Alle inzendingen over Groenen

Dolend in het groen verdwaalde ik wist niets was twaalf weet ik nog een kind herinner mij haar naam een beeltenis haar schim in groene schemering…

Mooi groen is het gras bladeren vallen alweer nog is het zomer…

met een groene lach.…

het groen kijkt mij vragend aan vanaf een palet met gras, bomen en struiken of raak ik zo intens begaan omdat de regen mij van het levende sap laat ruiken als het benevelde doek moeiteloos een compositie schetst in de stille morgen en de samenhang van tinten woorden doet verstommen, waar alles zichzelf onvoorwaardelijk bemint en…

Bijna niemand heeft ze alsof gestolen smaragden het licht weerkaatsen na gedolven uit keiharde rotsen ons in vervoering brengen en meetrekken in zee…

Verdwaald tussen rijen gestapelde huizen met als enig groen het stoplicht op de hoek waar restanten tuinen zwaar overbetegeld geen ruimte bieden voor plant, boom of dier de stank van open haarden doordringend elke romantiek bezwaard ons draaglijk groen verstolt steeds meer tot verstenend grijs waarin je verdwijnt als je niet…

gewoon doortrappen, en mijn fiets brengt me meestal waarheen ik maar wil als het maar niet te nat, koud, ver is, want ik ben een doorgewinterde mooi-weer-fietser…

piepklein groen kooltje met bollende bovenrokjes ..om op te vreten…

wittte nevelen hangen boven zwarte polders nacht en dag over elkaar de regen spoelt de hemel schoon wat later legt het land zich in de zon te drogen plots is alles opgefleurd in vrolijke kleuren blauw en groen…

Jou groene ogen kijken nu naar me zonder betekenis en niemand wil mij vertellen dat dit een nachtmerrie is.…

Je haren zitten niet goed Je begint grijs en kaal te worden Je weet niet meer wat je doet Dan denk je nog eens terug aan de groene dagen Toen als nog anders was Veel ben je vergeten Dan denk je nog eens aan de groene dagen En word je oud en rimpelt je huid En voordat je ogen sluit Kijk je terug op de groene dagen…

Huis van grote eenzaamheid Vol met kinderen met een vlekje Ver weggestopt in de bossen Van de onbewoonde buitenwereld Daar leerde ik kennen Het kind dat ik ten diepste was, Dat zichzelf alleen nog terugvond In de geur van groene zeep Waarmee dagelijks de washokken En de douches werden gereinigd En die elke dag opnieuw De zweem…

Je ogen die pijnlijk groen zijn en zeldzaam droef kijken nu bij het ontbijt en later op je fiets sprekend van een leven, zo nukkig en onveranderd rins als de oude bieten van de boer.…

De momenten uit zijn jeugd die intiem waren met de natuur zoals de natuur kan fluisteren zijn nog bij hem in zijn oude hart in gedachten dromen bomen grazen koeien het gras groen fladderen vlinders fleurig fijn alsof alles opnieuw aan lente went tijdens florabloei in de nadagen van zijn inheemse droombeelden toont hij zich niet langer…

Jij kunt niet verzinnen Hoe wel je zult doen Met mij te beminnen; Dan zit je in 't groen; Je bent vrouw en voogd en woont in het groen!…

ik voel het groen in jouw zonnig lied ik ruik de klanken van je nieuw verdriet je wilt wel spreken maar je durft niet goed iets houd je tegen je ontbreekt wat moed om het mij te zeggen: ik hou van jou…alleen het groen ging leven en het verdriet… verdween!…

Het groene denken is voor al wat ons lief is naar duurzaamheid streven. Dat nog zoveel te goed heeft en na ons met een groen hart verder wil leven.…

het gras is groener sowieso bij de buren daarnaast jaloezie…

Ze brengt de kleuren tussen het groen en kan zo heerlijk vrolijk doen. Ze is een diertje met een warm hart. Een gewone vlinder maar toch heel apart.…

Groen is het gras. Groen zijn de bomen. Groen is het leven dat nog moet komen. Maar als het zo doorgaat dan gaat het mis. Dan weet ik niet of er over 50 jaar nog wel zo een aarde is. De mensen zijn bezig de aarde te vervuilen met uitlaatgassen en rommel op straat. Het is echt om te huilen. Moet de aarde zo mooi blijven.…

Terwijl de wereld op z'n laatste benen loopt De mensheid niet meer weet wat te doen Daar wereldproblemen te groot worden Daar de motoren binnenkort kappen Daar de longen almaar verder krimpen Oorlog de enige optie lijkt Terwijl het regenwoud almaar kleiner wordt Oceanen langzaam, maar sterven Vliegt de wereld, maar zeker achteruit In een…

Rood-groen-rood-groen, nooit eens oranje, rood-groen-rood-groen-rood-groen, het gaat te vlug, rood-groen-rood-groen-rood-groen, zo is geen verkeer mogelijk, het licht verspringt te rap, soms snellerer dan het oog volgen kan. Toen-thans, toen-thans en ertussen een reidans vol aaneensluitende vergissingenenen ...…

De legertop beval de fabricage van groene pakken, jassen, groene sokken en groene onderbroeken, groene rokken, dit alles voor een goede camouflage. Maar ja, dan heb je altijd van die oenen die daarna de soldaten weer ontgroenen.…

Lief groen, verbleekt. Lief groen, verkleurd. Lief groen, verkreukeld. Kleurenpracht, donkere wolken, woeste wind en snijdende regen. De zon waait voorbij. Lief groen, ik wacht.…

Nederland wacht op groene ideeën. Op groene innovatie. Op ieders groene denken. Met het oog op onze toekomst. Maak al onze parken, tuinen en tehnieken groen. Jardin d'Hiverre rekent op ons allen, samen met het Groene Paviljoen.…

Het was de tijd van Floris en Q en Q Je ging van huis en altijd volledig in tenue En minstens twee uur te vroeg Het systeem was simpel: dat was er niet En de scheids was als vanouds weer een stuk verdriet Maat het was altijd iemands vader Dus dat zei je dan maar niet We waren groen Groen als gras Groen, groen als gras Groen, groen als gras…

En de uiterst bekoorlijke blondines met groene, ja zeer groene ogen het kortst van al: korter nog dan een gedicht, korter dan de snelheid van het licht in hun groene, ja zeer groene ogen. --------------------------------- uit: 'Bandloze gedichten', 1996.…

Onbedwingbaar klimt het groen tot de toppen van de takken, overal stuwt het nu voort en geen mens kan dit hanteren... Groen en groen en nog eens groen, waarom rijmt dit toch op zoen? Is er liefde achter alles, is er leven overal? O, ik weet geen antwoord te verzinnen, poog alleen maar te beminnen...…

Het Witte Huis werd dan het Groene Pand En heel Amerika werd Nader-land.…

Ooit stortte hij zich dapper in de strijd, Want om zijn idealen te bevechten Ging hij tekeer tegen fascistenknechten. Maar hiervan heeft minister Fischer spijt. Want is hij ná de oorlog fout geweest Dan schaamt een echte Duitser zich het meest.…