Alle inzendingen over Ervaring OR Sterk OR Leven

buig en veer weer terug strek nooit je rug in tegenwind laat hem langs je glijden in zijn volle vlucht wat stram pareert trotseert immense krachten in losgeslagenheid speel het spel zonder neerbuigendheid souplesse wint altijd…

Leven is delen Laten we licht rondstrooien Het samen maakt sterk…

De kracht van de geest toont zich in stilte wanneer de weg naar binnen door de ziel in het hart het zwaarst is…

Na de storm is de boom omver Ook zijn schoonheid is Uit de grond getrokken Mensen laten hem ophalen Aan stukken zagen Voor allerlei dingen gebruiken Niets is het meer Geen waarde heeft het meer Zo is het vaak in het leven Mensen met een handicap Ervaren het leven vaak als deze boom Afgeschreven, niets meer waard Toe ze gezond waren…

Ik had iets speciaals het was gevoel, onbegrensd een woord, onverstoord Ik wilde weten En liet het zegel breken Om slechts te vinden dat er een kind werd vermoord…

Elke dag sterker. Door alles wat je ervaart krijg je dat geklaard.…

Het open stellen van ons hart, één worden met de ziel De intentie is er, maak er gebruik van in de boot van uw deinend leven.…

En al struikelend over de oneffenheden mijn verleden Onderga ik de resterende weg van mijn ijle toekomst Schuifelend beweeg ik mij in het duister voorwaarts Mijn geleden tijd terecht wijzend Weet ik er is geen herstel Angstig met een glimlach en het eind in zicht Hoed ik mij niet te struikelen…

`s Nachts besluiten herinneringen Te gaan leven Lijkt tijd een loos begrip Tijdloos Zo ben je kind Twintiger puber opa De nacht opent ankerplaatsen Ongevraagd In willekeur Plots ben je verliefd Krijgt de eerste kus Staat naast het bed Van jouw stervende vader En Zijn vader Opa Spreekt je troostend toe.…

Ervaring leert ons veel... Geen man zal zijn vrouwtje wakker maken in het holst van de nacht om haar te zien glimlachen als de baby huilt.…

wat mij gegund is, Is mezelf kwijt te raken in jouw afwezigheid Ik ervaar je in niets…

Vreemd verlangen, onverklaarbaar gevoel. Duister en helder van binnen met altijd voor ogen een doel. Gemengde gevoelens, gekleurde gedachten... Soms een hard gelag, zo voel je zwakte en dan weer kracht. Maar telkens word je je meer bewust van het gene je ervaart. En de werkelijkheid krijgt betekenis voor mij zo waar.…

zonder ook maar één schaduw van wolken glijdt een zonbeglansde wereld naar zoet sensationele sfeer waarbij onbedeesde vlinders zich gretig verzwelgen in windstil geluk en toch ervaar ik het gegevene als emotioneel beladen omdat ik herfst reeds in mij draag afscheid nemen maakt de mens een beetje klein zelfs al reikt het verwachtende…

de ervaring leert niets meer en niets minder dan dat we haar verzamelen moeten nieuwe ervaringen, meer, nog meer, en nog, nog meer, en nog veel meer, nog meer? ja, nog veel, veel meer, nog veel en veel en veel, veel meer mensenlevens lang moeten we verzamelen, en nooit ophouden, leert de ervaring…

Eigenlijk was mijn leven niet echt slecht Ik heb altijd alles open en eerlijk gezegd. Ik kan iedereen recht in de ogen kijken Zonder schaamte of te bezwijken. Dit beloofd veel voor de komende jaren Maar dat ga ik wel ervaren.…

het leven essentieel om straks de dood te kunnen ervaren hoewel ervaren is waarschijnlijk een heel groot woord...…

Alles in het leven heeft een reden Er worden veel dingen op ons pad gegeven We ervaren geluk we ervaren pijn We ervaren liefde en verdriet We ervaren wanhoop en geluk Elk gevoel heeft een tegengevoel Het komt allemaal met een doel Alles in het leven heeft een reden Of door ons zelf of door een ander gegeven Maar alles gebeurt met…

Tijdens de ochtendwandeling staat de groep plotseling stil. Ik vind mij voor een hoopje takken, en staar ernaar. Dan breekt de zon door en voltrekt zich een schouwspel van licht. Over de talloze kriskras gesponnen draden, dansen ontelbare lichtjes. Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje, zet de maat voor dit glinsterend festijn. Het hoopje…

Ik proef de volle zomervruchten zie de blauwe zinderende luchten de zon is op zijn hoogste punt dat ons allen het licht nu gunt van donkerte lijkt nu niets te duchten Het is de keizerlijke maand die voor ons de hemel baant de stralen vallen in de warme aarde die de oude krachten steeds bewaarde zij houden zo ons leven gaand Ik voel de…

Vreemdeling ben je niet voor even, Het duurt vaak een heel leven. Want heb je een keer dat oude vertrouwde achter je gelaten en andere ervaringen opgedaan dan ben je voorgoed veranderd. dan zul je het leven altijd met andere ogen zien, Omdat je andere dingen hebt gezien en ervaren en het leven daarna voor jou nooit meer hetzelfde is.…

Dat een mens niet ervaren kan wat het is om dood te zijn, kent gevolgen. Oorzaken van verdriet. Dat een mens wel ervaren kan wat het is om te leven, kent oorzaken. Gevolgen van liefde en geluk. Wie kent?…

Vredige bevredigende ervaringen bewerkstelligen juist het voortbestaan van deze planeet. Met veel moed en een dapper hart als sterk gegeven, geschreven. Er is geen einde. Er is enkel leven, om door te geven, telkens weer.…

De bagage van mijn leven, draag ik mee in mijn ziel. De momenten waarop ik overeind ben gebleven, de plaatsen waar ik viel. Mijn bagage wil ik soms bekijken. Ik draai de stukken om en om. Met de kennis van nu, zou ik dingen ontwijken, ervaring vormt een stukje rijkdom. Achterom kijken heeft geen zin. De toekomst begint vandaag.…

steeds ontbreken wat belangrijke stukjes heb mijn puzzel nog niet gelegd vandaag het is maar de vraag of dat lukt meestal heb ik niet het geluk die te vinden in vorm en kleur kan ik ze wel beschrijven maar het ultieme moment van passen zal ook nu uitblijven weet dat eens de dag zal komen die het plaatje completeert ik ben het laatste…

ketting uit het leven ook al deed het dragen jou zeer…

ik voel de lijnen van letters geschreven op je huid tekens van leven liefde en verdriet negeren kan ik ze niet maar als in je ogen de glimlach weer komt verzacht het getekende schrift rond je mond dan dwalen je handen niet doelloos meer rond maar onderschrijven beeldend je woorden met een al hemelse gloed…

punt van de tong en wat bereidwilligheid of een zacht geloof in de oude parabels het soort verhalen is te tellen in een enkelvoud van handen op één buik, de overlevering de ijdele overmoedige veulens liggen rond bergen heuvels en hopen, gestapelde clichés voor straks de aarde is rijp nu, de vruchten plukken het ontembaar geduld na het ervaren…

heb je bergen beklommen begon in het dal op weg naar jouw heelal er waren geen passen gelegd of duimbreedtes toegezegd heb toch alle barrières beslecht hoe hoger ik kwam des te meer jij mij de adem benam in openbaring van je wezen een ruimte krioelend van onzichtbaar leven er was geen applaus ik voelde me klein om zo dicht bij…

Ergens in de loop der jaren Verloor ik deze brede lach Wat is het eigenlijk gek Vreemd dat ik dat niet zag Met verbazing staar ik naar de foto Ik zoom goed in op mijn gezicht Laat beelden van momenten passeren Tranen vertroebelen mijn zicht Van binnen ben ik nog steeds dat meisje Vrolijk, blij en wild Wat is er dan veranderd Hoe werd…

Wij zijn zo van die poëtische dingen open de haakjes [ ] vul het in achteraf vergeet dan niet dat beletselteken zet het dik aan met de puntjes op de i voor alle zekerheid de buik is niet altijd gevuld heb weinig geduld het blad staat al snel vol de aanzet klein met veel van die wijzende vingertjes Maar later gaan de haakjes schoontjes open…