Alle inzendingen over De berg

Op de berg, werd zij herdacht die hoge berg, zorgde voor een diep dal op die berg gebeurde iets wat geen mens verwoorden zal Op de hoogte waar een jaar terug haar as verstrooid werd, wat ging het vlug werd zij herdacht men legde een roos ’t was die plek, die ze bij leven uitkoos om als laatste te mogen vertoeven Op die berg, die hoge berg…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

En al achteruitlopend die berg op Die berg van principes Draaide de wind En ik Ik draaide mee…

Een berg is een berg. Het beklimmen valt wel mee. Afdalen is erg.…

Iedere nacht Naast je in bed, afzijdig Omringd door slaap Zie ik de besneeuwde berg Van het grote verdwijnen.…

Onderweg naar jou beklim ik de berg van tijd -- die alles verbergt.…

een berg is gestolde wijsheid van een millennium en meer inspiratie van eeuwen de berg draagt de kunstenaar in zich met onverzettelijke kracht rijst hij waardig boven ons uit met al wat wij nastreven en zouden willen bezitten daarom beklimmen wij hem trachten wij hem te bedwingen daagt hij ons uit om zijn top te bereiken om daar te…

Ik ben de berg ik schilder en vertel probeer het wonder vast te leggen de geheime kracht die alles verbindt als ik de berg schilder ben ik het bos de levensadem ik ben de rots de levenskracht ik ben de sneeuw volkomen rein Ik ben de berg het leven zelf ik voel de verbinding tussen alles wat is en ooit zal zijn er is geen…

En we zagen hoe jij de berg op fietste een slingerend stipje van je overbleef je loste op in de geselende wind geruisloos verdween je in de rusteloze afgrond hoe je onzichtbaar telkens de berg op fietst En hoe we vergeefs turen naar een bewegend stipje dat door de bergen rent…

Hij beklom een berg. Bereikte de top en keek nog verder omhoog.…

Onverstoorbaar in de zon staat de berg te zijn, te zijn Wolken ontvangen, en hagel, sneeuw hun bruisende en kolkende vertrek aan zijn voeten, de kinderdrukte en de puberherrie van water dat zich warm speelt in een ingebed avontuur En op de berg sta ik te zijn, te zijn De zon ontvangen, ervaringen en nachtgedachten, oud worden…

de weg naar het huis bovenop de berg maakt een beruchte bocht scherend langs het ravijn waarin jij verdween nabij het stugge bergdorp van onze ouders je kwam niet meer thuis een dans macabre tussen onbenaderbare bergen van zoekend licht weerspannige bergen doen wat ze willen een boom sloeg een gat in het dak ik kijk de…

Tussen rotsen tussen bergen Daar lig ik. Zonder een ontsnappingsroute. De koude waait om me heen Het ijs overwint en bedekt. Tussen rotsen tussen bergen Daar lig ik. Met een ontsnappingsroute. Ja, iemand ziet me het schenkt me vleugels, weg van hier, weg van het kwade Vliegend naar het goede. Tussen rotsen tussen bergen.…

En bij de zevende verliest de weg zijn vaart om rustig uit te lopen in de vlakte waarboven de berg zich torenend verheft met op de kam een auto die in het niets verdwijnt.…

Mischien moet ik wel wat schrijven over een rivier die niet van de berg naar de zee stroomt maar van het dal naar de berg stroomt omdat iemand mij geloof ik niet gelooft Dan zal ik wat schrijven over mijn geloof dat waait en aait zo zacht…

Als twee rijen schaapjes lopen de bergen boven de vallei. Een derde rij van wolkenwaas, of zijn het verre bergen ? lost op in nevelige lucht vluchtig als dit moment.…

ik was hard voor mijn hart liet niet toe wat eigenlijk voor mij was de rots is weg en mij hart is mee gegaan naar een plek van hoop,geloof en liefde zie je die berg daar? daar ben ik vanaf gegaan…

de bergen maken me klein persen me samen terwijl ik snak naar lucht en lucht naar ruimte ze werpen me terug op een onleesbare kaart bergen kunnen beter zwijgen dan een samengedrukt ik steenarenden zweven biddend in de lucht speuren naar een prooi ik weet het ze zien me ik ben echt in de bergen kjie-kjie-kjie!…

Als ik mij op U verlaten mag Dan zijn dingen zoals ze moeten zijn, Omstandigheden teruggebracht Tot hun kale bestaan - Dan zullen bergen Niet anders dan bergen zijn, En molshopen niet meer Dan onooglijke hoopjes zand En is er niemand die Ze nog verwarren zal…

maar ze verloor haar liefde en haar trots ze was de reden van mijn leven het voelt nu steeds alsof ik bots want lieve God, u gaf me een berg en die berg is mij veel te hoog de top van deze berg kan ik niet overzien het is nu geen heuvel maar dan alleen wat hoger ik zie geen weg terug meer, bovendien…

Mijn liefde gaat over bergen, mijn ziel over dalen mijn gevoel zegt soms stop mijn tastzin overboord gesmeten, laat ik bij deze weten, dat bergen worden verzet, tot ik erbij neerval Zo is ’t maar net.…

Aan mijn andere helft Aan de voet van de Berg van Liefde sta ik met jou die ik wil beminnen. Schat en voor altijd mijn geliefde, laat ons samen deze berg beklimmen en al zijn diepe kloven overwinnen.…

Eeuwen terug Heeft een grote reus De eerste zet Gedaan De vampier zette daarna zijn tanden in het bestaan Sindsdien is het met ons allen gedaan Bergen verzet Door de mens op de planeet Denkbeeldige bergen Die de waarachtige geheimen Voor altijd zullen blijven verbergen…

Hoog in de bergen: stilte, de afwezigheid -- vooral van mezelf.…

Op het pad der liefde is geen berg te hoog is geen diepte diep genoeg Want liefde rijkt zelfs hemelhoog... Tot in 't diepste van de zee, gaat liefde voor en met je mee Op het pad der liefde Is geen berg te hoog...…

bergen zijn de steenpuisten van Moeder Aarde kraters en kloven de littekens die ze vaak achterlaten Als ze op uitbarsten staan berg je dan maar probeer mogelijk de magma en lava uit de weg te gaan lukt dit niet dan wordt je misschien ooit eens opgegraven vanonder puimsteen en as zoals het lot ook eens Pompeii beschoren was…

Een andere wereld achter de berg. Nooit gezien, Want ik ben nooit over de top geweest. Dit keer ben ik vast besloten. Verliezen doe ik niet meer. Hoe uitgeput ik ook zal zijn. Al branden mijn benen nog zo erg. Ik heb de kracht, ik heb de wil. Het vuur brandt in mijn hart. Ik ga naar de andere kant van de berg.…

Nu zien de grote bergen op mij neder. Ze zijn verwonderd, dat ik al zo lang Alleen geklommen ben, en half nieuwsgierig, Half spelend volgt hun oog mijn trage gang. Nu zien de bergen goedig op mij neder, Terwijl ik altijd verder, rusteloos Naar boven klauter naar hun kale toppen.…

De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Ben ik één van die zeven dwergen onwetend van de reden ik hier ben in het heelal. De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Niets kan uiterlijk verbergen; ik zal dit nimmer weten in geen geval. De wind huilt om de bergen. Schoonheid slaapt in het dal.…

De top van de berg staat eenzaam op grote hoogte, een enkeling slaagt erin boven te komen. Een krachtsinspanning, explosie van moed en durf, uithoudingsvermogen, nét zo enorm als een eruptie van diezelfde berg.…