Alle inzendingen over Droom OR Toeval

Vroom sprak zij na de liefdesviering: "Dit was geen toeval, maar bestiering."…

Wanneer toeval bedoeling wordt. Wanneer slaap ons overmant. Wel te rusten.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ik heb het oog van God gezien en was niet bang, o nee omdat ik heel misschien zou blijven leven heel lang ik heb het oog van God gezien en knipoogde terug het felle licht was niet verblind zodat ik altijd de weg naar huis terug zou vinden ik heb het oog van God gezien en rust kwam over mij er waren eng’len om mij heen mijn stemming…

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

sprakeloos loop ik eindeloos door de straten van nergens ik ben de weg kwijt wie helpt mij stomverbaasd kijk ik naar de eindeloze stille wegen die nietszeggend het asfalt niet verteren ik ben de weg kwijt wie helpt mij ineengeslagen kijk ik naar alles om mij heen stilte is de overheersing van het alleen zijn wie helpt…

Snel komt weer een nieuwe droom bovendrijven, iets met vier wielen zou je zeker beklijven. Na 2 jaar bijbaantjes en sparen wordt dat doel gehaald, en kan een tweedehands barrel sportwagen worden betaald. Nog nooit ben je in je leven zo trots geweest, als die wilt rijden is het een groots feest.…

Als ongelovige, zal ik in toeval nooit geloven. Ik kan onmogelijk geloven, in ons aller blinde lot. Weet, geluid verspreidt zich in kringen. Hoor, een koor begint zomaar Bach te zingen. Door blind toeval of door het onbedoelde lot. Hoe ik het als onwetende wend of keer, steeds kom ik weer gelovig uit, bij de aandacht van Zen.…

Samen genieten van het toeval, dat niet toevallig is.…

Het leven is een kralensnoer met daaraan geregen diverse kralen van toevalligheden Toch vormt ’t een fraai kwetsbaar geheel want die kralen verhalen zoveel…

Het "toeval" leert ons dat de mens altijd verder wil nadenken. Indien dit zo niet was, dan zouden we de zin van ons bestaan nooit gevonden hebben.…

Toeval, helemaal niks gepland Echte vriendschap en niet van één kant. Gevoelens, emoties, dit kon geen toeval zijn Uitwisselen van lol, geluk en diepe pijn. We veranderden zienderogen, waren rijk Jij en ik hebben nu een andere kijk. Een magische, magnetische band Figuurlijk, hand in hand.…

ik verslaap me 1000 keer Er is geen toeval in dit leven Alles kent zijn weg En mocht je hiervan balen Dan heb je helaas pech…

lerend lezen zoekend in boeken wegwijs staren toeval hinderend weg kwijt wegkwijnend in niet één boek…

waarom ik, waarom jij, Toeval is er niet.. het is gewoon zo.. niet meer of niet minder.…

bij aankomst lijken de kaarten al geschud niets zal aan toeval worden overgelaten of toch hoe groot het wonder is weet niemand alleen weet ik dat het zo heeft moeten zijn…

je geeft geen troeven maar jezelf handenvol toeval delen geluk en de kaarten maar jij jij speelt vals met gedachten…

Een leghen tokkelt snibbig na de paas: Bah, daags een flut-ei lozen, wat een baan! Ik voel me nooit kiplekker zonder haan In eigen buik ben ik toch zelf de baas? Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij!) Met toegewijde snoeshaan aan mijn zij…

Veranderen voor verandering, zodat toeval bedoeling wordt. Zoals ons speelse leven leeft. Conservatieven willen graag, dat ons leven hetzelfde blijft, zodat morgen gisteren wordt. Wie progressief zijn versnellen, zodat morgens toekomst blijven. Dromers dromen en weten, waarom slapers graag slapen. Zien, hoe stroming stroomt.…

Wachten op geluk: lange treinen vol kansen – die voorbij razen.…

Er landt een vogel in het raam, zingt ze me toe? Brengt ze een boodschap?…

was het liefde die ons samen bracht was het toeval was het ons lot waardoor wij elkaar vonden en toen weer verloren zo snel zo pijnlijk zo hard…

Het zou fijn zijn als ik me en met kracht kon omringen voor het wezen dat eens niets aan het toeval overlaat; fijne wolken voor Helios dan het overdrijven opvingen, aan een tempelingang tot beding mijn prejudiciele staat.…

de kamer en de eerste dagen, langer dan de boterbloemen die groeiden tegen het glas maar ik ben te klein voor de uitgewreven woorden die ik uit het toeval van jouw spiegelbeeld red…

heeft niets van je weggenomen de wereld reflecteert in al jouw dromen…

Was het 't toeval? Was het 't lot? Waardoor wij elkaar vonden En toen weer verloren Zo snel Zo pijnlijk Zo hard…

Tot eens, bij toeval nog, gij leest: 'in alle stilte plaatsgevonden', en schudt het hoofd, en gaat Uws weegs.…

Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

Het leven bestaat niet uit toeval, vandaar dat het voor mij zo voelt dat onze paden elkaar kruisen, alles wat gebeurt is zo bedoeld. Ik heb je niet gezocht, ik kwam je spontaan tegen.…