Alle inzendingen over Grins

(Eltse grins foarby; De Kast) Een hut van plaggen ruim vijf eeuwen terug op het Friese platteland ~~ ~~ ~~ Binnenkort hoopt hij dan vader te worden Met het scheppen van een band ~~ ~~ ~~ tussen leden van zijn gezin, in hun hut bij een ondergaande zon ~~ ~~ ~~ Toekomst tegemoet Het meisje kijkt om en lacht lief door…

In de top van echt alle lijsten 'Eltse grins foarby' Het meisje zingt en danst en lacht dan naar mij Haar vriend Van alles dat wij nu weten, staat als een paal boven water dat 'Sinne al ieuwen' Zonder ook maar een vorm van cynisme 'oer ús Lân skynt'…

kiezen Hoe groot de plas was Bij stavoren En het ruige tjeukemeer Dat wist geen boer Nog vantevoren Vluchten moest men Door het koren d'Hoge wierd in wolvega Het terpendorp bij appelscha Dan zaten ze Die stoere friezen Koud en stilletjes te kniezen Aten schapen Vlees en dronken Bessenkalmoes voor hun roes Maar in het grinse…

"De dag start fris, maar 't kwik loopt al snel op (Me dunkt) en tegen t einde van de middag Brandt u de tent uit bij een graad of dertig Zo niet in Grins en Friesland, op de wadden Daar blijft het fris maar op de Vaalserberg Kunt u de zon aanbidden en zonbadden Dunne wolkenslierten trekken voort Langs lichte verten van het hemelruim Zowaar…

Gewapend met een vol doosje lucifers kijk ik naar mijn schepen in de volle haven, aanmaakhout in de rugzak, een oude krant tot lont gedraaid. Na enig dralen steek ik eensklaps vastbesloten de lont aan, het hout bemiddelt achter mijn rug, doet de vloot ontbranden. De horizon toont grillige stapelwolken die heel even de vorm aannemen van…

Kind in korte broek op draaihek bij weiland, kijkt vol ontzag gemengd met bewondering naar vingervlugheid van melkknecht Arie, - loopt tussen koeienvlaaien, druk op zoek naar uitsteekbare madeliefjes, bouwt dammen in sloten, een hol van stropakken in kapschuur, - maakt schrikbeweging aan hengel van badmeester, jankend geluid na val met…

De grijsheid benevelt het landschap, slokt huizen, boerderijen, bomen op. Het geploegde land berust in voren, sneeuw, hagel, overgavevlaggen in top. De zwarte kraaien krijsen contrasterend met aanzwellend geluid op de snelweg. De kleuren op vier of meer autowielen slaan vloekend het ruimtelijke grauw weg. De sloten voorzien van onbetrouwbaar…

Mist heeft op de eigen bank plaatsgenomen de stoel van pad blijft leeg de hond moet op zijn poot spelen aangezien de pan waarin normaal hersens zijn gehuisvest als schoteltje fungeert overvliegend ambitie uitstraalt de huid van de olifant verdikt prikklokken ontregelt het gewricht een kom aanbiedt met stemmen die gevorkt in een buis gedwongen…

Het ooit zo rustige onderwijslandschap is in rep en roer de messen geslepen de juf heeft het volstrekt verkeerd gedaan de meester heeft er niets van begrepen de rugzak is slecht gevuld of overvol het pestprotocol laat op zich wachten er zit asbest in de wanden van de schuur computerdiefstallen zonder verdachten veiligheid bij school een…

Gestrand in het zicht van de haven, moe als een hond, ziek als een kat. Een tragedie die ik niet als zodanig voel, meer een kwestie van pech gehad. Blaas ontstoken, plas brandt zich naar buiten, koorts maakt van het lijf een kruitvat. Alles wat pijn kan doen, meldt zich tezelfdertijd, een film die voortijdig wordt gecut. De eerste wandeldag…

De deunen dreinen nog steeds door mijn hoofd: Jij bent de zon, jij bent de zee. Wanstaltige combinaties van liedjes: Margrietje en Sofietje hand in hand verloofd. Er wordt me een enorme kool gestoofd: Heb je even voor mij uit duizenden kelen. De Radetzkymars heeft het eeuwige leven, wie heeft Manuela van haar eer beroofd? Je krijgt vleugels…

bamboe ruist net als regen in stille straten geef mij maar bamboe…

Uiteindelijk terug van weggeweest op de vertrouwde Noordhorner veste, kan het vermoeide lijf te langen leste herstellen van het mislukte wandelfeest. Merkwaardig genoeg stoort me nog het meest de leegheid die er restte, nadat ik drie dagen lang mijn beste been had voorgezet. Een gelopen race langs wildplasstee en openbaar toilet. Darmen…

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

gepassioneerd preekt de vos, terwijl de boer zijn ganzen (be)hoedt…

het gebouw straalt gezag uit functionele autoriteit de vriendelijkheid van de portier compenseert de arrogantie van de macht hete koffie breekt het ijs schots en scheef vallen woorden in goede aarde vormen zinnen die verhelderend de situatie duiden drie kwartier later is wederzijds begrip basis voor een stevige handdruk de auto toont…

fel zonlicht verblindt het uitzicht op de toekomst de hemel knipoogt…

de lucht dreigt onweer steekt de kop op de wind wakkert aan de ambtenaar kijkt naar de oostrand vol donderkoppen de koppen in de krant maken hem onrustig hij houdt niet van frisse wind met rode koppen zitten de bestuurders rond de tafel de wind is opvallend het dondert en weerlicht het spoelt tegen de ramen de ambtenaar krijgt…

regendruppels dansen op mijn zomerjas bemodderde voeten stappen in een plas fietser kijkt chagrijnig naar man op zijn pad hond blaft naar eend kater zoekt kat visser ziet alleen zijn dobber jongen roept meisje na: trut, fiets maar gauw verder! meisje lacht en zegt: ja, pa… ik kijk snel weer voor me val over een leeg blikje, bijna.…

het koolwitje vliegt schijnbaar doelloos van bloem tot bloem tot bloem tot bloem…

verrot ben ik van binnen totaal verrot vergaand gevangen in woorden niet in zinnen bestaand kapot ben ik van binnen ontbindend voor de dood aan gedonder voor de lichtflits opkomend na het afgaan verzot ben ik op minnen lief hebben op de korte baan een kus verzet de zinnen de glimlach spiegelt een traan genot zit ook van binnen niet…

het beeld gaat finaal op zwart de mond verstart de ogen staren naar het overlijdensbericht dat ongewenste zekerheid verschaft: R. is dood het geheugen trekt zijn laden open herinneringen buitelen over elkaar voetbal verdringt de vakbond het symposium de partijraad: R. is dood in elkaar gezakt bij het biljart dat decennia eerder bij…

er zitten duizend regendruppels op het raam waarschijnlijk nog meer…

opdringerig vliegt de wesp richting boterham genieten ho maar…

de vertrouwde stem aan de andere kant van de lijn zegt: goéd herhaalt het twee keer ik slaak een zucht de zware steen valt dreunend naast mij op de grond: goéd de dreiging wijkt het leven pakt zijn kans geen Russische roulette of herseningreep: goéd het klamme zweet verdwijnt spoorslags mijn lijf en leden zinderen jubelend: goéd…

wat is natuur nog in dit land vroeg de dichter Bloem. What's in a name?…

depressiviteit is usurperend voor je het weet is het gemoed triest gestemd tranen dringen leed in de botten het hart doet gestoord de maag draait zich om ziet de darmen wanstaltig bewegen vreemde geluiden produceren ogen verwijden starend schouders hangen armen in rouwstand knieën knikken bevestigend de keel dikt buikpijn completeert…

gekrulde blaadjes van de krentenstruik geven hitte een gezicht…

's zomers is de stank van auto's langs de snelweg adembenemend…

de lucht van verbrand vlees komt mijn neus in en uit feest bij de buren…