Nadat de tonen van Elvis Presley's
'I am crying in a chappel' hadden
Geklonken werd er op een avond aan een
Amsterdamse anekdote aandacht geschonken.
Dag, dagsluiter.…
Ach, wat had ik in die tijd
net als Elvis willen zijn.
Hij was de absolute 'King'
door zijn looks, succes en stem.
Maar nu... prijs ik mij gelukkig
dat ik, ik ben en niet hem!…
En zo neurie ik de zondag weg
met Jim en Roy, Elvis en Cliff
besef wederom maar weer dat
alles zo relatief is, maar missen,
Dat doen we het wel,
da’s ook heimwee!…
V. AAN JE VAST
Schud appeltjes uit appelbomen neer
en schud dan mij: mij schud je toch niet los.
Ik haal mijn vingers door je zwarte dos,
en hou je vaster dan een grizzlybeer.
Verstop je in de hal: je bent de klos,
verstop je in de keuken: ben ik weer.
Ik grijp je en ik kus je zonder meer,
niet los te rukken door het sterkste ros…
Mijn ouweheer kreeg haast een hartaanval
Toen ik keihard ‘Great Balls of Fire’ draaide.
Waarna hij in zijn eigen platen graaide,
Voor hem was het met de Selvera’s bal.
‘The Killer’ hield ik ver bij hem vandaan,
Toen is de generatiekloof ontstaan.…