Alle inzendingen over Droog verzuipen

je hebt je verschuild achter jouw leugens met infantielen zonder eigen leven je hebt mij heimelijk besmuikt ik had het bijna opgegeven ik wens je jeuk en te korte armen ik gun je pukkels en een bult ik wens je schimmel tussen je tenen ik gun je verzuipen in jouw schuld…

Ik wil wodka drinken, vele volle glazen; met drinkebroers klinken en verzuipen in extase in diepe dronkemansdromen zonder pijn of herinnering; laat de kater maar later komen, samen met de rekening die ik gaarne zal betalen voor de verlichting en de troost die ik in de drank mocht vinden; en daarom vrinden: Proost!…

Zachtjes stroomt het over, Je komt eventjes bij mij. We dansen samen naar hoger, De douchekop... Ik kan er maar niet bij.…

Hou mijn hand vast als ik wankel droog mijn tranen als ik huil geef mij een veilig onderkomen geef mij een plekje waar ik schuil. Maak voor mij de weg begaanbaar als ik stilsta in het leven laat mij niet ten onder gaan wil mij altijd Uwe liefde geven.…

Droog mijn tranen met je glimlach Geef me als ontbijt je tederheid Vul mijn dagen met verlangen En verdrijf mijn eenzaamheid…

Rustend op een paal met wapperende vleugels maakt hij zichzelf droog. foto uit eigen collectie…

Rustend op een paal met wapperende vleugels maakt hij zichzelf droog. foto uit eigen collectie…

Die mijn wereld verpakt in cellofaanpapier en in gerecyclede dromen die nog ter perse moeten gaan, waarvan de inkt maar niet wil drogen.…

Als natte druppels hangend of bungelend aan een waslijn of -rek dienend om goed te laten drogen knijpen zij de stoffelijke toppen tijdelijk af zodat wat zwaar is van het vocht, vrij hangt en wordt verlicht, verlucht tot weer bruikbaar droog, schoon en fris stoffelijk goed!!!…

Een vis op het droge had het blijkbaar Mis; geen mededogen, maar slechts Droefenis voor het koudbloedig leven Tussen kieuwen en staart die ervaart Dat die zijn vissenleven duur betaalt, Wanneer zijn lot door de visser's hand Wordt bepaald.…

– het belooft een droog en dor seizoen. de aarde transformeert in zand ik hoor bloemen en planten kreunen en zie vele konijnen achteroverleunen, alles kleurt reeds lichtjes aangebrand. de wind, ja de wind, die doet ook extra zijn best om alles te verplaatsen of te laten vallen zijn mensen nu onbewust de natuur aan 't vergallen?…

wuiven wit en droog als een witte vlag met zwarte letters in de milde wind Rust in vrede…

Voor me de schedel van grootvader van koperen hersendak voorzien met uitsparing voor sigaretten hij grijnst al veertig jaar Ernaast de baarmoeder van oma keurig in wekfles bewaard, daarin groeide mijn moeder: ei werd mens deze machine in sterk water gevat Als trofee de rechterarm van vader en de moederkoeken van de zussen eronder de foto…

Aan boord van het motorpersoonschip Organza laven we ons aan uiterwaarden en zicht op gevogelte zo nemen we waar de eend, de aalscholver, de gans de meeuw, de zwaan en al wat verder vliegt over het groene land dat aan dit water grenst ach, hoe leeg de rivier, hoe ijdel ons vermaak glijdend over de IJssel van Deventer naar Zutphen en…

Europa, Azië, Afrika - ik verzamel continenten werkgewijs - ik wijs toerisme af en waan me werker in een wereld die naar rotting stinkt ach, hoe mooi de sterren, hoe onbedorven de planeten waar nooit mensen waren met machines die aarde vraten, wateren ontvisten en vergiftigen, ja voordien 'k zou me moeten schamen, 'k zou zoveel excuses…

Het leven raast tussen steden en terloopse slaapplaatsen elke dag een ander ontwaken mijn huis is waar mijn lichaam is in de steensteeg van vervalstad of in de luxe van het dollarhotel ben ik thuis waar mijn lichaam ook wezen mag. ------------------------ uit: 'Deze dagen', 1998.…

Feeërieke ochtendwalmen Hangend aan een grote klok Komt hij steeds zichzelf tegen Alles houdt een keertje op Wil wel, heus wel, tuurlijk wel Maar fraaier wordt het niet Koekeloeren of verzuipen In contouren van geniep Hoe bedoel je broederliefde?…

zie je hand vingers onrustig op zoek naar accenten ogen vinden woorden uit beelden van je geest je stem formuleert zinnen uit passie die eens is geweest ik verzuip in een stortvloed emoties het is uit langzaam ebt de spanning weg een totale ravage leeg is het strand in een ijskoud ontwaken glijdt wat zand door mijn hand…

Ik heb een leven als een luifel zonder dwarsregels ik zwelg in de zon ik verzuip in een zee van ruimte En al het licht dat me tegemoet komt door het raam in de kamer de stoel waarop ik zit scherp afgelijnd ook van licht gemaakt Ik verdrink in de lege kamer want ik ben zelf van licht maar ook zonder licht scherp afgelijnd vlak voor…

De landen die met sufgesust geweten Gezamenlijk de rijkdommen belijven Bepraten hoe zij rijkaards kunnen blijven En lekker met z'n allen kunnen eten We missen een verslag van de couleur Door een cynisch-charismatisch chroniqueur…

je hoeft niet eens 't water in om te verzuipen zee en lucht 't is één pot nat paraplu's sneuvelen aan het regenfront plassen fronsen boos om de drieste wind verlaten terrasjes schuilen mismoedig onder drijfnatte parasols in café 't Anker vinden we troost en een Bossche Bol…

De veiligheidsmaffia Oh wat fijn dat er veiligheidsmensen zijn Zien overal gevaren, komen handjes tekort Vormen één front als het aan veiligheid schort Produceren verordeningen aan de lopende band Houden daarmee hun baantjes in stand Vergaderen zich suf, stellen draaiboeken bij En verzuipen úw initiatief in hún regelbrij…

Zij moet iedere dag een berg beklimmen om niet te verzuipen in ‘t zilte water wandelt zij eerzaam dwalend over zee en ook de vogels weten van haar falen in zang reeds voor een droevig later haar rugzak torst zij moedig mee in zielenstormen van eenvoud overal rond haar hoofd zwemt er een zoute wereld en klimmen er mensen uit de put.…

pak stukjes hemel om de hel te blussen mijn bestaan te sussen met vagevuurmuziek geen rappers meer slammers hitsen op verzuipen in geluid performen slechts verdriet ik beluister het geboortelied dat liefde heeft gebracht want zacht is onze poézie die raakt en gevoel in mensen doet ontwaken lentes weer laat komen in vele warme…

En ik goochel wat af om mijn ellende te transformeren en ik verzuip mezelf in bacchanalen van virtuele hugs en tederheden. En in de realiteit, beste mensen, laat iedereen iedereen koud.…

diep van binnen zit zeer opgeslagen, zeer diep diepzeezeer ratten zitten in een cirkel om een schaal met melk na verloop van tijd: een trilling een week gevoel, een kleine wee die zich voortplant, een golf wordt een eindeloze golf om in te verzuipen sluit de ogen ga onder, slaap word wakker in het zand met de zon op je lichaam…

Verzuipen dat deden er veel zwemmen op straat eveneens. Dakpannen vlogen door de lucht er werd eveneens heel wat gezucht. Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid dat men DAN verzucht: Ik wilde dat het wat koeler was...…

Mijn hoofd gaat kopje onder Ik zoek maar voel geen grond, Voel geen grond, en ik zink diep ‘k zie de lichten vlak boven het water Maar jij bent -- verder weg dan ooit Ik zink steeds dieper, steeds dieper weg Traan volgt na traan, traan volgt na traan Ik zink steeds dieper, dieper weg Ik verzuip in mijn tranen En vechten helpt niet…

laat het regenen laat het plenzen verzuip me windkracht twaalf stormt door mijn tuin laat het donderen laat het bliksemen elektrocuteer me leef me striemende pijpenstelen zielschurende wind leef me ik trouw je leef met mij doorbloed dit hart breek beide ogen open sla de muur uit mijn oorschelpen licht het schedeldak gooi weg…

Hoe kon een land van kooplui zo verzuipen in het niets zich zo vergalopperen niet te zijn zo diets Hoe kon een land van varend volk van vissers duin en zee zich zelf zo laten zinken en nam ons met hen mee Hoe kon het land van Rembrandt het aanzien zo te schande een trots land zo verlagen zichzelf zo ernstig branden Hoe kon het land…