Alle inzendingen over HANDEN OR TOEKOMST OR VLINDER

de tijd vergeten wordt Een belevenis zonder einde Een ontdekkingsreis naar de toekomst De klok tikt door Een verleden met scherven en trofeeën Vormt ons heden Dat de toekomst in koers houdt Een koers houden over ons pad Het pad dat leeft De vlinder vliegt voorbij Maar stopt af en toe om zijn kleurrijke sporen te zien…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hoe zal het met mijn vlinder zijn? Mijn vlinder uit de nacht Van in mijn hand, naar uit het raam Van ooit naar ver verleden Van nooit meer hier, naar toch dichtbij Plots in mijn hoofd gegleden Op een wind die ik begrijpen wil Maar nooit meer grijpen kan Hoe is het met mijn vlinder? Als ze hier niet is, waar dan?…

jij was de vlinder ik het net wist je kleuren later pas de geuren waar jij op viel in het zomers bloemenbed heb je niet gevangen jij streek neer rustte en bleef hangen vleugels nog gespreid de warmte van de zon kon je toen langzaam kwijt jouw toekomst vraagt geen net en grote mazen jouw vrijheid kan en mag gewoon op liefde azen…

om de ziel te laten glanzen een breekbare toekomst in de geest Een mystieke witte vlinder sierlijk dansend in de zonnestralen laat het leven even spiegelen.…

Jouw hand In mijn hand Vlinders in mijn buik Zon op mijn gezicht Kussen op mijn huid Alles wat ik zie Alles wat ik voel Een gedicht…

Ik schreef hoe ik verlangde naar een nieuwe toekomst voor vlinders en wolven. Er was een hoorbare echo van dierenstemmen uit de nacht.…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de…

Dat speciale plekje in mijn hart is omgebouwd tot martelkamer waar ik jou met de meest vreselijke marteltuigen diepe rijtende wonden toebedenk, dat waar je recht op hebt. Ooit zal het weer een bloementuin zijn met een bankje en een steen, waar vogels zoete herinneringen fluiten.…

Ik til over bergen en breng over wolken naar blauwe hemels waar morgen niet bestaat Ik droog tranen verwerk stil wat mij dierbaar is lach ik toe Maar ook ik huil soms…

Als ik gelukkig ben komt dat gevoel door jou Als ik geloof is dat enkel en alleen in jou Als ik verliefd ben voel ik vlinders voor jou Als ik een leven wil opbouwen is dat een toekomst met jou Als ik een droom beleef is dat een droom over jou En als ik van iemand hou is dat alleen van jou…

slapen dromen zachtjes wiegen als een vlinder vredig vliegen rood en roze vleugels lang voor de toekomst nog niet bang de wereld lacht soms zoet soms rouw de wereld wacht ja wacht op jou…

Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet uit domheid maar uit zijn Ach het is het paradijs dat weerschijnt in het wezen van de vlinder Wijs mij een mens die het zo zijn kan waarmaken Vlinders zijn vlinders omdat ze vlinder zijn Een mens probeert aan de hand van…

Ik kon niet vluchten, ik was geen Tsjwang Tse die had gedroomd dat hij een vlinder was en zich bij ochtendlicht afvroeg of hij, Tsjwang Tse, gedroomd had een vlinder te zijn of dat de vlinder droomde als Tsjwang Tse te ontwaken, nee, ik was een mens, een taai skelet met tweeëndertig tanden, twee handen en een tragisch intellect dat met…

Daar was een vlinder hij zette zich op mijn hand hij trilde niets eens ik was net aan het schrijven daar onderbrak hij me plots…

Weemoedig staart ze naar haar handen, handen die troosten, handen die zorgden, handen die kookten, handen die streken. Waar waren ze ook weer voor? ze friemelt met een zakdoen, strijkt haar rok glad, kijkt schichtig om zich heen, om vervolgens weer te blikken op die doelloze handen!…

de vlinders zijn allang gevlogen: geen afspraakjes meer, gehaaste onzekere kussen, aarzelende ogen zoals die eerste keren..... gebleven is het begeren vanzelfsprekender maar meer intens het geloven, vertrouwen in een mens in een toekomst die geen verleden kent..... als liefde went…

Als vlinders komen zitten op je handen en je voeten likt elke gehuilde traan die het leven vangt op donkere dagen en de slapeloze nacht weet dan dat na diep verdriet ooit weer toekomst lacht dan zweven bloemen in je haren geurend als de mooiste zomerdag jou een blauwe hemel aanreikt die langzaam aan de kimmen trekt waar nieuwe hoop…

Je kunt er stoer over doen of denigrerend moederdag, dag der dagen je kunt haar ook de hemel in prijzen of haar zachte hand tegen je gezicht voelen je kunt haar ook als moeder zien van vlinder tot vlinder een lijn, die nooit brak…

Zonovergoten gedachten als vlinders... als vlinders in mijn hart Een speels gevaar speelt door mijn haar: jouw hand... Zonovergoten dromen als feeën... als feeën in mijn geest Eén ademtocht, mijn ziel doorzocht, vind ik jouw wezen daar...…

Geluk is hoop hoop is toekomst toekomst is liefde handen vol madeliefjes kleine voetstapjes in het gras…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

je ademt vlinders maar je handen bloeden van het glas dat brak ze was zo onbereikbaar dat je haar pas zag toen de scherven rechtop stonden in het gras je verboog de tralies van haar gouden kooi ze schitterde met vrijheid als haar tooi je ademt vlinders want ze is zo mooi…

Woorden wegen als vlinders op je handen durven landen. Ze glimmen je lach en poetsen je dag. Woorden bezeren als vlinders aan je vingers kleven en ragfijn beven. Ze zingen hun strofe voor een stille dove. Woorden smoren als vlinders hun roltong ontvouwen en van je zweet gaan houden.…

Tart de vlinders van de toekomst niet, onderga ze vrij in nederigheid. Aurelius…

Met lege handen stond ik op haar wijsvingertje een vlinder de dauw op haar blonde haartjes mijn kindje ineens terug…

je zag de vlinder en je dacht een bloem ik zag je geest verdwijnen alleen je hand was warm toen je wilde vliegen om er niet te zijn liet kleuren weer verschijnen je telde op een oud refrein mijn handen op je huid ik wilde je bereiken je bleef als in een trance steeds maar naar buiten kijken ik wil die vlinder zijn geef mij de kleur…