Alle inzendingen over Droogte

zoveel is al geschreven over regen die valt of die niet komt maar mij maakt regen soms wat korenstil ik zie de halmen stilaan herboren onder druppels die niet weten waarom na al die droogte bijna om regen wordt gebeden…

De pijn van het verleden Voelt als de droogte van gisteren De regen van morgen Voelt als het zweet van vandaag Maar ik ken jou Dus dwars door de storm en regen Mag ik zijn bij jou Ik heb je lief, mijn hele leven…

We leven in een tijd van innovatie Zo is er nu een wasmasjien gebouwd Die alles droogt en ook nog netjes vouwt En op de Tech Beurs was het een sensatie Een staaltje futuristische know-how Ze noemen het de nieuwe 'Miele Vrouw'...…

we kunnen ons begeven in de oudste toekomst de diepzee van droogte naar intenser heden meer dan vandaag…

Bij Ethiopië denk je al gauw aan langeafstandslopers in een lijn Aan honger, droogte, stammentwist, woestijn Aan loze arbeid in de akkerbouw Nobelprijs voor de Vrede…goed doordacht en beter nog dat Greta even wacht……

Wat ik vernam is werkelijk te gek Iraanse vrouwen schuldig aan de droogte? Daar was het westen niet van op de hoogte Khamenei kraamt voortdurend uit zijn nek Hoe wordt een man een ware vrouwenhater? Angst voor castratie zegt de psychiater…

De Amstel stroomde naar het IJsselmeer, maar nu men meer zoet water nodig heeft omdat de droogte veel problemen geeft, komt Waterstaat pijlsnel in het geweer. Stroomáfwaarts of stroomópwaarts, één pot nat, want Nederland is toch volkomen plat.…

Zelf wees geweest en wees gebleven zit je daar zelf op schouders van ouders, zelf in de vorm van een zoontje, en boven de hoofden een ronde en kleine maar troostende droogte.…

Modder besmeurt het lijf regen spoelt schoon wind droogt lijf en haar natuur kleurt beelden honden doen ons lachen soms blaffen wij terug en met rugwind beleven wij ons leven.…

Uw dichter is in Frankrijk op vakantie Vandaag een wandeling op grote hoogte Wat opvalt is de de warmte en de droogte Ik ben dus blij dat ik hier nu geen brand zie Tienduizenden hectares droog Frans bos Zijn dit seizoen door brand al total loss…

Het wordt weer frisser en de dagen korten De ergste droogte is nu wel voorbij De herfst komt wederom te vroeg voor mij Ik vrees voor Koning Winter en consorten Ik zag vanochtend (echt, het is geen grap) Al chocoladeletters in het schap!…

Heb ik te vroeg gesproken, gehuild in droogte altijd leeg ikzelf vergat de bomen en de uitgestrekte zee. Hij nam mijn tranen mee in boten een vrachtschip laadde mij aan boort, zachtjes deinend op de stroming, kabbelt mijn geluk nu voort.…

aangespoeld in schuim gedold door rollers van de zee droogt duurzaam puin heb ze geraapt op nukkige dagen naar vorm en kleur tot mozaïek gemaakt gelegd met schaduw in de groef gebonden stralend heeft mijn ziel haar bron gevonden…

brandende vragen reiken tot het zonlicht kleuren wolken zwarter waardoor het plengen aangenamer voelt kijk ze opspatten tot grote hoogtes terwijl de droogte gulzig haar gretigheid ontbloot en de druppels hartelijk verwelkomt…

Ik heb de maand van droogte afgesloten, En sta nu voor de cruciale keus: Zet ik een bier- of wijnglas voor m’n neus, Waarvan ik vroeger volop heb genoten? Ja, januari is voorbij, ik pas, En vul m’n kelk: in vino veritas!…

Zeg schat, ik heb juist bij de poort gelezen: l’eau, da’s dus water, is hier op rantsoen. We zullen het met weinig moeten doen, niet méér dan ’n paar liter, valt te vrezen. Dus schat, we zullen zuinig moeten zijn, maar ‘k offer me wel op, ik drink wel wijn.…

wit licht weerkaatsten einders gevonden die hitte trillend de verzengende horizon mismaakten hebt tal van verschroeide bladeren gekeerd maar het leven bleek al door de immense hitte te zijn verteerd in een herfst zonder oogst nog duistert het onder levenloos loof maar de koelte die de kruinen altijd hebben kunnen geven is door droogte…

warm golfde het lange al geel gepunte hoge gras onder de vlagen wind die ver aan de horizon beelden deden trillen wij bewogen nog stiller dan de woordloze omgeving waar slechts een vogel schreeuwde om schaduw en wat druppels fris nog zoog hitte aan de grond die na de laatste transfusie water begonnen was aan brakke lagen…

tegen de heuvel, dor en droog van maquis, grindzand en rotskeien, vecht zich een ezel traag omhoog langsheen de lege boerderijen de pendel uit een verre bron houdt zich soms koppig stil en star het water, klotsend uit de ton, smeert het geratel van de kar eens boven bij de laatste bocht hoort men de bultenaar ‘hòò ! halt !’ Jean veelt…

het regende gedachten in het droge land van talloze wijsneuzen die constant wezen naar steeds dezelfde kant de aarde was gebarsten toonde haar dorheid in tal van scheuren door een immens verlies van kracht in verbondenheid daar waar het laatste groen verbrandde aan boom en struik vocht men zelfs om schaduw voor ieder stukje onbeschermde…

welkom in Siberië waar de plicht verplicht bestaat bij eindeloos sneeuwgetij het water warm te schenken aan wie daar gewoon om vragen zou dit land bestaat erin rijk te zijn in alles waarvoor het gekend zomaar uit te delen in de vorm die helpt al heerst er soms wat droogte ieder hoogseizoen zijn mind're kant dan komt dat ander bod wat…

‘En blij dat ze zijn hier in Drenthe,’ zo meldde een correspondente, ‘Echt iedere gast is dolenthousiast. Ze breken ze af hoor, de tenten…’…

- Arizona, vroeger Indiaans gebied - uit de regenrots komen woorden in een zinderende taal vragen om het waterdruppen vragen om de wind die vocht waait vragen om de koele handen van de hemel naar de aarde vragen om het lied van beken vragen dat de rots weer zwart van kleur wordt zwart en nat en haast doorschijnend als een spiegel…

in de verte zijgt de weg trillend tot vloeibaar een cactus kijkt droog…

Moeizaam ademt moeder aarde haar korst kreunend, verzuchtend gebarsten als verdroogde lippen. Prevelend en fluisterend een zuchtje warme wind verdord blad dat troosteloos dwarrelend de ronding van de aarde vindt. De grond is verhit de zon verzengend heet druppels op gloeiend heet getinte huid geen water maar zoutig zweet. Loom wordt…

langzaam wordt het boerenpad weer zichtbaar na het neerdwarrelen van opgewaaid in de verte stoft een John Deere met haspel en al op zoek naar water zuchtende akkers wachten droogkeels…

drainagepijpen hangen werkloos aan de kant klaar voor opname…

Daarin wordt het verhaal gedaan van Baron Gérard del Marmol die een project opzette om het door extreme droogte geteisterde dorp Bassikounou te helpen. Bassikounou ligt in Mauretanië, aan de grens met Mali, volledig afgezonderd. De weg (“La route de l'espoir”) stopt 160 km van het dorp...…

Wanneer de aarde langzaam zal verdrogen en grote bomen bij bosjes vallen, pas dan zal men bidden gelijk vazallen, er de hemel smeken om mededogen De donkere wolken zijn allang gezien, uiteen gedreven boven de schapen die lamlendig hun helling afschrapen en zich niet houden aan paragraaf tien van het wetboek -verboden te graven in dijken…

Dat een bloem niet zonder liefde kon leven wist ik toen ik nog heel klein nadat ’t dagen vanuit de hemel geen druppel had geregend en ik zingend en dansend haar had vergeten wou ze niet meer die bloem van mijn hart nog zijn en toen ik haar na een tijd van intense droogte weer ging bezoeken en haar hartje daar verschrompeld lag zag ’…