Alle inzendingen over Dood OR regie

Mijn leven is van mij Van niemand anders maar van mij Ik neem de regie in eigen hand ook al voelt het soms als drijfzand Mijn leven is van mij Van niemand anders maar van mij Ik wil mijzelf ontdekken en mijn eigen weg afleggen Mijn leven is van mij van niemand anders maar van mij…

De brexit is het die victorie kraait En Boris Bulldozer heeft de regie Hij is dan wel niet ieders cup of tea: Hij weet met welke taal je Britten paait Beloften klinken altijd magnifiek En zijn de valste trucs in politiek…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

taartvorkjes klingelen tegen glazen zonnige anekdotes in cakejesvorm missen het kersje op de feesttaart de regisseur is dood, lang leve de regisseur…

Ik was nooit de held in ons toneelstuk alles was ondergeschikt aan jouw geluk we schreven het stuk allebei maar de rollen verdeelde jij jij had de regie hier voor en ging er met alle eer vandoor ik schrijf nu een monoloog over verstopt verdriet een held ben ik nog steeds niet.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Nu kan ik rustig leven de doodspil is in huis!!!…

Heb geprobeerd hard te zijn, Een echte man die vooral stoer Wil overkomen, zodat anderen Mijn verdriet niet zien - Hoop alleen dat ik geen Eelt krijg op mijn ziel, Doordat ik mijn gevoel Voortdurend wegduw, Gevoelens die ik onder Mijn eigen regie juist Mondjesmaat wil binnenlaten…

ik zag decors snel wisselen in je ogen de hoofdrol speelde jij maar de regie gaf je aan mij zo dat je vrij kon stralen het publiek kon overhalen tot applaus geen plankenkoorts ik droeg de toorts tot jouw succes en dacht je al de mijne in het sluiten van gordijnen maar de toegift was voor hen…

daar lig je dan uitgeteld naast me, slapende schoonheid, je trekken thuis, ontsnapt aan regie - ontspannen, wat spuug lekt uit je mond, zelfs pruttelt ergens onder het laken een windje dat je lippen de naam van een ander prevelen is niet leuk, dat we als je wakker wordt hartstochtelijk vrijen maakt alles goed…

Hij pelt zijn spelers uit hun bronzen toneel- mantel, licht hun schedel op en tuurt door de spleet in het duister. Hij ziet het al. Te veel geest. Te veel fles. Dit toneel moet anders. Bloed wil hij, krokant knappende botten, een knellend strottehoofd. Speel het vlees, zegt hij. Een goede les. Hij wil hun nagels voelen in de woorden. Een…

We moeten veel En kunnen niet En zeker niet Lang wachten We draaien cirkels binnen achten Hoe lang zal het geleden? We buigen altijd af We zoeken in de boeken We beginnen steeds in hoeken We draaien in een draf We moeten veel En kunnen niet En zeker niet Lang wachten Draai jij cirkels binnen achten? Hoe lang was het duren? Kinderen…

Ik schilder mijn canvas, precies hoe ik wil Ik geef groen aan de wolken en schilder de wind windstil Ik meng paars en geel door de zee, verf een touwtje om de maan en neem haar stiekem met me mee Al mocht ik niet kiezen voor de grote van het doek noch de fijnheid van de kwasten die ik erf Ik schilder wat ik wil, vanaf nu tot het laatste…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

dromen met geloken ogen namen heiligen jou vaak bij de hand om samen te lopen of de heuvels te bezoeken van het santiago bedevaart land opgegroeid in kathedraal en basiliek met de mystieke geur van wierook zonder wiet na een heerlijk opschonende biecht met een vleugje kerkelijk magie want zij bepalen nog altijd de regie…

je lach vervolmaakt uit de duizend giften die jou zijn geschonken waarbij je mond de oh’s en ah’s van nature hebben meegekregen in ontvangst van cadeaus de sprankeling in je ogen is van later toen verlegenheid in spontaan worden werd omgebogen ja een nieuwe dank cultuur waarbij ook handen en de verandering in postuur de regie…

nog heb ik de regie over alle stemmen in mijn hoofd controleer hun woorden in dialoog maar als zij vrij associëren grenzen van taal gaan uitproberen grijp ik in met harde hand geen tegenspraak in letterland dat is ontaard in babylonisch onbegrip en drammerij voor straf het alfabet in mantra’s die rust geven alleen stilte brengt het…

Mijn leven geleefd, ik ben zo moe Het is volbracht, mijn lichaam is op, ik heb geen kracht De regie moet ik uit handen geven, afhankelijk zal ik nu verder leven De artsen hebben geen oplossingen meer Helaas!…

zacht vulde achtergrond de ruimte in rond je gezicht accentueerde zo de vriendelijk huiselijke stemming van jouw leven aan je gebaren hing initiatief ogen hadden de uiteindelijke regie toch was er geen enkele sprake van een overheersend aanwezig zijn juist de combinatie van contrasten zorgden voor een harmonieuze lijn…

Met drank en 5 gangen Een kerststol met spijs voor het ontbijt Ach ja, Na de zonde komt de spijt Nu op naar het volgende feest Daar hoef je niet voor te geloven Het gebeurt gewoon Geen regie van boven Dan vol goede voornemens is 2018 daar Ik wens jullie een goed uiteinde En een voorspoedig Nieuw jaar…

Regie: Ben Verbong…

ik zie gedachten rafelen in wit oplossen in het warme licht van zon sommige donkeren pakken zich samen om in een dreigend gebeuren te ontladen daartussen dansen anonieme woorden op wind zonder keuze kameleontisch van kleur nog onbepaald is hun voorkeur voor het spinsel van beelden onder regie van humeur ik draai me om lach tegen…

voel ik mij geborgen ben ik vredig en op rust word ik gezien en gehoord is er niets wat dit verstoort Maar op turbulente dagen wanneer gedachten overheersen emoties de regie nemen vervreemd ik van mijzelf Gevangen in zelfreflectie betrek ik alles op mijzelf een duister gevoel dat ik van mij af wil schudden Kleuren, woorden en klank…

Dicky Pallie in elkaar Daar zij de baas was - klip en klaar Zij was de regelneef non- stop Had je een snottebel, dan snel Je neus gaan snuiten bij je moe Dan mocht je meedoen met een spel De regels maakte zij en hoe Zij was de leider van de flat Onder de rook van de chemie Haar sterke wil was altijd wet En nooit verloor zij de regie…

lief dansten kleurtjes in ons blikveld naamloos droegen noten de kleine figuurtjes in onze regie waarvan het onderscheid ook voor een kenner niet duidelijk was nooit groepten zij bijeen maar ieder koos een eigen pad zonder confrontatie met de aanstootsteen niet wij maar zij trokken aan de touwtjes kozen kleuren en melodie om…

In dit verfoeide spel, Heeft stilte de regie.…

tegendraads als dat ze is droomt ze van een regenbui als de zon stralend aan de hemel staat vangt ze de storm met haar ogen bij het windstille wil ze eitjes als de kippen van de leg af zijn men denkt ze kijkt bozig te lezen op haar gezicht wat heeft men het grandioos mis want in haart hart speelt de liefde de hoofdrol het is de regie…