Alle inzendingen over Dolen

Ik dool door mijn hoofd op dit late uur en dwaal langs stille wensen, niet uitgesproken gedachten, halve gedichten, vage herinneringen, smeulend vuur. Ik dool langs niet geheelde wonden, onverwerkte angsten, heimelijke zonden, zacht verdriet, langs mensen die er niet meer zijn. Ik zie ze aan met weemoed en met pijn.…

De liefde is de grootste straf Die God ons heeft gegeven Maar die niet weet wat liefde is Heeft nooit iets aan zijn leven De liefde maakt ons allen dol We vechten om elkander En als we moe van `t vechten zijn Dan nemen we een ander De liefde geeft ons moed en kracht En lust in onze ogen Juist als we vol vertrouwen zijn Dan worden we bedrogen…

Dolend volgt de mens nederig de eenvoudigere weg, die verborgen ligt, als een lange puzzel in het groen om de betekenis van nederigheid te kennen zelf wil hij de ogen sluiten, en kijkt weg..een nieuwe animatie enkel het gevoel volgend en zonder veel na te denken zoekt hij zwijgend te ontsnappen. hoe van de ingang zonder hulp naar…

Dolend, maakt het hof- Stad in ruste, niets is waar. Temidden TL.…

De zoele verstrooide zucht strijkt 's ochtends over de wei doet grashalmen zijn adem zuigen broederlijk naar elkaar knikken tussen hen verborgen wezens ontwaken blaast bestendige dwaallust door schemerig maar bewust riet brengt op het glanzende meer dunne schaduwen van huiverende twijfel verzinkt boven de rivier onder…

Doller dan ooit is 't losgebroken En mensen worden wilde beesten; Hels viert het kwaad zijn gloriefeesten – Tot de overmacht heeft rechtgesproken, Of nieuwe vecht-stof uitgezaaid: Vergif in de' oogst dien 't erfkroost maait. Aan 't schaakbord peinzen de ingewijden; En elke zet, na bede om Zegen, Stormt zwaar 't onmondig mensdom tegen…

Zij dolen langs doelloze wegen komen allerlei hindernissen tegen hongerig, afgemat en uitgeput voor de oorlogsgruwel gevlucht zij komen aan in een onbekend land iedereen kijkt hen argwanend aan kinderen op de arm en aan de hand zien zij deuren voor hen dichtslaan de winter komt met ijskoude nachten ze schuilen dicht in een tent bij…

Er was eens een leraar uit Meeren Die was dol op filosoferen  Hij sprak in zijn les Over Socrates Want van die Griek kon je heel veel leren…

Treintjes rijden af en aan door de kamer heen en weer moeder wordt er soms dol van maar vader heeft plezier…

Nee, we zijn dol op fietsen Het land verkennen door 't ommeland dolen De zomen met z'n struiken van bomen, stam en kruinen De ruige rand met kruiden, merendeel die rieken of fris ruiken en in verten 't silhouet van 'n torenspits de wieken van 'n molen Geen woord over: het nietsen.... languit in het struweel.…

een hanige hoen uit zaltbommel werd gaar van zijn kukelgerommel ze zei ik als kip ben dol op een wip dus kap even met dat geschommel…

Ik ben een snelsonnet Ik word bedreigd En in mijn nek gehijgd Dat is geen pret Potverdriedubbeltjes ’t Is toch te dol Snel me vermommen als ollekebol…

Iemand tot het laatst aan toe verscholen bedenkt de memorabilia aan opgelegde tijden; hij kan het zo gek niet bedenken tot te dolen, of alle inzichten volgen aan het wijden.…

Mijn kompas stuurt me verkeerd ‘k Loop al urenlang te dolen Dat komt vast zegt hopman Geert Door die godvergeten polen…

Er was eens een zwaantje uit Dolen zo vrij in de open riolen Toen d' ekster paaide en 't zwaantje zwaaide werd 't vrije viooltje gestolen…

wederom gezwicht een tekst gericht soms is het net een gedicht maar vaker nog dolen een kreet in de nacht van harte aanbevolen dag droom…

Een kleurrijke heks bij Medemblik krijgt van magische drankjes een kick Is de maan weer vol dan is niets te dol Zij betovert echt elk ogenblik…

Een kleurrijke heks bij Medemblik krijgt van magische drankjes een kick Is de maan weer vol dan is niets te dol Zij betovert echt elk ogenblik…

ik zie je dwalen, dolen dalen tot in de kraters van je bestaan je zoekend zijn met het water tot aan je kin trappelen en happen ik omzwachtel je achillespees en vloek verbeten tegen de wind in…

Blikken blozen, dolen en zienderwijze verslecht het zicht. Beeldig troebelt de liefde blind.…

Als een vlinder dool je door mijn buik en mijn hoofd Als een warm vuur in mijn hart waarvan de vlam nooit dooft Altijd en eeuwig ben je bij mij Ik laat deze vuurvlinder nooit meer vrij.…

ik zoek verloren hoeken in rechtzinnigheid een bezigheid ik rond nu elk vierkant draai me dol op hoekigheid het grauw van schoonheid is verliezen de luiken piepen…

Hij was dol op spek. De bezwaren van vet konden hem niet bedaren: hij ging naar de slager. Toch was-ie pro mager, dus contra dik. 't Waren dus contradictoire gedachten van hem als het ware.…

rood aangelopen verward gespannen gekweld en dol hersens gepijnigd door nicotine en alcohol het wordt steeds moeilijker om het leven helder en nuchter te blijven bekijken…

Een deftige dame uit Leiden is er dol op om te paard te rijden, maar niet overdag – dat zou haar krenken. Groen en geel is haar gelaat als haar paard iets vallen laat - de mensen zouden haar eens kunnen verdenken.…

." Dat soort katholieken, daar ben ik niet dol op. (1965)…

Moede Reiziger, moet mijn dolen doel dienen? Gedwaal is mijn verhaal!…

Over de groene velden van een lang vergeten land dolen duizend zielen langs lege sporen karrenwielen dolen de dwaze helden met uitgestrekte hand Over de groene velden staart de dood mij aan alsof de duizend zielen mij dwingen te doen knielen alsof de duizend helden mij weerhouden weg te gaan Over de groene velden galmt de stilte voort…

. _______________________________ Geef dat schilderij van Dool met de rokende heren in het heilige der heiligen van de oudste alma mater aan de Witte Singel nabij Rembrandt Harmenszoon van Rijn grootmeester van clair-obscur Geef het doek van Reinier Dool met die sigaren rokende bedaagde lelieblanke vrouwontkennende oudere heren…

Toch moet u - 't is te dol! - nog altijd doctor worden. P.S. Op dit kwatrijn heb ik kort moeten zwoegen. Hopelijk is het niet tot uw misnoegen. Door doctorandus Z…