Alle inzendingen over Geluk OR snappen

We hebben nu zo’n warme oceaan Dat wetenschappers er geen bal van snappen Het onderwaterleven vangt de klappen Dat kan veranderingen slecht weerstaan Ik heb besloten extra op te passen En voortaan niet meer in de zee te plassen…

Stel je voor dat ik zou begrijpen, wat die hufters toch bezield, stel je voor dat ik zou snappen, wat hen bezighield, ik snap het niet, maar dan rijst de vraag zou ik 't willen snappen en begrijpen?…

De uitslag is nog nauwelijks te snappen. De Nederlandse onschuld is vermoord. Het Nederlandse volk koos van ellende Het veilige gezicht van Balkenende.…

Asielbeheerders zullen zeker snappen dat ik weer tijd wil hebben om te stappen.…

De meeste vrouwen zullen het nooit snappen. De ruimte en de afstand is te groot. Is dat mijn linker- of mijn rechterpoot? Moet ik nu draaien, schieten of toch kappen? ´t Is net als kaartlezen of inparkeren Sommige dingen zijn niet aan te leren…

Dit fenomeen zal ik beslist nooit snappen, de voorleesronde onzer majesteit: een kraslot bomvol onrechtvaardigheid waar de aanwezigen dan tóch voor klappen. Maar was ’t wel applaus dat je kon horen, of sloegen ze haar woedend om de oren ?…

Maar zij sprak: "Ik niet snappen allemaal. Ik werken kunnen, maar niet kennen taal."…

Ik had het blad meermalen ingezien En nogal wat cartoons kon ik niet snappen Vaak vond ik het onsmakelijke grappen Die groepen diep beledigden misschien Ik leef met alle nabestaanden mee Maar om te zeggen ‘ik ben Charlie’, nee…

De schaterlach van Zalm klonk door de zaal: 'De politiek zal het wel weer niet snappen Maar kijk eens hier, een koffer vol met flappen Een tonnetje voor jullie allemaal Meer bonus is helaas nu niet voorhanden De groeten van de Staat der Nederlanden.'…

Niet te begrijpen, niet te snappen, vijf minuten stilte is alles wat we kunnen. Onbegrijpelijk…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen waarom de dingen de dingen moesten zijn, liet mij in nachten vaak het sublieme lezen in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn. Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen, brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…

Wanneer je ongelukkig bent, zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen; kijk naar het nieuws. Wanneer je voor het ongeluk geboren bent, alleen op aarde, vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws. Wanneer je door de bomen, het bos niet meer ziet: probeer het dan eens andersom. Pak de bomen, keer de zaak om en kijk…

Wat behelst onzegbaarheid, als je al naar de randen van de aarde bent geleid, daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht, alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht. Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen. Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…

De nacht die kwam was al een warme nacht een waar ik nog wel een tweede van verwacht. Buiten puft het gras en ook de stenen maar het is geen droeve nacht voor deze of gene. In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen. Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los deze week loste ik…

Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet. Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar. Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt. Toch hoor ik ook bij tijd…

Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn, het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn. Ik leunde vandaag wat op de tijd en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt. Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader een lader van je gemoed…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie ik de grote beer naast de kleine ook diep in slaap iedere keer. Zie ik slaperige andere sterrenpracht gedurende de lengte van menige nacht. Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen vanuit de maan als het desolate wit, naast…

Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben. Moet je eerst oud worden en kunnen lijden om over andere tijden te kunnen belijden. Het is zien, horen en voelen van leven. Het is ontdekken en ontleden van het zuigende ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang rood oranje en roze durven dragen…

er was eens..... een huisje in het bos een heel klein huisje met één raampje en een klein deurtje het deurtje was wat scheef en de scharnieren kraakten er liep daar een scharrelaar die het allemaal wel maakte ook was er een sprokkel vrouwtje die rommelde met wat blaadjes en takjes voor de schouw en ze vulde alle gaatjes ze zagen het…

Voor hem die al dees dagen, zonder bate voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood, en langs de huizen liep met kaken rood van drift en pijn in 't harte bovenmate; Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood de moed niet vond om 't leven zelf te haten, die beedlaars tegenkwam langs gore straten en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…

Dat helpt veel tienermeisjes uit de brand wanneer ze niks van veilig vrijen snappen. Maar wat voor pillen moet je ze verkopen wanneer die arme schapen aids oplopen?…

De veertigste editie van De Nacht (Die van de poëzie, zult u wel snappen) Doet ons reeds nu verrast naar adem happen Men heeft een indrukwekkend plan bedacht Er trekken 1000 dichters door het land Vandaag is een van hen Bart Adjudant…

Mijn kind kon niet snappen dat ik erger dan balen zo misselijk van haar uitspraak werd, ondanks de breedkatoenen sjaal en mijn vieux-rose lentejasje van Chinees satijn. Katrijn, zei ik, hou op!…

in wit verheft zich statigheid vleugelwijd spreidt hij bescherming samen zorg begeleidt het groepje grijs zij glijden geluidloos door donker water snappen groen uit hetzelfde kroos van toen een stukje paradijs als hedendaags plaatje…

We zijn vrienden, zeg je maar waarom dan meegeheuld (denk nu even aan het groene boekje) met iemand die me aanvalt Weet je, vriend,vriendin sommige dingen zal ik wel nooit snappen maar ik zelf zou nooit maar dan ook nooit over mijn principes heen kunnen stappen.…

‘t Ging over voetbal, over hoe te trappen: “De meeste vrouwen zullen het nooit snappen.” “Een vrouw snapt immers niks van buitenspel.” Wie zulke nonsens uit de duimen zuigt, heeft enkel maar zijn jaloezie betuigd.…