Alle inzendingen over Greet Messemaker

Liefste, als je niet meer van me wil houden mijn vlees geen koorts meer opwekt in je bloed als je niet langer week wordt van de wijze waarop ik mijn handen vouwde toen ik je talenten prees strooi mijn as dan uit op de plaatsen waar we de duivels in elkaar ontbonden met lichamen vol gretigheid de natte banken in het park de groezelige…

Ze had altijd een streepje voor. Maar dat mocht, want ze had spijkerschrift en akkefietjes in haar haar. En geheimen om de lakens uit te delen De duiven pikten de kruimels uit haar lach. Maar dat mocht, want ze had broden bij de vleet. Zo lief was ze, dat de stenen voor haar snelle stappen weken. De jongens lieten haar zelfs in hun dromen…

Jij vraagt mij om een arm maar ik heb alleen maar handen om te geven twee stuks, tot op het bot doorleefd ze kunnen have en goed met je delen een luxe, voor wie alleen maar rijkdom heeft ze kunnen grijpen, wassen, strelen de muggen rond je hoofd wegslaan de autosleutels uit je jaszak stelen onwrikbaar aan je zijde staan ze passen in het…

De klokken hollen met laarzen over het blad van deze dag schudden de bruidssuiker met emmers uit hun bolle buiken het altaar is de sponde waarin nu alles mag de priester lipt zijn zegen, zwaait met de witte vlag bruid zijn is een bevalling zo te zien het ja-woord ligt in stuitligging onder de witte sluier klampt zich vast aan de…

laat ons scheiden, liefst op de klippen lopen met handenvol tragiek omwille van het stof op de rituelen de onvolledigheid van het servies de sigarettenpeuken in de bloempot de vuile sokken onder het bed je weet wel, al die kleffe 'Flair'- problemen de ergernis die onder de deurmat ligt laat ons dus dit pact ontbinden voor de inkt is…

Wie kent de klamheid in de steen van huizen zonder vaders de meubelen uit het pleoceen de as der liefde in vergulde kaders al wat er ooit voortvarend was is nu tot haperen gedoemd zonen en dochters worden in de klas de wibra-kinderen genoemd soms zie je ze met ogen van gebarsten glas in onbestemde verten staren waar vaders zonder kinderen…

de nesten in zijn takken waren pleisterplaatsen voor vogels van divers pluimage ze kwamen en gingen hingen hun buidels vol hoop en zegen onder zijn oksels groeven zich in onder zijn schors terwijl hij een zwanenzang componeerde hij spande zijn netten tot ver buiten de bebouwde kom van heinde en ver kwamen ze om de jaarringen in zijn…

het was in die hut op de vlakte dat ik je mijn vertrouwen gaf in een moment van zwakte je was zo cool, zo heerlijk maf dat ik naar je vriendschap snakte we hadden hetzelfde ritme van denken en doen dreven op dezelfde getijden we waren 'young and restless' toen te jong om verlies te lijden en wat eerst gewoon aardig was werd een passie…

ik droom jou soms veel mooier dan je bent maar het is met je echte ik dat ik de lakens deel en koffie slurp bij het onbijt het is met die verwaaide kop van jou dat ik mijn geheimen deel en grapjes maak over niets in het bijzonder, dat ik de clown uithang en al wat mij bezwaart bespreek het is met die vermoeide blik dat ik dezelfde passie…

nu je bij me weg bent zit ik in zak en as al wat ooit mijn sterkte was ligt languit in het gras altijd was ik trots op wat ik kon en deed ik pronkte met mijn pluimen tot ik aan hoogmoedswaanzin leed ik koesterde mijn schoonheid de brille van mijn verstand de kunst van woord en wederwoord die iedereen zo bekoort nu lig je in de armen…

Jullie mogen gerust langs blijven lopen, met jullie meet en greets. Doe het ook eens niet op high speeds. Smile for the camera, hot shot! Dan word je onderwerp van gesprek in de chatbot. Maar weet wel dat binnen korte tijd de volgende al langs loopt… Als je dat maar goed in je oren knoopt!…

knikker op de stoep doen je ineens weer denken aan je oude straat waar je met het liefste meisje uit de groep spannend verstopt zat achter het brandblusapparaat Maar ook de gedempte kleuren van een mooie roos geven je warmte als je plots je moeder voor je ziet In die jurk van donkerrood velours, zo broos dansend op een bruiloftsfeest van Greet…

Wel 10 keer herplooide ze haar zakdoek en pinkte dan een traan en vroeg nog eens opnieuw: "Is Fien dan ook al heengegaan en Fons en Greet zijn ook niet meer?" Ze sloot de ogen berustend in haar overpeinzingen: "Och ja, wie weet ben ik het wel de volgende keer!"…

Wil van je houden maar ben nog diep in tranen over die ander.…