Alle inzendingen over

Ik zou mijn leven Niet kunnen voorstellen Zonder familie om me heen Vooral met verjaardagen En partijen Ik zou me echt eenzaam voelen Zonder familie Ben je zo heel alleen...…

Mijn familie wijst me af om wie mijn ouders zijn En achter mijn rug om is het een grote hoop schijn Familie is een groot stuk verdriet Afsluiten voor alles om me heen dan voel ik het misschien niet De pijn zal wel altijd blijven, familie gaat helaas nooit voorbij Het zal wel zo moeten wezen, dat er geen plaats is voor een beetje geluk voor…

en zie daar zijn we weer tezamen om de afstand af te leggen met een steeds zwijgzamere verbeelding misschien zullen we weer vertrekken en verder leven achter het gebarsten raam van de stamboom het schateren hebben we immers achtergelaten in kinderlijven, geen kus meer die nog vruchten schudt uit het koele water dat tussen ogen…

(de boomklevers liepen snel omhoog- omlaag en soms vertrokken traag wat waterdragers uit de lucht) er werd een glimlach om me heen gelegd heel zacht uit ogen neergedaald verwarmde het mijn haar ik voelde klein, onzeker ook, maar niet bij jou je droeg me door het bos in zusterhanden, broederhart, zo zeker als de bomen levend over bladgroen…

Familie is een prachtig ding, maar soms een vreemde mengeling van overeenkomsten, verschillen tussen mensen die, al zouden ze het wensen, nóóit hetzelfde zullen voelen, denken, zeggen en bedoelen, maar waarop je steeds mag bouwen, een beroep doen en vertrouwen.…

Eerst werd de oom van Kim Jong-Un vermoord, Daarna benam hij gruwelijk het leven Van tante, nicht en ook van al zijn neven, Het moorden - vrees ik - zet zich verder voort. Ze hebben nu in Noord-Korea weet Van wat hier een familiedrama heet.…

Familie, Bloed verwanten Worden ze genoemd Voor mij betekent dit Niets Omdat er Niets is Tussen ons Alleen Dat woord Familie Zorg daarom goed voor jezelf. Ik kon het en jij kan dit ook. En deze woorden verbinden ons met elkaar. In liefde. Volg altijd je eigen hart en vertrouw op jezelf.…

kijk ik woonde in een huis met 7 papegaaien ik hoefde niet te praten kijk ik was slecht in kunstjes ik keerde me zwijgend naar binnen kijk te midden van 7 papegaaien wist ik niet of ik daar nou werkelijk was…

Wat doe ik hier In een huis met familie Het voelt niet als familie Het zijn mensen waarmee ik samenleef Elke dag vraag ik me af Zullen ze ooit echt familie zijn Maar ik weet het antwoord al Ik zal altijd onderaan staan Waarom doet het toch zo'n pijn Als ik me nooit verbonden heb gevoeld Theoretisch gezien zijn ze familie Maar praktisch…

Voor hun familie zijn de doden even groot – als toen ze leefden.…

In Duitsland zeggen ze niet nooit maar nie En die premier van China is toch Xi? Alleen niet in Taiwan, zover ik zie En als ik het niet weet vraag ik het Bie Of Koot, maar of die thuis is weet ik nie ...of is die M toch Em in Emily?…

'n gevoelige beul in Veenhoven die 'n pater de schedel moest kloven zei: ' Meneer kijk maar nie want ik tel zo tot drie en dan moet u er echt aan geloven'…

Expert in “virtual reality” Geveld door Pokémon...verwacht je nie!…

verdwijnt Zonneschijn, jij bent mijn levenslicht Zonneschijn, jij brengt een nieuw uitzicht) Zolang jij schijnt hier voor mij Zolang ben ik ied're dag Ja, ied're dag Ben ik ied're dag weer blij!…

Grootmeester Van de Weemoed Of toch fenomeen Van de lichte Ironie Zo vaak heb Ik je al gelezen En nog steeds weet ik 't nie Opgedragen aan schrijver en dichter Willem Elsschot (pseudoniem van Alfons de Ridder).…

Je denkt er kan vandaag niet veel meer bij De opkomst bij verkiezingen blijft dalen En Schippers gaat maar door haar gram te halen En op een foto zag ik Jos van Reij Maar dat bleek al met al het ergste nie Wat heeft het nog voor zin zonder K3 !…

De tijd gaat snel , de tijd vliegt Soms denk ik dat de tijd liegt Dat de tijd nie echt is Dat de tijd een gevecht is Maar dan laat ik het los Voordat het me meer tijd kost…

Die son kom op in sy prag die self herken hom nie meer nie. Kan nie glo wat gedeel het nie voordat die wind aanhou waai. Die minute bedrading hom aaneen in onnodige herhaling en slyp totdat fyn stof onsigbaar verdwyn in oë, neusgate en longe van ons lijfelijk bestaan op soek na die bron van verjonging.…

'k Heb iets ien mien wâ 'k nie verklaor: Ik wil 'en ding vandaog Dolgraog; En hê 'k 'et, dan zal binnen 't jaor Dâ ding zo zuutjes aon Mien hart gaon tegenstaon. Een minsenhart duut soms zo raor! Ens wou 'k dolgraog 'en vlukske haor - Te zeggen hoef ik nie Van wie - Zij gaf 'et mien; ik lei 't, zo waor, Op 't hart.…

Ek het jou vlerke gemaak, jou gekalibreer, jou die ruimte beloof, maar toe jy die lug vat, het ek gehuil omdat jy kan vlieg, omdat jy my nie nodig het nie, omdat jou vlerke jou eie is.…

Nu ik opeens haar benen zie, met die ronde, wond're dijen, zacht, eronder hard, spieren die soepel door jeans heenglijen. Met ied're wiegende stap, zo'n lange, beetje lome, deinende vrouwenstap, ze dichterbij zie komen. Word ik wee zoals een man dat alleen bij zo'n vrouw kan.…

Nu lijkt hij nog het meeste op Een jenk, maar met een klein're kop. ---------------------------------- uit: 'Gorgelrijmen', 1953.…

held're ochtendster onder een wolkendeken draai je langzaam rond doch zonder aantrekkingskracht blijf je een schijngestalte…

Dankie dat jy nou hier is, my ruimte egter nie binnedring. Dankie dat jy so verstandig is, gister tot nou, het ek jou só gemis. Skielik, handomkeer jy. In ‘n stilgraf word ek weggelê. Skielik is dit nie meer lekker, om my rondom jou te hê, as jy kil, saggies vir my sê : “ Dit was valsjare, in konfyt weggelê ...”…

Wat lewe heet, is net die op en neer as ons klein skuitjie al maar daal en klim; en wat ons sterwe noem, is niks nie meer as ons verdwyning op die gindse kim. Daar is geen dood.…

Het eind is zoek, dus dat vertel ik nie…

Men is tegenwoordig volop bezig met het adviseren omtrent de aanmaak van je stamboom, want: familie die heb je voor altijd (niet dus) familie kom je nooit vanaf (wel dus) familie is er altijd en overal (echt niet), familie is er als je ze nodig hebt (van je leven niet) familie, daar zou je op moeten kunnen bouwen, rekenen, vastklampen…

Ik zou toch net zo goed een kind van mijn ouders moeten zijn. Maar het voelt niet alsof ik dat ben, waarom heb jij mij zo laten vallen, heb ik jou wat gedaan waardoor je niet meer in postitieve zin over mij kan praten? Elke nacht denk ik aan je, elke dag ben jij in mijn hart. Waarom heb jij me zo in de steek gelaten? Ik ben toch net zo…

gezin dat niet op een gezin lijkt, familie die niet op een familie lijkt, liefde die niet op liefde lijkt, maar verdriet, dat is de werkelijkheid…

Dag do-mi-nee, u bent Her-steld Her-vormd Dus u bent dub-bel-op ge-re-pa-reerd Het lijkt wel op ge-maakt ge-re-for-meerd Of bent u soms voor-goed Ver-steld Ver-vormd? ‘t Is zaterdag en bijna middernacht Dit snelsonnet is net op tijd volbracht…