Alle inzendingen over Elfjes suite

Op deze bladzij staan alle belangrijke mensen in de wereld leeg! Hij zoekt naar zijn bril want zonder ziet hij niets krak! In de herfst van ons leven vallen onze haren en wijzelf! Ze is een dame die uren op het toilet doorbrengt kakmadam! Haar vriend vermaakt zich ook vele uren op het toilet pleeboy! De mens verdwaald…

Mensen kwamen uit het Oosten, uit het Westen kwam alleen regen! Ze had veel geluk opgeslagen genoeg voor verwerking van veel verdriet! Lachen een uiting van spanning die verhoedt dat we gaan huilen! Depri mensen zijn moeilijk te helpen ze zijn hun eigen moeras!…

Kunstenaars lullen links en niet rechts daarvoor missen ze de moed maar als ze de kans krijgen vullen ze hun zakken rechts! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de geschiedenis! Mijn vriend woont aan de waterkant niet moeilijk te vinden plons! Dingen zijn meestal wat ze lijken niet veel kikkers zijn…

Periode met toenemende spanning en geweld tussen twee oorlogen in Vrede! In de schaduw van de aarde stroomt rijkelijk het kwaad Onderwereld! Hersens gespietst op splinters van het verleden, vergroeit tot darm Fundamentalist! Als boom vermomd verbergt hij zich in het uitgestrekte woud Terrorist!…

boeken gevelde bomen gevuld met dromen om te vertellen aan jou verhalen vol avontuur uit duim gezogen de prijs voor slaap gaap…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt.…

elfjes vleugeltjes klein vlinderen naar boven elke nacht geven ze sterrenlicht…

Twee elfjes gekregen één op elke schouder mooi balans en sterrenbeeld...…

meer bestaan en elfjes strelen mijn pijnlijk lijf…

Komen bellende elfjes. Vrouwliefjes van tussen de bomen. Ieder zingend als dichteres. Duisternis is afgenomen. Gevleugelde vliegjes. Een vreugdevolle lach, En troostende wiegjes. Soms met een radslag. Zo betoverend zijn de nachten, Waar bellende elfjes komen. Verdriet en leed verzachten. Zo ssssssst slaap en ga dromen.…

Land rondom ons dieren, planten, boeren ze horen bij elkaar natuur Waterval van woorden niet van water overspoelen ons uitermate weldadig Woordenboek. Bal driemaal stuiterend klimt ten hemel suist vervolgens naar hel Tennis Rennersbenen flink gemasseerd tegen bonkige koersewegen zachte sneeuw als manna Ontgoocheling Woorden…

Die bleke wangen, levens laatste schans, 'n vege strijd nog en 't is al gevloden. Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden, Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans, als zonk van 't laatste rood de laatste vaan? Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - Met het verwonnen leven ondergaan…

(elfje) eendje zo lelijk is zijn spiegelbeeld hij ziet zichzelf niet zwaan* * voor alle elfjes die zichzelf nog een lelijk eendje vinden, ooit zit er ook in elk van jullie een prachtige zwaan.…

Elfjes dansen simultaan, als de zeven blauwe waterlelies opengaan. De schoonheid van de sterren, betoverd door het jaloerse heksen kwaad, dansend op het water als de Afrikaanse beat Keampferts muzikale maten slaat.…

Over het water dansen zij als elfjes, rimpelklankjes gekleurde tonen tot aan de horizon. De melodie trilt door mijn klankkast verleidt de snaren tot verfijnde poëzie.…

de ingang is nederlands doch ik switch naar gedichten daarbij vraag ik me af of bill familie is van david íf en de poorter wacht af dreigend clouds-rain figuranten en suite voorzichtig tik ik m'n password het avonduur tegemoet…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. ----------------------------------------------…

Na zacht rumoerig wachten op eerste tonen terwijl gespannen snaren worden aangezet tot welluidendheid met fluit of klarinet om Grieg’s suite met schoonheid te bekronen klinken schuchter de eerste zachte akkoorden van het schone “Opus 40, Aus Holbergs Zeit” klanken vanuit de oudheid Muzen geweid tonen van cello en fagot die we als fuga hoorden…

Een jongen die zijn meisje kwijt raakt davert niet. En de wereld niet van zijn gedichten. En de nacht niet van zijn stap. Met zijn gazelle aan de hand staat hij terecht voor een twaalf meter hoge tafel waarop zij met haar nieuwe vriendje zit (die haar telkens zit te zoenen “straks” giechelt ze “eerst dit”) Ze kijkt hem vreemd ernstig…

Er is een Elfje En dat elfje danst Hier voor mij op tafel En zegt ik mis je En het loopt nar het blad En het trekt aan mijn vingers En het schrijft een gedichtje Tussen de regels Het elfje vliegt omhoog Vliegt in mijn oor En dicteert me lief maar duidelijk De rest van het gedichtje voor Het vertelt iets van een elfje Dat enkel in…

Rood De zomerzon Langs het strand Mensen gaan naar huis, Verbrand Langs Het strand De vleesgeworden welvaart Badend in de hete Zomerzon Zomer, Zomaar luieren In de zon De warmte als een Deken Na De lente Komt de zomer En is de herfst Aanstaande…

alsof ontelbare handen een horizon bouwden, warm en rijk als zilvervuur rond flower fairies en jij er bij hoorde, vol van schoonheid in een taal die ik niet spreken kan slechts liefhebben in het verlegen lilalicht en in de eenvoud van je verdriet ik zag je daar naar een regenbloem gebogen -kom binnen- ik zag het hart…

de telefoon is overgegaan in de finale het eerste deel van het eerste pianoconcert de eerste violiste op het lizt-concours in de vleugel van een vleugel wil ik jou zien - de cellist beheerst het zweet druipt uit zijn neus ik wieg mezelf - we zouden samen op zoek gaan naar een suite robuust en uitgehakt…

Violetje danst haar dansje lichtvoetig voor het woudpubliek tjilpend musiceren krekels Een suite van de nachtmuziek haar voetjes zweven hemels licht langs de paadjes door het bos haar grootste lief is Maneschijn die zachtjes straalt op het koele mos waarop dauw rust als diamanten twinkelend als de morgen gloort uit haar handpalm blaast…

Toen zij op huwelijksreis weer eens bij maanlicht wilde zwemmen en bij zonsopgang terug kwam naar hun suite met koortsglans in de ogen verweerde lippen van het kussen, schorre stem en moegetergde tepels, spermasporen klevend langs haar dijen en ook nog hooghartig weigerde hem te bevredigen, maar hem afwijzend de rug toekeerde begon…

overdag kleuren ze de herfstafel kabouters met kruiwagentjes elfjes met vleugels van satijn goudgele bladeren krullen kinderoogkes die smullen en het zekere weten oma heeft het zelf gezegd .........…

er dansen elfjes in je ogen woorden sprankelen magie toch kennen ze mijn trollen en wat gnomen in wederzijdse sympathie jij hebt iets feeërieks altijd een lach in charmeoffensief ik tover soms kabouters kaal en met een baard maar in hun ogen hangt mystiek als wij tot essentie gaan nemen we bij uitstek de dimensie van een volle…

wie doodde de dominee wie heeft dat nou gedaan wie laat daar op zijn vlucht de tuindeur open staan en wij eenmaal binnen zien het lichaam op de grond in een verwrongen houding de laatste zucht nog uit zijn mond zo’n lijk in de suite dat is vreemd gezicht ten midden van het zilver in glinsterend maanlicht dan moet je niet treuzelen…

kan niet slapen het ligt te dromen in de nacht ziet sterren door de ramen een ronde maan in volle pracht maanlicht schijnt in alle hoeken laat de kamer spookachtig zijn wat komt het licht hier zoeken de angsten van een kindje klein sluit maar dicht de gordijnen of de knuffels worden nog bang als Klaas Vaak gaat verschijnen dansen er elfjes…