Alle inzendingen over Engelen OR geduld OR Wilgen

Elegant zwierde je langs de dwalende Russin en met megakracht stormde je op de finish aan de Engelse tegenspeelster grandioos verslaand je sprintte als een heilige godin snel als ether en kwikzilver en even dacht ik dat alle denkbare goden op jouw hand waren en even had ik groot gelijk!…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Een groene vlakte wenkte mild er dreven wolken in twee blonde paarden keken mij van ver grootmoedig aan hoge wilgen keken keer op keer met reverentie neer vaalwit zweeg de hoeve de poort zag ik geduldig openstaan…

Ook wel eens het gevoel alleen nog te leven uit de bast zoals een uitgeholde wilg Met in de molm van zijn vergane binnenkant een al bijna bloeiende vlier. Zo te bestaan bij een sloot in de gedachte van een verbaasde wandelaar en voorbij razende treinen met reizigers die je geduldig in de rij zien staan.…

Ze dulden niet de ouderlijke orde de kinderen van nu die zonder schuld toch wisten dat ze ouder zouden worden zoals hun ouders werden door hun engelen geduld…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Niemand ziet de engel die een paar keer langskomt en geduldig knikt. Pas op: een engel bedoelt het goed, maar verder kan zo'n wezen weinig doen. ----------------------------- uit: 'Iemands lief', 2013.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Daar hing de gruwel goud verguld tussen pronte zachte prachten trillend vrij geknoopt met engelen geduld grote prille reeënogen lachten aan het kruis geen greintje schuld.…

wilgen zijn niet net bollen suikerspin nee het zijn net wilgen en dat zij het ook en dat is nu zo mooi aan wilgen. ----------------------------------- uit: Verspreide gedichten.…

Het doek valt, de voorstelling is voorbij ik heb ervan genoten en ook veel geleerd dingen, waarvan ik het bestaan niet wist maakten me sterker en ook 'n beetje vrij zo leerde ik beter wat goed ging of verkeerd een opleiding die ik vroeger heb gemist? Een nieuw hoofdstuk, een nieuw bedrijf waarvan ik de spelers nu nog niet ken, hoe het zich…

Engelen bestaan wel degelijk, dat heb je zelf bewezen Niet in de laatste plaats door je geduld, maar ook Gaf je me de ruimte en de liefde die ik nodig had Elk moment van de dag voelde ik je aanwezigheid Louter warmte was het, wat jouw vleugels me gaven…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Zachtheid en geduld van engelen, overwinnen politieke hardheid. Liefde breekt de macht van haat.…

Waar in de top van de geknotte wilg angst een grauw aangezicht hangt en verkoolde ogen die een zwaar gemis vertonen, sterft het hart aan betekenis...…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Wees willig ruist zij met beleid En laat uw tenen gewillig snoeien Beknotten voordat uw schoonheid In volle pracht begint te bloeien…

zij staan daar soms geknot zij bestaan daar bomen over de slootkant waaieren uit want de wind waait verliezen blad in een herfst die niet te winnen valt maar wel vrij…

Wilgen weer geknot het lijkt me wel een netjes afgesproken spel…

Wilgen in de mist verzonken in hun zwijgen roerloos vers gekapt…

Kijk naar die wilg een bos van twijgen op wat zijn kop zou moeten zijn uitgehold om er doorheen te kijken getordeerd de dood op 't lijf stilzwijgend gehavend de toorn voorbij op de hoek van een wei op een kruispunt van twee wegen…

verderop staan twee wilgen hoe oud zouden ze zijn vast jonger dan mijn broer gisteren gaf ik hem koffie toen hij het alfabet leerde hij spreekt weinig alleen tot mij ik bekijk hem van afstand wat lijkt hij op ma zouden de twee wilgen de taal begrijpen die ma in het vreemde land sprak…

geworteld in drassige grond op de oever waar de dode snoek lag een droom over jou en mij en de zwanen, omdat het zwijgen verstilde in pasteltinten kleurde jouw hart omdat mijn ziel geen stem had wie kon ik zijn, zo hier alleen een lief konijn, een derde been een beeltenis van serene vrede omdat ik geen woord voor het schrift had en wilgen…

ze staan er nog de wind, gevangen in hun kruinen struint de kale takken door je hoort ze zachtjes kraken en hun blaadjes raken stil de grond de vooravond van winter wint met lange passen tijd je schuifelt mee en kwijt melancholie aan koude voeten met een neus vol rottigheid het laat de regen wenen in een langgerekt verwijt als weemoed…