Alle inzendingen over Eenzaamheid OR Gemis

Eenzaamheid, dat gemis had ik niet goed begrepen: het is geen gevoel maar een neiging die ik misschien heb ondanks mijn goede leven Het is zo ongrijpbaar hoe belangrijk ik ben voor de lieve mensen die belangrijk zijn voor mij maar hun eigen leven levend afwezig zijn voor mij in de avond, de nacht en wanneer de dag begint en ik…

Klussen met mijn vader Lekker zwoegen in de tuin Of gewoon iets samen slopen Weer een muur of pui in puin Samen met mijn ouwe Zonder praten heel veel doen Onbetaalbare momenten Meer dan goud of een miljoen Samen is nu over Wat er rest is zo'n gemis Eenzaam sjouwen in dit leven Omdat hij er niet meer is…

toen stond ze daar ze wuifde met haar blonde haar ik keek en dacht heel zacht aan wie ze was zo lang geleden eenzaam weggegleden in de stilte des doods vergeet ze niet om groots herinnering te zijn en dat voelt fijn ik raak haar aan met heel mijn voelen en mijn hart, omdat eeuwigheid in groot gemis ook altijd samen is…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Eenzaam hoopje mens grijs van de zorgen ik wens je een onbezorgde morgen. waar geen pijn is of verdriet geen gemis. lieve kleine vrouw ik zie in je ogen grote trouw, nooit gelogen. een sprankje hoop, op nieuwe vrinden en ik hoop, dat je ze zult vinden.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

als ik een vlinder was vloog ik naar je toe fladderend vrij in het prille zonlicht vreugdevol heel gewoon dichtbij de vlinders weten niet de vogels evenmin waarom zij genieten ongestoord van de mooie lentezon…

Stromen van tranen, van vreugde van blijheid. Soms ontroerend soms droef. Opgedroogd en weggegleden in de stroom van de tijd. Wat is gebleven? Een enkele traan, vergoten in het donker van de nacht. Een vleugje hoop op een weerzien, misschien. Dat is, wat er is. Dat ik je mis...…

Het vervloeken van eenzaamheid hoe diep de liefde ook kan zitten juist de eenzaamheid dwingt je tot schrijven want ik verlang, verlang heftig naar het gemis. Niemand kan je tegenspreken en wat je ook zeggen mag er zijn maar weinig gestoorden die meer zeggen over je woorden.…

ik wist dat ijlte en kou met hoge tonen door mijn ziel konden snijden zonder muziek in de melodie van rouw is herhaling als refrein een remedie tegen existentiële pijn omdat schaduw als fantoom nog altijd zichtbaar is in het licht van diep gemis juist als loslaten het kwetsbare toont van de eenzame verwerking van een…

Ach god, Verdomde eenzaamheid Gij snijdt en rijt Mijn tweestaltige constructie uit elkaar Geliefde tweestrijd Als innigen in hun doodsomhelzing Zingen doodse smarten Tot onzinnigen die het lot tarten Blik die leidt tot niets Een liefdevol gebaar naar stilte die Geen stilte is Want stilte Is het luid verkondigen Van gemis..…

een onbeschrijfbaar gevoel een gevoel zonder doel dit is het gevoel van gemis waarvan men zegt "het is zoals het is." een ontzettend eenzaam kind dat in de steek is gelaten door de belangrijkste mensen in haar leven durft niet meer te praten te praten over haar gevoel kropt alles op totdat het niet meer kan zo komt alles er in één keer uit…

Gemis van een maatje Gemis van iemand die je kunt vertrouwen Gemis van iemand waar je al je verhalen kwijt kunt Gemis van iemand waar je al je problemen mee kunt bespreken Dat gemis is onbeschrijfbaar Dat gemis heet liefde Liefde zonder grenzen voor elkaar Liefde onbegrijpelijk maar onmisbaar…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Zoet is het verlangen en zuur de leegte zout zijn mijn tranen Zoet is je strelen en zuur het gemis zout is de hartstocht Zoet is je aanraking en zuur de eenzaamheid zout zijn jouw streken Zoet zijn jouw kussen en zuur is je afwezigheid zout is het leven Zoet is de liefde en zuur is het ontbreken zout is je passie…

Zachte geur van bloemen De wilde wingerd komt dichterbij Dit verlangen kan ik niet benoemen Dit lege mijmeren in mei Liefde lijkt geen uitdaging meer Hoewel ze dat nog is Ik spiegel mezelf zoveel voor Uit angst voor eenzaam gemis Te chaotisch voor verbintenis Maar niet weer een vlucht In de prilheid reeds ergernis Weer maak ik van liefde…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

In deze donkere dagen voor het Kerstfeest Kunnen de gevoelens zo tegenstrijdig zijn Veel mensen vinden deze tijd wel heel fijn En anderen voelen het gemis dan het meest. Eenzaamheid, vooral met de Kerstdagen Wanneer je geliefde er niet meer is Dan voel je juist extra het grote gemis Je bent zo alleen en zit met zo veel vragen.…

In deze donkere dagen voor het Kerstfeest Kunnen de gevoelens zo tegenstrijdig zijn Veel mensen vinden deze tijd heel fijn Anderen voelen het gemis dan het meest. Eenzaamheid, vooral met de Kerstdagen Wanneer je geliefde er niet meer is Dan voel je juist extra het gemis Je bent zo alleen en zit met zo veel vragen.…

Van dit gemis drenkt zich de lucht om mij van u en ik verlies u, en ben gans in u. - Lang sinds geleden heb ik droefenis zeer liefgehad, om de gelijkenis dat zij mij smart en vrede gaf van u. Maar zij is heen als gij, en nu moest ik toch eenzaam zijn, nu niets gebleven is. Maar eenzaam ben ik niet.…

passie, hartstocht liefde lust de fluister van de nacht zindert ervan maar ook tranen van eenzaamheid van pijn van het niet willen of kunnen aanvaarden van radeloosheid hangen wolkenzwaar achter elke stralende ster stroomt een rivier van zilt en droef gemis het maanlicht verzacht waar de wind aan het fluisteren is zoveel gevoelens…

zijn kerstboom flonkert vrolijk de stal oogt warm en sereen engeltjes twinkelen olijk maar hij is alleen maar alleen stille nacht, heilige nacht kerstborrels verdrinken de tijd niemand die hem verwacht hij vergaat van de eenzaamheid zijn ogen waden door water langs herinneringen in de nis met op zijn schoot de kater en naast hem het gemis…

Alles gaat door ook mijn leven stort niet in maar het gemis De wond die in mij bloedt om wat had kunnen zijn dat warme bloed dat gemis Jij kende mij zoals ik gekend wil zijn zo dubbel is mijn gemis Jouw schoonheid moeten gaan zien in andere wonderen van mensen in het gemis…

Ik laat de eenzaamheid voor wat hij is Er valt niet meer uit te halen Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis Het valt nauwelijks te vertalen Nog steeds in diepe gedachten verzonken Maar de sleur is er zeker uit Was te lang naar ongeluk aan het lonken Nu sta ik op en verdeel de buit Niet langer is regen mijn zonnenschijn Of de stad vol…

Mijn gevoel zo kristalhelder Zeldzaam als ruwe diamant Liefde zo diep en zuiver Ontneemt me al mijn verstand Dromen zo prachtig van kleur Maken de mooiste beelden waar Wakker worden in eenzaamheid Geen tederheid geen lief gebaar Gemis maakt alles zo somber De zon is niet meer de zon van toen Ik mis de stralen die mij omarmden Je lippen…

Ik laat de eenzaamheid voor wat het is Er valt niets meer uit te halen Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis Het valt nauwelijks te vertalen Nog steeds in diepe gedachten gezonken Maar de sleur is er zeker uit Was te lang naar ongeluk aan het lonken Nu sta ik op en verdeel de buit Niet langer is regen mijn zonneschijn Of de stad vol…

de eenzaamheid…