Alle inzendingen over De gloed van je ogen

De kinderen rond de tafel de kleinkinderen aan het spelen op de wip de grote schommel, de glijbaan af en toe even bij de grote mensen om wat te drinken Opa en oma veertig jaar getrouwd in de tuin van Heidelust ik was net negen een van de oudsten van de vijfentwintig die er later zouden zijn Als enig kind van de oudste zoon voelde…

Zon aan de hemel Zon op mijn pad Zon in jouw ogen Zon in mijn hart De zon geeft de wereld Die geelgouden gloed De zon laat mij weten: Het leven is goed!…

wie met vuur speelt moet zich niet verwonderen om zich te verbranden aan de verzengende gloed tot het water uit de hemel stort die de stem van de dood heeft bezworen zie het water zee en stranden de gouden zon de koele maan en hoe ze op hun tijd op en onder gaan alles heeft een bedoeling in ons kommervol bestaan tussen…

Bij eerste aanblik Geen twijfel, zelfs geen ogenblik Een oprijzende warme gloed Geef mij de moed Om voor jou jou alleen mijn zwierige dans op te voeren Maar helaas voor mij Was ik vergeten Dat je ogen gesloten waren…

Als je de ogen sluit beademt je buik het warme ei en verdwijnt het gemier in een zachte gloed van een avond in mei.…

vind me schenk me rust, geen eenzaamheid breek de spiegel vergeet de functie van de tijd leg je ogen in het duister zie! de gloed die schijnt ga voorbij het gefluister red het leven dat verkwijnt…

diep in mijn ogen. Zie je dat? Zie je die warme gloed? Dat is het vuur, oplaaiend in mijn hart. Die vlam heb JIJ ontstoken, zonder nadenken... Het gebeurde opeens toen jóuw vonk oversprong en werd ontvangen door mijn ziel.…

Ogen wentelen lichten lichten laaien landen in de verte brandt een vuur mij vlamt een gloed mij en stil trilt het onbekende sterrewachten wachten mij dat ik reize Ik vat nooit de vlam van het vuur in de verte…

Voetstappen op het strand kabbelende golven hand in hand lopen met jou we kussen, lachen, babbelen kijken naar de ondergaande zon de gloed ervan weerkaatsend in jouw ogen de wereld is van ons en zo de zee…

op ’t randje van de nacht leun ik nog even lekker achterover tegen de aangename gloed van de avondzon rozig van de wijn en jouw dieprode glimlach wens ik me even niets anders dan dat heerlijk gevoel ogen wiegen mij…

Je leeft je leven, als een voorstelling. Keurig in kostuum, betreed je het toneel. De eerste acte keurig opgedoft. Je spreekt en kiest je woorden. Gelukkig voor jou, heb je ze ingestudeerd. Je gebruikt je handen ter ondersteuning. Met gebaartjes, die je hebt afgekeken. Een aangeleerd maniertje, dat je tot iemand maakt.…

Omdat één oog méér kan zien, dan twee ogen kunnen.…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Dat ogen kruisen mijd ik zoveel mogelijk warme gloed bloost dan immers rode wangen als hand dan hand wil zoeken doch trillend afwacht harten blijven zwijgen zullen lippen dan ooit spreken met een kus…

De kinderen rond de tafel de kleinkinderen aan het spelen op de wip de grote schommel, de glijbaan af en toe even bij de grote mensen om wat te drinken Opa en oma veertig jaar getrouwd in de tuin van Heidelust ik was net negen een van de oudsten van de vijfentwintig die er later zouden zijn Als enig kind van de oudste zoon voelde…

Ogen schitterend Lach zo stralend als de zon Ik wil je niet kwijt…

Als rode gloed zich mengt in wolken zo wit als melk dan streelt warmte de hemel sluiten je ogen, voor heel even Gevoelens van liefde en verlangen dwalen langzaam af tot in de kern van je serene hart voor even, voel ik me zielsverwant…

je raakte voorzichtig mijn arm aan een stil gebaar in zoeken naar contact er was geen vonk die oversloeg wel een warme gloed uit onbekende bron die licht pulserend door mijn aderen joeg het hart bereikte toen onze ogen loken in wederzijdse groet…

Gouden gloed van verre horizonten ik heb het monster uitgespuugd rochelend gevlucht voor taal een lange weg die we samen hebben afgelegd, nog niet ten einde zilveren slingers dansen blauwe lichtjes weerspiegelt in ogen een nieuw begin…

Voel bij het ochtendgloren de gloed van het ontwaken. Als de jongste dag is geboren, ga dan geen moment verzaken en je door blindheid verstoren. Luister met de ogen dicht hoe de stilte fluistert. Bevrijd het gevangen licht, met het raam verduisterd daagt geen enkel zicht.…

Hoge golven Snijdende wind Tranende ogen In mijn mond, mint Koude handen In mijn ogen zand Een grijs gevoel In dit koude land Paarse lippen Rood zijn mijn wangen Ai Ai Kapitein Een gloed van verlangen Was het maar altijd zomer Op het strand Zodat je soms even kon vluchten van dit koude land Aan zee…

Laat kranke schijn nu koortsen in mijn lamp een decadente gloed, een rode damp, waarin mijn lamp te sterven staat in ´t gulpend eigen bloed. Kleur tot karmijnen lach de kelke Uwer mond en dat een morgen rag zich om Uw ogen rondt; ´k wil dat Uw ogen zijn als flonkerend juweel in kolenzwarte schijn. .....…

Als je de ogen sluit, weken woorden in de sneeuw. Een duistere vijver smoort hun leeg geschreeuw. Als je de ogen sluit, wordt het ego gedoofd. Witte rozen wiegen in de wind. Er stijgt een glimlach naar je hoofd. Als je de ogen sluit beademt je buik het warme ei en verdwijnt het ‘gemier’ in een zachte gloed van een avond in mei.…

Als ik diep in je ogen kijk Zie ik een rode gloed Een flonkerende ster Omringd door zwarte roet Het brandt in je ogen Dat felle vuur Je ogen rood Een ondoordringbare muur Zo hoog gebouwd Onmogelijk over te steken En dat vuur nog erbij Vriendschap verkeken Die blik zo woest Zo vol van pure haat Dat als je ernaar kijkt Je door een…

Het fluisteren van de wind je stem belletjes die rinkelen in de verte je lach de zachte gloed van de schemering je ogen het schuchtere ontwaken van een bloem je glimlach de stralen van de zon en de maan de liefde tussen jou en hem een dauwdruppel op een vergeet-me-nietje een traan op mijn wang…

ze ademt in de stilte van haar lach nog slapend draait het gezicht naar licht vertederende zachtheid kleurt een warme gloed stralend openen haar grijsblauwe ogen waar de laatste dromen liefde beloven voor je weer helemaal onder de mensen gaat komen…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

Het moment dat je achter komt dat je sterker bent Dat je je leven hebt laten leiden door invloed Die je eigenlijk niet wilde en jezelf niet herkent Wat in je binnen stroomt niet meer is dan je eigen bloed Het moment dat je achter komt dat je boven anderen kan staan Je voor je eigen mening kan opkomen Dat iemand je deur van je hart laat open…

In zijn ogen april Als de amberen Gloed bij ondergaande zon. Zijn woorden Als het verhaal van mei Tot ver voorbij De verste uren.... En later Bij een glas wijn -one for the road- Hoe zij toen wist Dat dit kon: Hun zomer zou langer, Veel langer dan één lente duren.…

. ___________________________________ ROZEVINGERIG In de rozevingerige gloed der dageraad - Eoos - lag met geloken ogen loos een meisje naast de havenloods nog jong en wulps maar haveloos van zestien lentes, zwarte roos noemt koos haar, hij is werkeloos hij wordt heel af en toe erg boos verdrinkt z'n geld daar in de soos bij…