25848 resultaten.
Kijkduin
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 747 er ligt een oude bunker onder ’t zand
men zegt: hij is vervallen en verlaten
toch hoorde ik er iemand zachtjes praten
die herfstdag, er was niemand op het strand
er ging een steen opzij, er kwam een hand
en even later zag ik twee soldaten
ze oogden traag, hun ogen leken gaten
ze klommen over de betonnen rand
er huizen schuwe spoken in dit…
gesloten dossier
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.401 daagden en de jaren weken
het huisje aan de haven is niet meer
geheim adres van menig Haagse heer
de muren kunnen nu niet langer spreken
de schimmen zijn gevlucht naar verre streken
al wezen kwade vingers keer op keer
en lispelden de tongen van weleer
het spitten is een loze daad gebleken
het is weer rustig in de oude buurt
en het dossier ligt…
vakantieliefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.520 lavendelblauw van Côtes du Rhône
ga ik in het landschap op
een orkest cicaden speelt Chopin
van Gogh is liters verf verloren
zonnebloemen, zonnebloemen
ik word gek van zonnebloemen
maar nog geler is het koren
van de flanken der Ventoux
wenkt een dode wielrenner
maar ik weiger om te komen
naar de zinderende rotsen
ik wil drinken, louter…
een hondenleven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 557 gelaten volg ik aan een korte lijn
ik ben een oude hond onder de mensen
een surrogaat voor nooit vervulde wensen
van een bazin die ruikt naar terpentijn
ze heeft haar vreemde nukken, ik herken ze
aan de blikken als we 's avonds samen zijn
de opgekropte woede, het chagrijn
normale stilte wordt een heel intense
ik slik haar buien al zo lang…
die dag
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 664 de dag begon zoals een dag begint
het vaste ritueel, dezelfde vloeken
je bent nog uren naar jezelf aan ‘t zoeken
de spiegel huilt, je laat een boer, een wind
het leven leek een bokkenpruik met luizen
maar dat veranderde die dag spontaan
vergeten was de smaak van levertraan
en zelfs een grijs Den Haag begon te bruisen
wat deden al die ‘pakken…
1 : 25
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 749 'made in Madurodam
de croquetten in het restaurant
zijn aan de kleine kant
C.B. Vaandrager'
wat zeurt die man toch over de croquetten
oké, ze zijn wat aan de kleine kant
maar wat verwacht je als het restaurant
niet groter is gebouwd dan de maquette
en straks bezoekt hij ook nog de toiletten
daar loopt het…
de derde helft
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.353 ons voetbalspel bezorgde geen extase
bij kleumenden die spraken van een klucht
de regen viel met bakken uit de lucht
het herfstweer riep om goed gevulde glazen
het najaar schenkt geen vreugde aan dit land
en als het weer de vreugde niet wil schenken
dan schenken wij die vreugd met eigen hand
alzo begon het rituele tanken
de vale regen kreeg…
het arboretum
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 673 wilt u schrijven over bomen
van die opgeschoten knapen
in hun bladergroene truien
laat uw stemming niet
verbruien door de kwakkelende
iepen laat uw zinnen niet
verzieken door de ijle
populieren die in ellenlange
rijen langs oneindige rivieren
slechts de marsmannen
plezieren en neem afstand
van de eiken zelfs de
allerhoogste eiken hebben…
verzoening
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.043 hij wacht weer bij de speeltuin op de hoek
de wind belaagt z’n onverzorgde haren
hij roept naar mij en wil me iets gebaren
ik wend mij af, terwijl ik hoorbaar vloek
ook ’s nachts kan hij zich aan mij openbaren
in steeds die oude regenjas en broek
een zwijgzaam en een ongenood bezoek
geduldig kan hij uren zitten staren
we deelden dan wel…
eindelijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.758 de deur is open, maar je kunt niet staan
een ongenode gast kan binnensluipen
je weigert pertinent om weg te kruipen
want kruipen heb je al te vaak gedaan
je hebt beslist de strijd eens aan te gaan
al voel je angstzweet van je voorhoofd druipen
je weet: nu is het pompen of verzuipen
een engel heeft ook vleugels om te slaan
de verre diepte…
heerlijke herfst
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 803 wat was het bijna angstaanjagend heet
hoelang duurden de wolkenloze dagen
en geen depressie om mij te behagen
de glimlach van de ploert was hemelsbreed
de zonnegoden bleken hard en wreed
zij heersten zonder zich maar af te vragen
of een dichtersziel dit kon verdragen
want licht en warmte vellen de poëet
maar nu is dan de hersft weer in het…
oplage: 150
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 608 een dichter mag niet lachen, niet bekoren
hij zal z’n pen in gal en alsem dopen
dan gaat een bovenwereld voor hem open
daar wordt de warme ziel door hem bevroren
hij waant zich heer in een ivoren toren
ver boven het gepeupel op de grond
hij kijkt met haviksogen in het rond
en smijt met nevelige metaforen
naar hen die hem niet lezen en niet…
een kalme stroom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 807 je leven werd een kabbelende stroom
die kalm meandert tussen zomerkaden
de schepen ogen traag en zwaar beladen
doch voeren slechts een achterhaalde droom
wat futen drijven slaperig en loom
een rietkraag lispelt treurig een ballade
de avondzon belicht met veel genade
de knekels van een jonggestorven boom
je houdt de bedding keurig in bedwang…
Nootdorp
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.067 een vreemde stad van ver is nu nabij
de dorpsstraat is gevuld met nieuwe klanken
de bakker en de slager werden banken
verdwenen is de oude draverij
er rijdt een stalen monster door de wei
met schreeuwerige teksten op de flanken
we moeten nu een nieuwe geest bedanken
hij zorgde voor het keren van het tij
een laatste weidevogel krijst vaarwel…
het eiland
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 642 Ik draag het eiland altijd op m’n rug.
In nood is het een plek om naar te vluchten,
waar luide leugens dempen tot geruchten.
Ik open achter mij de ophaalbrug.
Er staat een oude hut om in te schuilen.
Verborgen tussen luchtig wuivend riet
ontdooien m’n gevoelens. Onbespied
betast ik daar m’n schrammen en m’n builen.
Omgeven door een metersbrede…
het standpunt van de VVD
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 794 wat moet ik met de waddenzee
daar zijn geen discotheken
er is geen enkel bruin café
(de stapper kan het shaken)
dus weg ermee, snel weg ermee
wat moet ik met de waddenzee
daar is alleen maar wad
het lijkt er niet op Saint Tropez
(je hebt er Moddergat?)
dus weg ermee, snel weg ermee
wees eens wijs en recht door zee
en verjaag de vogels…
dichtregels
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 788 en mijn regels waren kleuters
die de hele dag maar sprongen, soms
ook huilden dan weer zongen, speelden,
schuilden, klommen, pruilden, maar
zich geen moment verveelden
maar mijn regels werden ouder,
werden prikkelbare pubers die het leven
gingen voelen, wilden vliegen,
wilden proeven en met uitgestreken smoelen
leerden veinzen, leerden…
Schoppenheer
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 771 Een engel wenkte, God had mij geroepen,
er stond een lege zetel naast Zijn troon.
'Ik vroeg u', sprak de Heer op kalme toon,
'omdat ook goden somtijds willen snoepen.'
'Men zegt, u schrijft godzalige gedichten.
Welnu, leest u eens voor uit eigen werk.
U krijgt als dank een goddeloze kerk
en zeven maagden die uw leed verlichten.'
Doch…
Vader en zoon
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.629 Je speelt een ridder zonder
paard, maar zwiepend met een
plastic zwaard verover je die
straat van toen.
God, mocht ik het maar overdoen.
Plots word je woeste indiaan
bewapend met een pijl en boog
en zie ik trotse veren staan.
Dan denk ik weer aan Arendsoog.
Je schiet je beste vrienden
neer, maar even later staan
ze weer. Je rent…
kamperen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.401 kamperen bleek ‘terug naar de natuur’
de zoektocht naar een langvervlogen leven
en wij, gejaagde mensen, werden even
de jagers van het allereerste uur
we waren door een trotse stam omgeven
die aangestoken door een heilig vuur
begon aan een vergeten avontuur
de borst vooruit, het lege hoofd geheven
wel jammer dat de regen niet bedaarde…
Den Haag 1863 - De Steeg 1923
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 449 we vonden het verleden rond zijn zerk
een grijze gids sprak wonderschone woorden
die bij de ons ontvallen schrijver hoorden
ontstegen aan zijn nagelaten werk
in trance zag ik de zware steen bewegen
en trage klanken rolden uit het graf:
‘het was te kort, m’n taak was nog niet af
dus luister nu, ik heb te lang gezwegen’
‘vertel ze wat ik nooit…
poëtische stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 888 lanen voor de rijken
de krijtstreep van een dienaar van het land
het meisje met een ijsje in haar hand
dat in Madurodam loopt rond te kijken
Couperus die in brons te wachten staat
en glimlacht om het alledaagse leven
de jonge resident, zo hoog verheven
een zwarte maagd die leegte achterlaat
de mooiste poëzie wordt niet geschreven
die ligt…
de laatste provo
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 649 je hoorde ooit de rattenvanger fluiten
en liep toen joelend met de meute mee
het oproerkraaien werd zowat metier
het leven was een onvermoeibaar muiten
je ging je aan protest en strijd te buiten
was 't wilde rund temidden van het vee
bestorven op de lippen lag het 'nee!'
je had een mening en die zou je uiten
fonteinen houden éénmaal op…
het reservaat
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 496 volkomen treurnis in het reservaat
gebogen lopen laatste exemplaren
van kudden die destijds gigantisch waren
hun trage meters langs het roestend draad
met luizen in de ongetemde haren
hun kaken slechts tot prevelen in staat
gebroken door het aangedane kwaad
te oud, te ziek om nog te kunnen paren
na jaren vindt men tussen broze botten
een…
oude man
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 812 de duivel werd gevonden in een hol
een woeste baard en grijs geworden haren
hij teisterde z’n land zovele jaren
en eiste van het volk een zware tol
in wreedheid was hij niet te evenaren
hij zaaide angst en moordde voor de lol
de zwarte kerkers zaten overvol
met door zijn beul bewerkte martelaren
maar toen ik laatst die beelden van hem zag…
wild water
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 748 je hebt dat ongetemde en dat trotse
een bergbeek in godzalige natuur
het water van het allereerste uur
belaagt de oude wortels, speelt met rotsen
je bent nog onbezonnen en nog puur
een wild verlangen laat je telkens botsen
te jong nog voor een overwogen klotsen
tegen de tirannieke kademuur
maar achter verre bochten wacht het dal
eens zul…
troostprijs
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 468 ach heren van de schepping, de tragedie
waarmee u vroeg of laat te maken krijgt
en die het aardse leed bijkans ontstijgt
is onomkeerbaar, kent dus geen remedie
natuurlijk kunt u alles camoufleren
met handgevlochten ijdele toupet
maar weet u, die moet telkens af in bed
en zal het vrouwvolk vast niet inspireren
ook staat het vrij de scheiding…
de moedermaffia
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 716 ze is in hoogmoed niet te evenaren
en ziet hem slechts als donor van het zaad
terwijl de stakker zonder eigenbaat
de vrouw de schone vreugd gunt van het baren
de filantroop, onmisbaar bij het paren
weet na zijn offer al ‘het is te laat’
hem wacht de zondeval in het kwadraat
de zeven plagen, weemoed en de blaren
en na het kranig knippen van…
een Rotterdammer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.540 (voetbal is oorlog)
een vreemder taaltje heeft geen mens gehoord
ze springen over sloten en ze kaatsen
de westerlingen zien zij als melaatsen
ze hebben Bonifacius vermoord
de raarste namen geven zij aan plaatsen
(tenzij een naam als ‘Ljouwert’ u bekoort)
ze lopen over straten op hun schaatsen
en erger nog: ze planten zich ook voort
o…
Zwaar gedicht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 662 Dan wordt het nacht, de laatste zware plank.
Het einde van m’n bovengrondse dagen,
een feestdag voor de wezens die gaan knagen.
Resteren zullen knekels: lelieblank.
En wee degenen die mij moeten dragen.
Zij zullen niet beladen zijn met dank.
De dode in de kist, beslist niet slank,
zal van de kraaien heel wat veerkracht vragen.
Toch zijn…