38800 resultaten.
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Kalmte staren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Kalmte staren
Zonlicht gebaren
Weerkaatsend licht
Helder zicht
Stromende gloed
Water zoet
Spelende beek
Romantische kreek
Zoete mijmering
Natuurlijke speling
Drijvend fonteinkruid
Een ijsvogel schreeuwt luidt
Een decor als een vredesaltaar
Instemmend gedachtengebaar
Blijheid laten stromen
Gedachten mogen er wonen…
Mea culpa
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 203 Ik zit in Zweden in een zomerhuisje
Omgeven door de bossen. Prachtig weer
En binnen honderd meter van een meer
De vogels zingen. Hoor daar piept een muisje
U snapt ik had veel input aan mijn kop
Dit snelsonnet kwam daar nog bovenop…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
zijn groen wordt bruin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 de winter is vertrokken
en de zon komt eraan
laat bloeien verse knoppen
de natuur laat maar begaan.
een boom wordt herboren
zo stoer en zo brutaal
was enkel zijn kledij verloren
na een jaar van pracht en praal!…
Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee
poëzie
4.0 met 5 stemmen 644 Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee,
Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht,
En als de nacht zo diep en ruim en echt
En als de atmosfeer oneindig;
Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons
Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte,
Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn
Zoals het woordeloze naakt en echt,
Dan zullen wij de…
VAN DE NATUUR
poëzie
5.0 met 1 stemmen 974 De donkere verroeste blaren maken
Aarde in november weder vruchtbaar.
Alom gespreid liggen de plassen bloed,
De ritselende bloedstroom ruist,
Wanneer de wind de gele bodem veegt.
De bomen worden zienlijk kaal, alleen
De kruinen van de sparren staan nog vol
Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan
Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…
De wilde herfst komt langs de velden vegen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 491 De wilde herfst komt langs de velden vegen,
De nachten worden jagende, de maan
Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan
En giet een stalen schijnsel langs de wegen.
De mensen worden kleiner; ingekeerd
Tot zich, huivren de smal geworden bomen ;
Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd,
Voelen lichaamssappen worden lome.
Er is een…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 179 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 128 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 Een lafenis is hij, een goede daad,
Maar een, bij wiens nabij komen wij wenen,
Wanneer zijn hand iets wat ons lief is slaat,
En niet neemt ons, maar wel dit lieve henen.
O dood, neem mij tot U, fluister mij aan
De diepe zin uwer veranderingen,
En laat mij niet uw stilte binnengaan
Voor ik van uwe fluistering mocht zingen.…
Gods aangezicht het is...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 711 mijmerij,
God is een doodslag, wreedheid en de list,
God is de werkelijkheid, die zich vergist,
De beving van het komende gebeuren,
De lichte laaie gloed, het peinzend peuren,
God is de vrouw, de man, het kind, het dier,
Hij is de sneeuw der bergen en het wier,
De wijde lucht, het alom vonkend vuur,
Er is geen God, er is slechts de natuur…
Eens zal ik redevol zijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 471 Eens zal ik redevol zijn en als gras
Eenvoudig en zo zuiver als het licht,
Wanneer ik wonen zal, in eerbied op
De wijde aarde voor mijn kleine broeder.
Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel,
Spreek niet dit tedere oneindig woord,
Dat mij maakt bevende en stamelend,
Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem,
Daarvan - wanneer…
natuur ongerept
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 103 vredig mooi bied je jezelf aan
jouw land en water strekken uit
je lucht zo hemelsblauw
niets of niemand zoals jou
stukje schoonheid ongerept
ik heb je lief, wil voor je zorgen
blauwe planeet van morgen
je moest eens weten
hoeveel ik werkelijk van je hou……
Er is een stem gekomen...
poëzie
4.0 met 1 stemmen 295 Er is een stem gekomen uit de stemmen
Veler vogels, zingend in de morgen,
Uit de klankroepers van de hoge dag,
Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte,
Uit de verheugden is een lied ontstaan,
En kleine mensen op de aarde horen,
En kleine stappers op de bergen zien,
Zij zien het zwevende alom ontstijgen,
Zij worden zelve zwevenden, die…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 48 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 161 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 193 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
Olympische vrede
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 203 Het pad dat ik inmiddels zo goed ken,
voert mij vandaag weer naar de waterkant.
Daar ligt, door riet en dennenbos omrand,
de spiegel van het koele, stille ven.
Met zwemmen zal ik geen medaille winnen,
maar 't meertje stemt me vredig diep van binnen.…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 , Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or
naar de binnenzee
van een onvermijdelijk ooit…
Energie...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 622 Wolken drijven voorbij,
haar dijen zacht bestemd
voor mij als de zon en de maan...
En wij laten ons gaan.
Zonnestralen over onze lichamen
omringd door rode rozen en ook
boterbloemen, terwijl insecten om
ons heen zoemen.
Maar onverdroten geven wij ons aan
elkaar over en strelen hartstochtelijk
elkanders huid.
Het riet langs de sloot…
Niet zo slim
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 151 Wanneer het natuurlijk moment daar is,
wordt het onmogelijke mogelijk.
Komen vroegere wonderen samen.
Dit gedicht schrijft mijn smartphone,
omdat ik zelf zo slim niet ben.…
Het kleine genot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 44 Terug op de fiets naar huis
landt een kwikstaart op het asfalt
het pikt her en der een beestje
vliegt op als ik aanstorm
ik fiets verder en
aan het eind van de weg
stijgt een blauwachtige libelle op
het fladdert even, in mijn buurt
volgt dan een eigen route
ik sla af en
nader mijn woonplaats
gekwaak van kikkers
komt mij tegemoet
vergast…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 139 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…