Alle inzendingen over Gedachten OR opgeven OR liefde

Ik ben niet onzeker Ik ben alleen onzeker over ons Alleen een "ons" is er nog nooit geweest Alleen jij en ik Zo voelt het alleen Toch is de realiteit je enige houvast Misschien moet ik de realiteit onder ogen zien Dat is zwaar, geloof me De liefde die ik nooit van je heb mogen krijgen De vriendschap tussen jou en mij Is me veel te kostbaar…

je breekt me steekt me met een mes een gebroken fles scherpe glasscherven die rondzwerven door mijn hart voor mijn ogen is het zwart ik voel geen liefde meer is dit de laatste keer dat je me pijn doet dat je mijn tijd verdoet ik wil niet opgeven maar ik kan zo niet leven je kan me niets meer geven het duurt nog maar even…

opgeven ze zal mij nooit ontglippen, die vraag van toen, en toch brandt ze zo hevig op mijn lippen wel schat: "weet je het nog"?…

Soms is opgeven de enige oplossing, maar voor haar niet, ook al is het haar beste vriendin die haar verliet. De pijn zal niet zo overgaan, maar opgeven staat achteraan.…

Te moe om nog door te gaan Te moe om nog op te staan Is overgeven dan opgeven Of is het alleen overleven En is er dan ook nog leven daarna…

Moeilijk wordt het pas wanneer je een idee hebt gekregen van wat liefde is: gemankeerd en getekend waar wonden geheeld maar niet verdwenen zijn de geleden schade, de boeien de schillen en de schilden die onderhuids verwoesten wat van geen opgeven weet op dorre bodems ontkiemt en van niets kan leven Je ziet haar in de ogen je…

Maar dat doe je steen voor steen, met geduld en liefde breek je door die muur heen! Als je gelooft dat je hart de waarheid spreekt, mag je nooit opgeven Als twee mensen echt samen horen zullen ze zeker samen komen...…

Weet echt niet wat te doen met dit gevoel Is dan alles opgeven nu je doel? Toch hoop ik dat mijn gsm overgaat En ik weer verschijn in je gedachten Zodat we samen heftig kunnen lachen. Dat dit schrijven berustte op misverstanden.…

Niet uitstellen er voor gaan En je wens niet opgeven. Baan je baan.…

Die nacht ben ik uit mijn vel geklauterd in het zijne om ineen te storten in mekaar tot er tussen ons geen verschil meer was geinspir door The Paris wife P McLain…

En nu zit ik hier te schrijven over al mijn verdriet, het gebroken hart zal blijven, maar opgeven doe ik niet! Ik zal blijven vechten voor liefde en geluk, proberen m'n wonden te hechten tot ik op een dag jouw hartje pluk...…

Soms voel ik me zo leeg zo eenzaam en alleen M'n hoofd zit vol gedachten aan 'n toekomst waar ik niet langer meer op wil wachten Soms voel ik me sterk een kracht die me voortstuwt En toch ben ik bang over wat er met me is gebeurd en duurt het me te lang Soms wil ik niet meer verder wil ik opgeven en kan ik niet meer Toch zal ik voor…

wat is toch die drang die ongekende kracht waaraan ik toch zo hang die ook u betovert met z’n macht die zorgt dat we niet opgeven die veel sterker dan gedacht ons dwingt te willen blijven leven ons altijd laat geloven dat er nog een toekomst wacht dat is dat vonkje aan ieder en alles gegeven dat ons doet smachten naar een eeuwig leven…

Ik wil je niet verliezen in een stad vol onbekenden in een doolhof van mensen ik wil je niet kwijt aan een vreemde onbekende aan een mysterieuze ander ik wil je niet opgeven ik wil ik wil enkel jou…

Als je in je leven Het op wil geven En je hebt een sterk verlangen Om je oren te laten hangen, Ga je dan ergens bij opgeven. Want het leven Is vaak overgeven.…

als alle hoop soms lijkt vervlogen, als je werd teleurgesteld, gekwetst misschien, bedrogen: geef nooit op! als het te veel is om te dragen, als je niet weet hoe je verder moet, als je bent uitgeblust, of lamgeslagen: geef nooit op! geef niet op voordat die laatste mijl werd gelopen. sta nooit toe dat zoet met bitter mengt…

Die ijskoude hand hield de luchtweg in zijn greep door zout water overmand lag ze laveloos op de valreep Geketend door de zwaartekracht Het onvermogen tot bewegen Brand als het hellevuur van de hogere macht Vormt littekens voor het leven Zie daar, voor het oog zo klein de resultaten van het rouwproces Gewist in het uur van de maneschijn…

Eerder moest ik weer voor een endoscopie De 12de maart voor een echoabdomen Om vervolgens de 14de uitslag te ervaren Ziekenhuis, zowel mijn vriend als vijand, want Ongeneeslijk ziek betekent treurnis alom Zonder schroom, maar met verdriet wachtend op Het Einde In 2015, nog 15 tot 20 jaar. In de mij Resterende tijd, moet en wil ik nog ontzettend…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zo als je diep van binnen weet er is iets waar je voor leeft De reden waarom je nooit opgeeft Het leven is een strijd die elk mens lijdt, elk mens zijn eigen strijd Vecht en uiteindelijk word je bevrijd Alleen de sterken zullen overleven De zwakken zullen opgeven Maar jij zult je strijd leveren Jij mag nooit opgeven Je hebt een rede om…

In jouw gedachten van geluk dat niets kon dwingen wat niet bij je paste, steeds als je het een kleur en betekenis gaf die de stilte niet veranderde.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

noemde men mij vroeger een kilometervreter vandaag heb ik halverwege moeten opgeven omkeren naar wat was ging niet meer heb dan maar stilzittend met herinneringen naar de toekomst gekeken waar ik met steunstok voor houvast op de tast zal verdergaan…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

Al haalde Sam Pormes eertijds zijn bul In Jemen na een terroristentraining Toch heeft hij tegenwoordig naar mijn mening Van nieuwe strijdmethoden geen benul En dus dient hem te worden aanbevolen Dat hij zich weer vakkundig bij laat scholen.…

Als de avond is gevallen En de zon is heengegaan Denk ik na over de dingen Die ik tóch weer heb gedaan Steeds worden het er minder En mijn hart doet langzaam pijn Hoelang zal het nu nog duren Dat ik hulpeloos zal zijn Eerst mijn handen, werd wat lastig Toen mijn benen alle twee Kreeg een rolstoel en wat dingen En ik deed weer even mee…

Je ogen Een doorgrondelijke blik op mij gericht Verbondenheid Gevend, vragend om vertrouwen Alleen de liefde In stilte de handreiking Vragend, neem me mee Doe het voorzichtig maar neem me mee Mijn aanraking Jou ontvanging in vertrouwen Je wil dat ik je meeneem Voorzichtig maar stop niet…