Alle inzendingen over Dezelfde zwanen

En kalm in hare avondlust bij 't zoet gesching* der mane ligt langzaam drijvend op het meer de dromerige Zwane. De dichterlijke vogel mint het maagdelijke water, en baadt wellustig, spiegelt, drinkt, aanhoort het lief geklater.…

Volgen de wegen gelijk met de mijne, dan zal ik jou ontmoeten. Misschien weet jij eerder dan ik dat onze wegen ons kruisen, maar de betekenis is voor ons gelijk. Een ontmoeting waar niets de waarde heeft zoals het lijkt. Antwoorden vervormen zich tot een samengesmolten vanzelfsprekendheid, vragen bestaan niet meer. De wegen zullen…

Begrip, een heel klein beetje maar ook al begrijpen mensen niet wat het is om te moeten leven naast een partner die naast je leeft, maar niet meer dezelfde is.…

een stijgende zwaan naar witte hemelwolken het water rimpelt…

Hoe zij krakend omhoog opnieuw de zwaartekracht overwon oploste in het diffuse licht van de opgaande zon een offer van aarde en water aan de wolken en de lucht een beeld van een plek die wiegend achterbleef Waarheen zij gaat, op zoek naar wie naar wat zin geeft aan bestaan gedempt in oren met watten gevuld en het kloppen van het hart…

drijvend spiegelbeeld hooghartige sierlijkheid slechts oog voor elkaar als beiden de mooiste zijn waar moet je anders kijken…

bij het meer die ene keer een zwaan dobberde kalm het water zo glad als een spiegel de volle maan scheen de wolken versluierden de maan de wereld was stilletjes aan het vergaan maar die zwaan die blijft eeuwig in mijn herinnering bestaan…

En dromerig zie ik haar gaan, Deze schone, zelfbewuste witte zwaan.…

je ogen dansen wimpers op en neer ik klap met tranen reik mijn nek en meer…

Daarin varend als een zwaan trek ik achter me een baan waarin rustige gedachten met een trage golfslag wiegelen. Zo stil zal ik altijd drijven over gladde, effen grachten. Het onwezenlijke gaan door die spiegel doet me aan als een droom, die vele nachten me bezocht, maar nooit wou blijven.…

De zwaan Zachtjes dobberend over het meer, wit en halsreikend. Opvallend tussen het groen van het riet. Ondergaande zon in de schemering. Een rustig geheel. Een stilleven in deze wondere wereld gegeven.…

Een kind loopt langs de waterkant verzonken in gedachten terwijl ze naar de zwanen kijkt wat staat haar ooit te wachten? De eendjes vechten om het brood ze werpt ze nog wat toe zouden eendjes zwanen worden en zouden ze weten hoe?…

je ogen dansen wimpers op en neer ik klap met tranen reik mijn nek en meer…

in duister de ringvaart gracieus en schoon ligt de kop gevouwen op wit en rein het lijf majestueus de zwaan als is zij dromend haar charme lonkend lokt zij mij te komen tot rond de ogen zwart gelijk in pilotenbril gezet dominant haar ogen vuren afstand of ik vlieg je aan zwijgend dreigend talend zelfbewust zo verdedigt zij als een…

de zwanen de trieste zwanen vissen in rimpelingen van grijs water rank en licht buigen ze het verdriet de grote zijden vleugels ruisen als een weerslag van wat was voorgoed geborgen in het water evenwijdig de stille zwaarden onbeweegbaar zonder gewicht toch voornaam peilloos roerend en wiegen op de donkere spiegel zo…

Sierlijk glijdt de zwaan op het rimpelloze meer zo ontroerend mooi…

Waar de zwaan zwemt met vier jongen over het kleine kratermeer Monticchio zweven de blauwe libellen Calopterix Virgo. Waar de vader zwaan de jongen bedreigt die aan komt rennen om te vissen vliegen rusteloos de blauwe libellen.…

de zwaan verdrinkt in de spiegel ontastbaar dunnetjes ook als het verstand aan verzuchting ontbreekt het vluchtig broodloos wordt puur uit het manco zijn het mankeren van enig gewicht breekt de zwaan open in de lucht amper nog een lijn kortstondig op het water getrokken…

ik pluk de zwanen uit mijn hoofd leg ze behoedzaam op mijn hand en strijk zachtjes met één vinger hun veren in de juiste plooi vlieg nu maar mijn kleine zwanen zoek je een weg in deze wereld die jullie niet als lelijk eendje heeft gekend…

Ooit deed de KLM aan zwaan-kleef-aan En poogde steeds meer personeel te werven, Maar nu ligt onze zwaan opeens op sterven En moet men al die mensen weer ontslaan. Dus nam de baas een vliegensvlug besluit: Wie niet meer vliegen kan, die vliegt er uit.…

verkeerd ach neen dag zwaan dag dwaze zwaangedachten dag god tot nog eens aan de zuiderzee…

de geur van water onder de strakblauwe lucht met witte zwanen…

Vier zwanen gaan op trektocht. Op strektocht. Langgerekttocht.…

De zwarte zwanen zwemmen op de wateren van de Brugse reien.…

Ze is een godin en draagt een sleep van jongens -- als een zwaan-kleef-aan.…

Straks voor de laatste keer van Schiphols grond vliegt er een zwaan weemoedig in het rond. Nog één keer kijkt ze neer op Amsterdam. Welnee de zwaan vindt altijd weer een plek Zelfs Lelystad is nu opnieuw in trek.…

De dierenambulance arriveerde en een kloeke medewerkster nam de jonge zwaan mee naar de reddende automobiel, terwijl moeder zwaan nog wat nasiste en de zeven anderen vrolijk verder zwommen, ansichtkaarten naar hun zieke broertje sturend en hopend op een spoedig weerzien in de Goudse sloten.…

hoor ze gaggelen de eerste wilde zwanen wieken naar de zon…

De vaccinaties in De Zwaan verlopen vlot. Vandaag duizend shots.…

op haar eigen beeld drijft de zwaan in de stroming die haar zacht meevoert…