Alle inzendingen over Edele

Piep is ze niet meer, wel nog prettig om aan te zien Heeft niet alleen het geheugen van een olifant Schrijft ook klakkeloos zonder d-t fouten En vind dat maar Je mag echt erg ver gaan zoeken! Is nog meerdere talen machtig en hanteert ze prachtig Cultureel onderlegd, toch niet die neus in de wind Te onderdanig goedgelovig kind, erg gemind…

Het varken noemt het edel renpaard zwijn.…

Ik weet nog heel lang in 't verleden ging ik prat op mijn edele delen maar nu ben ik getrouwd en daar ging het fout nu lig ik me 's nachts te vervelen…

Jaren geleden In een ver verleden Was de pracht En de enorme kracht Bekend van het adellijke paard Zijn eigen meer dan waard Mooi en sierlijk Bijna niets meer dierlijk Waardig en edel Stap voor stap, tot in galop Komt hij ten top Spieren glanzend en strak Joviaal en mak Edel verwend Door iedereen gemend Manen als zijden draden…

reus is aangekomen rondig uit strakplaatig edel glijdend over water schitterbaar tegen de zon stomend snel en statig moe gestaald dan zinkt het gebruikt door overmatig…

Zoektocht door intellectuele oude plunje van vele denkvermogens Tussen een mengelmoes van edele en onedele metalen schittert de Hemelse diadeem met Edelsteen het goud uit de rotsbedding.…

kijk de edele paarden zij rennen zich te pletter Ja dit alles voor de geldzetter onwijs hard rennen opzeker doch de allesweter huilt tranen met tuiten volgestopt met pijnstillers dit alles voor de klinkende duiten…

Ooh edele zeeën, en rivieren zo zoet Ooh Koning Aarde, ik breng u mijn groet.…

Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht, een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren, met poëziebundels van Reiner Maria Rilke en Hölderlin en een altviool onder de arm, dan denk ik meteen aan neuken.…

Ik zie er toevallig nog steeds een edel dier met een priesterbefje in. Ik heb dan ook meerdere meerkoeten toegeknikt als toekomstige pausen. In het koeterwaals stiekem beëdigd.…

paarden, ja paarden hindernissen tot wel twee meter hoog een donkere sloot vervolg met triplebar fluistert de commentator, kom daar nog maar eens over heen de edele viervoeter liet vervolgens het hoofd hangen…

Mijnheer, pardon, ‘k bedoel: Uw Excellentie, U, zo Hoog-Edel en Zeer Hooggeleerd, aanhoor wat slaafs Uw dienaar suggereert, met Uw welnemen, Uwe Eminentie. Een titel die bij uitstek bij U past, Uw Hoogheid, is: Zelfingenomen Kwast.…

tot enkel afdeinzen werd ik genoopt toen gij mij, tersluiks, met dingstigheid en schier veinzen mijn edele gevoelens jegens u lafhartig had gesloopt gij zijt slechts onbeholpen; onkundig ene genegenheid met waarde te stolpen…

't Is edel en bijzonder mooi verpakt. Al weken heeft-ie naar de buit gesnakt. Met deze gaat-ie vrolijk aan de haal. Hij is na zijn verovering getrouwd. De bruid is mooi en heeft een hart van goud.…

Tussen wegendrukte en havenklanken ademt een bomenrijk ruim en verblijd. Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd, mogen bloemengeur voor jong gemoed danken. Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken. Allerlei spraak is tot zwerven bereid: langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt als lange, dooreen geweven ranken. Een tuin vol hoekig…

Edele sigaren maken vrienden.…

Mastodonten doorklieven het kiel, marcheren als edele betonnen rosse wachtend voor de grachten van onze mooie ring vluchtend op pilotis verankerd in de aarde als stenen bossen opwaarts naar onze kathedraal zijn enige schoonheid zijn stenen hebbeding…

de mens gedraagt zich als een edel paard en zint zoals een vos op slimme streken hij heeft de kater uit de boom gekeken of pronkt zoals een pauw loopt met zijn staart een enkeling komt van gegoede huizen de meerdeheid gelijkt op grijze muizen…

Verliefdheid streelde zijn zwijgen maar wurgde edele hoop daar afstand de strijd met de tijd na jaren niet meer verdroeg ‘t Vermeende antwoord blokkeerde minachtend de vraag die zwaarmoedig op weg was naar haar maar slechts doolde in een gêne die zelf pijnlijk om afwijzing vroeg…

Edel dier dat Dartelt in het Onafscheidelijk Gezelschap van zijn Eigen schaduw - Licht en donker, Zwart en blond, Manen en staart Die wapperen In zon en wind Het licht wendbaar Als het morgenlicht Het donker duwt Haar naar de buitenkant, Een onafwendbaar Zwart verdriet…

Wat rust ze zacht in 't malse ledekant, Het blank gelaat, in 't kroezelhaar gesloten, Met iets zo fijns, zo zeldzaams overgoten, Als zag ze mij reeds hangen aan de hand Een kindje uit haar edel lijf gesproten! Wat rust ze zacht in 't malse ledekant!…

de hitte kastijdt dit glooiend land van weiden stieren grazen als prinsen in de zon trekvogels flankeren als witte jonkers het edel vee heet geblakerd lonkt de maestranza in Ronda is de locatie al volzet ongenadig sneeft het beest hier is de dood een feest.…

In het betoverd bos Slapen de kindren, Zacht valt de vrucht op ’t mos, Om niet te hindren; Ver over stad en land Zwijgen hun stemmen, Ach, en geen kleine hand, Die wij omklemmen; Had ik een reine mond, Waren mijn vlekken Bloed uit een edele wond, IK zou ze wekken.…

(Hoe edel, trots of oud het lijk ook was De gieren storten zich op het karkas.)…

In edelheid treedt de ware aard naar buiten. In vol galop gaat het beste paard van stal. Een volbloed moet glanzen bovenal.…

Vandaag betaalde hem uit in lende pijn heel de dag gisteren was ook niet echt licht van long en denkstof zij voelden als wals en dan weer antieke vaas met kalkaanslag wij verlangden zwanger van leven nu even naar verlof. We leven per dag naar tot ziens zoete long en zure adempijn ja, jij laatste behoeft niet langer de zijne te zijn. Jij mag…

gisteren liep de volmaakte man zo maar bij ons door de straat edel waren zijn tred en oogopslag die mij aan de grond nagelden hoe mij nu los te rukken vanuit die verdwaasde staat de nagels trok ik uit mijn voeten wreef droomzand uit de ogen gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief die uitgeslapen goede morgen wenste…

ik heb in de spiegel gekeken in mijn hoofd mezelf gefotografeerd aan het beeld getrokken, het gekeerd en de schaduw weten te breken in miljarden stukjes licht deze dan weer gescheiden of op andere plaatsen gericht minuten kon ik het beeld berijden vol hoop en valse edelheid ik ben er zo diep in gedaald dat ik niets meer heb behaald dan…

Als zelfs de liefde vergankelijk is Hoe geloofwaardig is dan geluk Hoe kan ik trouw nog hopen Als dromen doodgaan Stuk weer stuk -’t Is als een vlinder in de lucht het geluk zit hem in haar vlucht- Kan liefde nog edel geloven In een enkel verganklijk ogenblik Als dromen doven Stuk na stuk Hoe…

het goud glanst minder dan gedacht de zekerheid die altijd stralend lacht heeft nu wat schaduw meegebracht nog zit het edele in het hart kleurt onderscheid de exclusieve schijn van schaarsheid in de monetaire schrijn maar wat standaard is wordt onderuit gehaald vertrouwen gefileerd de maatschappij raakt ingekeerd en hangt zich…