate! Ten Kate…

De godsdienst en de wetenschap Die loof ik allebei - De tweede maakt ons wijs en knap En de eerste vroom en blij. Meen niet dat ik de vrijheid haat O neen! - ik stel haar hoog! Maar waar zij aan de vroomheid schaadt Wend ik tot God mijn oog! Want naast der rede schoon geschenk Lag Hij het bijbelwoord Opdat 'k zou toetsen wat ik denk…

----------------------------------------------------------------------- gepubliceerd onder zijn pseudoniem: Cornelis Paradijs…

in de vijfhoek met vergrootglas kind van vier breeduit op de stoep het wil in november nog zonnestralen bundelen…

Voetnoot: Geboorte Jan Arends (Johannes Cornelis Arends)…

genoemd naar mijn grootmoeder zowel van vaders als moederskant zo ook mijn ma droeg de naam Corrie en vergeet vooral mijn zus niet zij is daar tevens mee op aarde geland mijn vader heette Cornelis.…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - gepubliceerd onder zijn ironische alter ego-naam Cornelis Paradijs…

. ------------------------------------------ Cornelis Paradijs - Grassprietjes (1885)…

Ja, niet omdat we moeten, maar omdat we willen. Gestuurd door een bestemd gevoel, dat steeds opnieuw, in mensen wordt herboren, na een onbestemde nacht. Nee, niemand is verloren, wanneer we leren leven, in de vertraagde tijd. Wanneer we met nieuwe ogen, leren zien. Wanneer we met nieuwe oren, leren horen. Vandaag, en elke nieuwe dag…

naar Polen Soms dat zo'n kerk een nieuwe bestemming vond In het huis van God kwam totaal geen hond De dominee liep er wat rond te dolen Het werd hoog tijd voor nieuwe capriolen Een prachtig maar leeg pand, da's ongezond Westzaan wist niet hoe de kerk te vullen Goddank creërde pastoor een wonder Een mis waar iedereen van kon smullen Cornelis…

Een der grootste literatoren uit ons taalgebied - Pieter Cornelisz. Hooft - heeft zich in de Gouden Eeuw over dat historisch-cultureel erfgoed ontfermd.…

Logisch, want volgens Cornelis, voelen mensen elkaar gevoelig aan. Mijn vrouw en ik lezen elkaars emoties, van onze gezichten af. Als dieren weten we hoe dat moet. Sinds Frans de Waal besef ik dat pas goed. Dichters lezen en schrijven gedichten, volgens de kennis van het gevoel. Wie gezichten niet wil lezen, is ziende blind.…

Dominee Cornelis zag het grote leed van de jongeman en dus straalde hij zijn kennis op hem over, ook al hakte de afwijzing van Heleen hem in de pan, daarna kreeg hij liefdesvleugels van woordgetover.…

--------------------------------------------------- uitgebracht onder het pseudoniem van zijn alter ego Cornelis Paradijs…

Geïnspireerd door het gedicht 'De Blauwbilgorgel' van Cornelis Buddingh. Raban! Raban! Raban! Zie: https://www.gedichten.nl/nedermap/gedichten/gedicht/215304.html…

De gordijnen deinden op de wind pikten een draad en twintig vlinders op zijn bureau lagen acht dode vogeltjes Maar niet voor slechte mensen die daar inderdaad, ja, niets te zoeken hebben want hij kon goochelen Kreeg niet veel anders dan spruiten en elke avond met een leren lat geslagen gelukkig weet niemand het van die vlinder…

Nochtans ben ik reeds Aan gene zijde op zoek geweest Wakend voor het Beest Nimmer de Geest te moede Mocht Het Zwaard die drift verhoeden! Geen razernij weerhoudt ‘t Goede Maar jij en ik en ik en jij - de liefde hunkerend voorbij - Leggen bezwangerd af: De Monnikspij En luide weerklinkt: En gij dan… en gij?…

Mijn zomer is zwart. Blauwe luchten blijven weg. De warmte is overal, maar niet bij mij. Verloren als een wees en bang als een kind. De korte nachten. Veel te lang. Hier is niemand. Hier is niks. Alleen ik en mijn kwaad. Ik ken geen god, want de duivel is mijn deken.…