21344 resultaten.
Wandelgangen
netgedicht
0.8 met 4 stemmen 729 nieuw voorbijgaan door een blinde gang
eindig weten mensen denken veel
zinloos ook als eigen ritueel
nog vaak te horen als ganzenzang
oude stappen echoën partieel
deelgenoot in heugenloos gedrang
smal en toch te breed voor samenhang
slechts goed voor dwalen in zijn geheel
alle gangen duren levenslang
blijven binnen muren ideëel
ze klinken…
Soms,
netgedicht
2.2 met 6 stemmen 142 Ik dweep met mijn lief,
het lijf streelt het verleden
als ruwe zijde, hunkering in
evenbeeld, waar ze mijn
droom in deelt en de
schroom en eindigheid
weet te ontwijken, verdiept
de draaikolk zich in weelde,
om de kern te bereiken, is
verdriet niet te vermijden,
in dat licht blijft niets
gelijk, waar de rede haar
bijt en ook weer…
Stijlfiguren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 ik vraag me af
of er verschil is tussen
droom en belofte
aanraakbaar met de hand
op roerloos bezit, volstrekt
en zonder eindig weten
de adem van nu
gulpt met sluimerbesef
aan lichtjaren voorbij
sporen van naamlozen
beklijven met wildkrassen
aan steile wanden
toch, hemelgewelven
krimpen tot kleine boeken,
zijn in oogwenken gewist…
Wij zijn onderweg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Wij zijn onderweg
door het leven
onwetend waarheen
onze reis gaat
Wij zijn bijzonder, om
in ons weten
dat leven eindig is
tóch het oneindige
te kunnen ervaren
We zijn onwetend
van de onbegaanbare wegen
waarheen die leiden
maar vooral, hoe
onze reis ten einde komt…
Spin
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 152 Een spin knoopte een reuze web
tussen drie takken en een stam.
Hij knoopte op en neer, van links naar rechts,
met zijde dat uit zijn buikje kwam.
Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe,
kroop hij in een hoekje stil.
Was bekaf van al dat spinnen moe,
dacht nog: als de prooi nu maar komen wil.
Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien…
Te leen...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 57 Ruimte om je heen.
De tijd gaat er dwars door heen.
Die heb je te leen.…
Eindigheid
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 595 Een ster aan het inktzwarte firmament
laat je beseffen hoe nietig je bent.
Zo'n stip in een eindeloze oceaan
maakt je bewust van je sterfelijk bestaan.…
eindig
netgedicht
4.1 met 17 stemmen 294 binnen
vier muren
kaatsen woorden
koud
schieten blikken
dwars door
en langs
niets hecht meer
het behang
laat los…
Alles is eindig!
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 432 Dus denk bij beslissingen over die seconde,
denk bij dat uur,
het leven is eindig dus houdt het puur!…
eindig
hartenkreet
2.4 met 7 stemmen 1.116 zo ver van
de dag
de eindeloze uren
voel
jij mij
verder
dan meer
zo ver van
hier
herken jij mij
mijn hart
in dat van jou
we dromen
een ster
en vergeten…
Eindig.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 274 Sterren zo ver in het zwart,
her en der.
Wat is de wereld klein en het
Rijk der Hemelen groot, oneindig.
In ieder wezen brandt het vuur,
doch het leven dooft op den duur...…
eindig
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 170 de zonnebloemen zijn gestorven
hun oude goud verkleurt naar grauw
en bruin verwerkt mijn wintertuin
het huilen van de regen
een kleine engel slaapt verkleumd
zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm
verlangt zijn hart
een moeder in haar laatste uur
verschuift haar liefde voor de duur van
eeuwig in verbinding
nu waait de wind hun stille…
Eindig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Druk
alle dagen
net niet bezwijken
doorgaan
verantwoordelijkheden
prestaties
dankbaarheid
trots
mijn naam wordt genoemd
doorgaan
noodzaak
raderen moeten draaien
ze draaien snel
dagen
maanden
jaren
glippen voorbij
doorgaan
tot het moment
dat het stopt
persoonlijke spullen
ingepakt
kamer
make over
borrel
toespraak
geklap…
Eindigheid
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 162 negen maanden duurt het leven
de rest is afscheid
van de wieg
de moederborst
en meer en meer
van onvervulde dromen
en geborgenheid
het vonnis van vergankelijkheid
bij oorsprong al geveld
verjaart niet
zelfs na zoveel tijd
het is alleen maar
uitgesteld
’t is niet de angst
de pijn
die ’t sterven moeilijk maken
nee
’t is ’t scheiden…
ter kimme nijgen
netgedicht
3.4 met 15 stemmen 276 nu mijn krimpende jaren zich doen ontwaren
in een schaduwrijk vooruitzicht
dan wel mijn wegen zich ter kimme nijgen
terwijl ik dubbel waardig op mijn einde ben gericht
ervaar ik de geringheid van mijn schatten
die als het ware mij eerder als bezit zijn toegedicht
waarmee ik mijzelf te vaak deed afmatten
feitelijk tot dwingend overleven afgericht…
najaarsvergezicht
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 329 de koude legt een deken over land
daar waar de boer voorbijging
wijst de donkere grond ons
met zijn lange voren
door dunne lage mist
de weg
er is altijd een gaan
en ook weer komen…
Zo duidelijk zichtbaar
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 99 Waar het leven
Van alledag
Voor mens en
Maatschappij
Maar al te vaak
Ondoorzichtig is,
Onduidelijk, vaag,
De mens gevangen
In wetten en
Systemen, daar
Is de eindigheid
Die iedereen wacht
Overduidelijk
Zichtbaar,
Aanwezig van
De vroege morgen
Tot de late
Avond, met alles
Wat daartussen
In leven wordt
Genoemd…
vergankelijkheid
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 212 de vergankelijkheid van woorden
geschreven op het natte strand
liefdes fantasieën in mijn dromen
bij het ontwaken wreed verbrand
magische gedachten onbeschreven
plots uit mijn hoofd verdreven
ik verwacht ook de glorieuze dag
dat mijn weten ontwaken mag
in de liefdevolle lichtheid van het heelal
slechts een trilling in de ruimte bovenal…
Over de kim
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 161 goed is gezind
dan wel de som van weerstand
en verlies
die altijd komt
maar ik niet verkies
het kan de telkens
kerende zandloper zijn
die mij vermoeid doet raken
en aan een uitgebalanceerde
eeuwige berusting bindt
ach, het is om het even
het uitzicht verdwijnt toch
als sneeuw voor de zon
mij maakt het niet zo uit
wat ik nu zeker weet…
Vast en zeker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 150 Ooit komt de dag dat ik ben uitgeteld
en dat staat vast, jawel, ik weet het zeker.…
Aangrenzend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 nog niet zo lang geleden slibde deze monding
zich monddood
waarmee woorden gezegd zijn
als verkavelde kamers in een buitenhuis
heden zoek ik heil
in een belendend lichaam
tot grenzen aan
muren,
ooit…
zolang het duurt
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 128 lagen deze kleren
hier al?
achtergelaten in
naakte ademhaast
we kunnen ten
halve keren
een kam door het
verwarde haar halen
dat maakt ons
bed niet onbeslapen
maakt het betredene
niet maagdelijk
zelfs de vroegste
ochtend gaat slapen
eindigt met slangen
en snoeren
gevangen is de tijd
van het moment
voorbijgaand als…
terminale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 voorlopig blijft alles bij hetzelfde
geen ontkennen meer aan
bestaan is totaal afwezig
afstand door verte ingehaald
aan het einde van de dag
zijn de uren nog niet af
is ruimte gevuld met lege zachtheid
zijn gedachten blind en
is water ontkalkt, daartussen
valt onraad uit gestrekte hemel
blijven ogen onbewogen
en ratelt lucht ademloos…
onbestendig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 zonder dat het boekdelen schreef
een korte paragraaf misschien
wel dicht aan het hart
het lichaam nabij, koesterend
gedurende de tijd die er lag
tussen momenten en voortzetting
herschikkend
om uiteindelijk weer afstand te nemen…
krampend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 in de blauwe koelte
op de heuvel zal ik blijven
als het hart zijn slagen mist
en het duister groeit in mij
bij het doven van het hart
zal ik de pracht van de
linden noch de weemoed
van de wolken voelen
in de diepe donkere nacht
zal ik blijven in de blauwe
koelte van de heuvel
in het dal leven dromen voort…
's Mensen begin en einde
poëzie
3.2 met 6 stemmen 1.512 Wij eindigen zoals wij zijn begonnen:
Kaal en onmondig en sentimenteel.
Alles wat leeft keert weer naar de oude bronnen
Van 't paradijs. En dan? Ach, weet ik veel.…
Hoop
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 192 De spoken op het behang
het fluisteren van de wind
vertellen ons in bange uren
wat we al lang weten.
Alles is eindig
in pijn en verdriet
Dus kleur de dagen
in het licht van de zon.…
niet omzien
netgedicht
2.3 met 26 stemmen 1.480 weten
dat het bijna voorbij is
een ander perspectief
onvoltooid
achterlaten dat leven
een nieuwe einder
eindigheid
is afscheid nemen
en verder gaan
over de drempel
van het onbekende
waarover niemand iets weet
blind binnengaan
een éénrichtingsweg
naar het ongewisse…
De tijd.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 56 Vergankelijkheid
stimuleert ons steeds verder
te gaan in de tijd.…
Het pad van mijn leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 Mijn stappen door het leven
Het kan jou misschien niets schelen
Maar het zijn mijn stappen
Over het lange pad van het leven
En niemand weet waar dit pad eindigen zou
En mocht ik aan het einde van dit levenspad zijn
Dan hoop ik dat ik thuis zal zijn…