Alle inzendingen over HERINNERING OR AFSCHEIDSSTAP OR KAST

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De gedachte dat je op vrouwen valt maakt je bang De gedachte geeft je een raar gevoel Een gevoel van angst Je weet dat je zo bent maar durft het niet te zien Je weet dat het niet normaal is De angst om niet geaccepteerd te worden Het verdringen Het ontkennen Het maakt je kapot Accepteren zoals je bent homoseksueel De gevoelens worden sterker…

Je staat daar in een hoek, helemaal alleen. Met wat spulletjes erin, en niemand om je heen. Je staat altijd op dezelfde plek, is het niet saai zo alleen. Maar op een dag word je verplaatst, en vraag ik: “Waar ga je heen”.…

er kwam iemand binnen breed en, dat zag je meteen vermogend de ruimte vulde zich meteen met zijn lucht hij was beslist van een koninklijke kaste toen hij niet meteen op zijn wenken werd bediend verdween de koninklijke lucht door alle kieren en gaten maar zijn breedte bleef hij houden hij had drie stoelen nodig paste amper door een…

krampachtig nekt een strekken tot een panisch staken wat leidt tot lichaamshaken en een licht ontregeld bekken het lichaam wijst verkeerde kant trilt als een zenuwachtige boor en hoekt van achteren naar voor zo bewijst de juist ontstane stand nu scheuren, groeven gaan ontstaan botten en spieren uit wandelen gaan en de ribben springen uit de kast…

Er is in India nogal wat mis: de helft van alle jongetjes en meiden heeft onder seksueel geweld te lijden. Men onderzocht ook wélke helft dat is. Van al die kinderen, da’s het bedonderdste, blijkt de misbruikte helft veelal de onderste.…

in de luwte ver van potloden en pennen verf ik de ouderwetse kast van groen naar wit naar iets van wit af lees het verhaal in de deuren als levend hout dat vertelt over wat is geweest en in nerven en kieren soms doorgezakt de ruimte kleurt in dagen, zelfs jaren planken zijn gestapeld naar de laatste behoeften zichtbaar aangedaan…

nu ik mij ontmanteld heb kan ik mij niet meer verschuilen achter mijn deken van leugens met grote angst sta ik op de drempel die het verschil maakt tussen echt en nep met mijn borst vooruit en trillende benen loop ik de realiteit tegenmoet waarna ik de deur achter me dicht sla…

'Wáárdoor', vraagt u, 'komt het gajes in de regel in de bajes?' 't Antwoord kun u wel verzinnen: door de kastdeur komt het binnen. Klanten zitten daar gevangen. Stijlvol is hun raam met stangen. Met een bakblik kijkt de zitter naar de muur en voelt zich bitter. Met liksteen is de nor gebouwd. Van baklucht wordt de klant benauwd, zodat-ie…

Hier op de kast staat nog onze foto, lachende gezichten ogen die stralen wij samen, een liefdevol moment verankerd in de tijd. In gedachten hoor ik nog jouw stem, tussen de chaos in mijn hoofd van het niet begrijpen, droefheid in mijn hart voelt als muziek zonder klanken.…

onomwonden de schrijnende onrust in de vruchtloze morgenstonden, gehoon van de sater bij ironische manen als weer geen vorm of toon gevonden is, een nieuwe weg zal banen, ver bij hem vandaan, komen beide seksen uit één koker, animus en anima, dichter bij hem staan, dan wordt geluk hem niet ontnomen en is de ware poëzie weer uit de kast…

Ik ontmoette heel wat mensen tijdens mijn leven een paar van hen heb ik mijn hart gegeven ik kreeg het steeds in stukken terug maar het klopt nog ik bewaar het in een grote doos deze staat ergens in een kast hij staat rustig daar je kunt hem niet pakken hij is te zwaar.…

een ding is zeker ze heeft niet de baard in de keel maar op haar kin een vrouw met klote zingt als een kanarie op TV klinkt haar lied uit volle borst…

Vandaag twee kasten in elkaar gezet Van een gerenommeerd bedrijf in Zweden Montageplan erbij en schietgebeden Ook zonder vrouw heb ik het toch gered Want met z’n twee gaf praktische bezwaren En woordenstrijd die niemand kan verklaren…

De vraag naar zijn geaardheid bleef hem kwellen, Lang nam Mark Rutte daarom geen besluit, In Straatsburg kwam het hoge woord eruit, Hij zei: 'nu moet ik jullie iets vertellen'. Daar gaf hij ons een kijkje in zijn ziel, Toen hij bekende: 'Ik ben eurofiel'.…

hij komt uit de kast het maakt zijn gemoed lichter hij weet zich dichter ~~~~ hij komt uit de kast de deur zwaait moeizaam open en nu maar hopen ~~~~ hij komt uit de kast zijn buikje bomvol gevuld poes pakt hem en smult…

De kast uit Ik moest uit de kast En ik zocht naar een list Ik wilde niet eindigen Van de kast in de kist Het moment uitgekozen De woorden in nette taal En na wat tussenpozen Tussen dessert en journaal Ik had het er zwaar mee te stellen Dus nam mijn moeder even apart Mam, ik moet je wat vertellen En bereidde zo voor op de komende smart…

Tussen beeldjes, bloemen en portretten Zitten de herinneringen Uit de tijden van ’t verleden Er kwamen nieuwe poppen bij te staan maar ook de tijd is doorgegaan Zo maar op de vensterbank Een lijstje aan de muur of uitgestald in moeders notenhouten kast Dragen zij voor altijd de herinnering Dragen zij nog vaak de loden last Want achter…

Voor mij loopt een vrouw ik herken de geur van jou de zeep waar jij je vroeger mee waste of die als verfrissing lag in de kasten ik moet mijzelf bedwingen om niet voor te dringen deze geur heb ik al zolang niet geroken het is net of er spontaan weer herinneringen opdoken glimlachend loop ik naar de deur en denk: wat kan je toch genieten van…

Je neusde in mijn telefoon maar hebt geen schaamte ontdekt geen blote ontboezemingen je zocht vergeefs naar een dubbelleven opwindende intimiteiten een lijk in de kast, geheimen tussen de regels In die oude statussen heb ik geademd, voor jou zijn ze leeg, saaie kamers verstoft en vol spinrag Houd ze maar als herinnering Het deert…

Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou vond, mijn lief. Ik in jouw ogen werd gevangen met rozen op mijn wangen. Ik wist er van het leven niet, toen ik schuilde in jouw armen. Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde. En jij mij meenam op een reis, die…

Ik had een broer, hij floot altijd. Niet omdat hij vrolijk was, oh, nee, integendeel... maar omdat hij bang in 't donker was. Door altijd te fluiten, als hij 's avonds onder stergeflonker, van zijn meisje kwam... voelde hij zich niet meer zo alleen, met al die schaduwen om zich heen. Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang…

Toen ik jouw klokje in stilte hoorde tikken Besefte ik nog niet Dat het de aardse tijd weg tikte Die wij nog samen hadden te beleven Jij bent nu allang verdwenen Jouw klokje staat als een herinnering Hoog op de kast Steeds als ik het weer hoor tikken Weet ik met het diepste weten Dat jij daar ergens op mij wacht En mij niet bent vergeten…

verborgen in cellen diep in ons brein wachten oude ontembare herinneringen op nieuwe kansen de heimelijk stekende bij ratelende cicades een fladderende nachtvlinder die het licht zoekt maar naar duisternis verlangt gezeefd en opgeslagen in diepe kasten op zolders in kelders de onuitwisbare bron van wie we zijn levendig verwarmd…

De voornemens die we maakten, de herinnering aan even? De sneeuw en het ijs maken plaats voor een heel ver heimwee naar lente. Op de kast de uitgebloeide amaryllis, de verdorde kerstboom al weggedaan. Toch nog even terugblikken naar toen en dan maar weer vooruit. We leven even onbedachtzaam verder. Het nieuwe jaar wordt alweer oud…

daar op een oude kast.…

Ik ruim mijn leven op Zoekend naar verloren herinneringen, kapotte gedachten Pluis ik de kasten uit. Bakken vol rotzooi en gebruikte spullen gaan met het vuilnis mee. Wat ligt mij te wachten als ik de laatste doos met leven open? Een porseleinen popje met armetierige beentjes, gebroken armpjes.…

ik herinner me een nacht, gewikkeld in de dodenwacht van zeven maal plus één keer werkelijk een dag geleefd de lakens werden nat, het klamme zweet betrad al lopend oude ruggen in het overbruggen van ‘t armzalig schietgebed in de weggezette kast daar achter, in de la versta ik geen gekerm of honderduit ik wankel slechts, waarna…