Donkelen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 
389
389Verwonderd zoekt zij
langs ijzeren wijzers
van de comtoise naar
gestolen tijd
monotone tikken brengen
adem noch uren dichterbij
helder wordt plotsklaps
het laatste beeld
alras schimmig vervagen
ooit gesproken zinnen
donderslagen komen in de
donkere uren veel later
het verlangen naar
de herfst schiet
door haar heen als
hete…
Bezig met laden