Alle inzendingen over De OR scheppingspreek OR kraken

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

liet wintertrui en scheuren kraken mijn snertmeisje, winters blond…

Als een okkernoot niet te klein en niet te groot juist om te kraken…

Ik liep naast het liefste wat je deed zomaar met je voeten schelpjes kraken langs de zee ik weet nog hoe je zei doe ik graag hoor eens hoe ze kraken het lag er vol van wij liepen naast elkaar ik en jij we hielden van laagtij…

De oude man loopt Over het brugje en ze Kraken allebei…

winterwonderland een ijzig moment bevroren je hoort het kraken…

Op een kleurrijk pad kraken droge bladeren onder mijn voetzool.…

Bléren is het huilen van schapen Nootjes kraken dat doen apen…

Van 't lauwe kroes doorgeurd ligt om de vijver loom de lucht Op de vondel staat een late zwaan Zo eenzaam is niet één van ons en roerloos Niet één van ons laait zo hartstochtelik een vlam zich toewaarts als dees' rode beuk Van 't gipsen beeld dat tans in de schaduw staat - alleen een gipsen garve…

Hij wist door z'n kraken promotie te maken: tot roofridder werd-ie geslagen. Het was heel voorspoedig verlopen: een dievenslot maakte hij open en later een safe. Hij kwam prima op dreef. Wat-ie wou, kon-ie allemaal kopen. De dief kocht behuizing - een schone! - teneinde z'n status te tonen.…

Leer jezelf kraken.…

Ik hoor weleens dat ze hier auto's kraken Of lees van inbraakgolven in de krant Dan denk ik toch: Wat is dit voor een land? En: Zou ook ik me zorgen moeten maken? Maar kijk ik om me heen, dan schud ik nee; Ach, namen ze die rommel maar eens mee…

Laat woorden Nooit een stilte kraken die de liefde breken…

Het leek een peulenschil, ‘t was een noot om te kraken, het stelde niks voor maar toch moest ik ‘t maken. Het was een niemendalletje het stelde niks voor die noot om te kraken Daar deed ik ’t voor.…

duistere schimmen in koud hout kraken kraaien de heldere nacht…

spinrag om het hoofd slakken kraken op het pad de krant stipt op tijd…

stemmig in 't zwart kraken ze een harde noot krassen van plezier…

seizoenen krijgen nog respijt dagen hebben geen gezicht uren glijden als los zand door vingers van mijn koude hand alleen de zon geeft mij m’n dromen terug haar warmte stuurt mijn vlucht dan zie ik weer het laaiend vuur van pure hartstocht in je ogen breek jij de hemel voor me open in ons passionele samenzijn tot jouw stem in kraak…

, maar het lijkt wel alsof De code van de notendop Steeds makkelijker Te kraken is…

De zoektocht naar jezelf moet daar beginnen; zo worden klachten noten om te kraken. Een waarschuwing is echt niet overdreven: Het vergt wel moed om zo, bewust, te leven.…

voor anderen een redeloze vlucht ontsnappend voelde ik me hemels vrij ik vleugelde oneindig in gedachten expandeerde traagheid tot de lichtlimiet zag de levens terug van mijn geslachten ontwaarde God op elementair gebied Zijn raken deed mijn schuldgevoel ontwaken ik ijlde pijlsnel naar het vege lijf nog net op tijd kon ik mijn lichaam kraken…

haren verdwalen op haar smalle schouders met het Largo van Ombra mai fu in de oren tooit ze zich in de schaduw in haar vechttenue met een fiere all season jas ontmoet zij de wereld die almaar groter wordt in een taal die nauwelijks hoorbaar is met niet aflatende verende tred treedt de dood haar tegemoet er is niemand die zo kraken…

De lucht is rood gekleurd de avond ligt op de loer De lucht met kou gevuld het ijs nog niet gebroken Het vogelhuis nog onbewoond geschikt voor anti-kraak Het vogelhuis vrij van woningnood wie het eerst komt het eerst maalt…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

het kraken der sneeuw verwarde gedachten voetstappen gaan de eindeloosheid waar ijskristallen ramen schilderen de dood ons groet in bloemen van grijs als dank aan het dromen naar dierbaren toe zij schenken ons tranen in engelenwit waar kraken gedempt mijn voetstappen wist ik volg jouw in dromen geen weg terug…

ik moet ze smeren of vervangen ze kraken en piepen weerstand ik moet mijn rijwiel overwinnen tot dan trap ik mij het leplazarus…

Ik wandel op een bospad trap op een tak krak ik schrik wanhopig ontwend aan natuur.…

zo windstil kan het op de vijver niet zijn dat er geen rimpel aan het oppervlak opkijkt als de loopplank onder mijn voetstap meent te moeten kraken…

Mijn hersenen kraken transparant vloeit kwabbenvocht door minuscule spleetjes links en rechts het watert in het hoofd morgen vloeien alle kleuren rood magenta, scharlaken of gewoon bloedrood ik ga niet dood, nog niet mijn hersenen kraken zwellen mega groot verdrukken groeven wetenschap ik weet niet meer ga ik nu wel of toch niet…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…