Alle inzendingen over Gooische Vrouwen

Vaak kom ik je tegen, altijd onverwacht Stop toch even, dan zie ik al je pracht Kijk in mijn ogen, zie wat ik bedoel Als dat toch zou mogen, schenk mij dat gevoel Dan geef ik mijn lippen en wordt bevrijd Een kortstondig verbond, zonder enige spijt…

gezwicht voor jou voor jou als vrouw je vlees dat ik vrees brandt mijn verstand streelt bespeelt mijn beeld doodt mij bloot in je begerige schoot…

zij nadert ik kijk haar aan herkenning In haar ogen zie ik de beelden van pijn en angst Ik herinner mij haar bevende stem toen ze smeekte te stoppen Toen was ze klein nu staat ze daar met ronde borsten voor me haar tepels priemen uitdagend naar voren Haar massale dijen staan in het teken van cellulitis Een echte vrouw Ik wil haar leren…

Als een tochtvlaag scheerde zij aan mij voorbij eer ik wist, wat zij mij te doen aanried huiverend stond ik op een duinslag nabij de zee, die landinwaarts dreigde te springen, die trachtte mij te verzwelgen met een weids gebaar ik, die niet goed wist, wie zij was, wat zij deed niet alleen de zee, ook de winter was nabij die mij zou dopen in eindeloze…

alsof het een harp was die in zijn hart paste, een droom van een ding dat mooi was als een voetstap in het zand zo gevoelig als gras, zo goed van vorm als een ei, geheimzinnig als een spinnewiel of wimper- kruller, luchtig als turf vreemd als een sneeuwvlok lekker als een teruglopende wekker, zacht als de luchtbel in een waterplas…

de dokter bleek een vrouw ik dacht 'heb ik dat nou ' mijn oude arts ging dood nu moest ik met de billen bloot letterlijk wel te verstaan ik kon de pijn niet meer aan een hond had mij gebeten in de billen moet u weten en nu: de dokter is een vrouw 'Get, heb ik dat nou !…

En al deze vrouwen hun lachen de witte villa in een avondtuin van wandelen langs purperen struiken en bomen en al de vrouwen drinken zware wijn en gloeien op het voorhoofd van de jongen zo vragend.…

vrouw moeder de schepping in zich dragend baarde zij haar genereus opnieuw als meisje vrouw moeder.…

Met lange lome tred beweegt zij achter haar oogleden spiedend naar bewondering weet zij haar kansen niet gering in strak zwart, uitdagend rood of soms een kleurloos niet, met hoed of wapperende zijden sjaal ik zie hoe zij geniet.…

vreugde leek te komen, veel te kort wat haar leven had mogen duren de pijn is vertrokken enkele reis, niet uitgezwaaid gemis en verlangen wieken als schaduwen voor de wind, ongrijpbaar afgedankt als het gerafelde web van een spin zij schrijft haar naam in het zand wist hem met haar voet schrijft opnieuw peinzend leest ze: 'VROUW…

donker zijn haar ogen vurig is haar mond een prachtig wijf een geurig lijf onweerstaanbaar om te stelen Miro heeft haar zo getekend maar de zon brandt haar onblusbaar voor eeuwig in mijn lens…

Als ik toch eens een vrouw geworden was in plaats van de man die heden toch ben Dan hield ik net zoals nu niet van poespas en was ik misschien wel slank als een den Een schone vrouw had ik dan willen zijn eentje met heel schitterende, lange haren Dan schreed ik iedere dag in zonneschijn; hoefde ik niet voor de oude dag te sparen Dan zou…

Glooiend, donzig warm, ontrolt dra voor 't vroege oog dauwheuvels' tapijt.…

vergeelde bladzijden tot een oud en stoffig boek de kleur van haren vlammen mij tegemoet mompel "das wahr einmal" zelfs in sepia ziet het nu bleek we lachen om de lengte van de rokken mijn hemel wat zagen we er uit hotpants en lange rok Afro-kapsel, sluik en lang dan weer een blonde korte pruik een strakke spijkerbroek wie was die vrouw…

Wat vrouwen kunnen met niets dan levendige lichaamswarmte: het met hun vingers bezingen van aangename dingen omdat ze alle tien durven leven in en met emotie –hij verbrokkelt en is bangelijk broos.…

met een roze strik de grauwe vrouwen die enkel houden van en verder zich onthouden van oprecht in de echt de wereld ooit vergeven in tijden lang vervlogen in ieder schrift beschreven dat ze niet te betrouwen ook maar slechts des mensen zo boven, zo onder de zoden iedere dans met zeden een ronde onbeslecht elk gevecht al lang verloren…

Mooi bekoorlijk zacht handen glijden over haar huid zonder enige weerstand weten `t zelf eeuwenlang bezongen in menig liefdeslied mannen knielen als voor de grootste opponent vrouwen weten mannen knielen eeuwenlang…

bruindonkere guirlandes over groengrijs azuur met tussenin een lief klein neusje en fijne schelpenoren; niet ver naar verlangende mond en naakte schouders met zachte overgang als eeuwige belofte van slapeloze Aphrodite: nooit zonder jouw warme ronde borsten zwaar in de schalen van mijn hand als zacht rijpe vruchten met bruine ogen de…

Ik hou van alle vrouwen die, als ik dood ben, liggen te rouwen. Ik hou van alle chicken die, als ik dood ben, lopen te snikken. Maar ik ben nog lang niet dood dus ik hou niet van die vrouwen en die chicken. Laat mij maar lekker stikken.…

het litteken waar eens mijn vrouw zijn was zal me vormen de rest van mijn leven. moge god het me geven ik wil deel zijn van de levensloop. ik noem het een litteken van de hoop!…

we wisten veel...behalve dit: grijp mijn hart en ik blijf je altijd trouw, grijp mijn hand en de ring zegt, 'kijk naar mijn vrouw'... Marcel, 29-01-2008…

ik gooi symbolen in haar schoot zij is mijn dwaaltuin zoals zand en strand en land goed samengaan in de stroming van verlangen ik schrijf tekens in haar afrastering zij is mijn groene klimop uit de grond van mijn bestaan zoals huis en tuin goed samengaan in een geboorte van samenhangen. ik trek lijnen in haar hand zij is mijn waarzegster…

Soms hebben wij van die dagen dat we niet lekker zitten in ons vel dan is alles om ons heen kommer en kwel Man, kind huis en werk is ons dan te veel en valt ons de somberheid ten deel Sta dan op met de zon kijk in de spiegel en glimlach naar je zelf en zeg Ik ben een 10 Nee ik ben een elf gebruik de kracht van je gedachten Echt het…

Ach, Bredero zei al: ‘het kan verkeren’, want niets zo wispelturig als een vrouw.…

Ik zie haar nog zitten: een simpele bank met een simpele vrouw met twee simpele handen omhoog naar de lucht, voor het rood van de tuin in de zon, als een meisje zo rank, als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren. Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij, ze keek naar haar handen.…

Ach, Bredero zei al: ‘het kan verkeren’, want niets zo wispelturig als een vrouw.…

I Haar armen glad en blank in 't lome van donker tule, veel parfum en lippen van karmijnrood - ik zie de tippen van haar borsten deinend gaan en komen. II Winkel schemering, veel stoffen op de toonbank Zij buigt voorover in begerig kijken Ik zie haar blouse soepel open wijken en ben verzonken - diep en blank. III Haar benen lang en glad…

voelt haar Hij kust jou maar proeft haar Hij vrijt met jou maar bevredigt haar Ik koester geen illusies over de prins op het witte paard Ik verlies me niet in een hart waar geen liefde voor mij bestaat Dus begrijp me niet verkeerd als ik zeg dat ik van je hou Ik wil je plaats niet bepalen als je geen genoegen neemt met één vrouw…

Als zij geen sex wil met haar man moet de vrouw maar honger lijden. Wie zal haar van dit juk bevrijden in middeleeuws Afghanistan?…

Lichaam, wentelend al-leven. gedrochtelijk staan wij en massaal geheven tegen de rottend-paarse hemel van verlangen hijgende nacht mijn vale handen tasten even het slierend kransen van uw blauwe haren, die, gif en scheemring, vachten hemel waren over al-ruimte, uw gelaat, ivoor ovaal, waarin uw ogen, spitse spleten, hangen: een groen signaal…