Alle inzendingen over Hanny

Vlieg, Femke, vlieg naar de regenboog Laat je leiden door de wind naar het wolkenzachte hemelbed Want daar, Femke, daar waar de zon het water kleurt word je opnieuw geboren Nacht, Femke, nacht…

De gele brigade verovert weer ons land Ja, grundlich und ganz nett graven ze kuilen in het zand Hun "eigendom" wordt met de driekleur afgezet Ze stranden hier met velen Bouwen zowaar geen bunkers meer doch nur nog supergeile zandkastelen Ook al is het hondenweer Overal hoor je danke, bestimmt, ach so en bitte kan ich etwas vragen Ons…

Als dromen bedrog zijn loont het de moeite niet ze na te jagen…

Het bos is in diepe slaap door nachtrust bedekt zolang de uil waakt…

Zwaluwen gieren de zomer in vogelvlucht rakelings voorbij…

Ontluikende stroompjes opgestuwd met zachte hand tasten lustig mijn lichaam af Loom verlangen onderhuids wordt voelbaar gewekt door onverholen lichaamstaal Als vaag gestreepte schemering bekoorlijk binnenvalt beroerd zinnenstrelend licht jouw geurige huid Vrijwillig ontvoerd door opgezweept begeren tikken onze harten schaamteloos de tijd…

Nadat de bloedwaarde was gemeten is er weer een renner uit de Tour gesmeten Met bloeddoorlopen ogen een etappe binnengehaald was zijn eigen-waarde nog geenszins gedaald Na controle kwam het antwoord: zeer positief bloed van een ander, ben je dan dom of naief De baas bonjourde zijn verslagen man resoluut retour naar Kazachstan Vino ontkent,…

Lavendellippen bevochtigd door morgendauw kussen bijtjes zoet…

Onder de maan van de vallende sneeuw naakt in zijn puurste vorm is een kind geboren Zullen wij het omhelzen, verwarmen met liefde voeden en koesteren? Beschermende armen bieden wanneer onder de maan van de vallende wind een storm opsteekt? Effenen we het pad dat gelopen moet worden zodat de onschuld niet verdwaald? Houden wij een schuilplaats…

Sluw rijstvogeltje kleine draaideurcrimineel pikt een graantje mee…

Voldaan ziet de wolf hoe een boer zijn schaapjes telt en weet het antwoord…

Vol overgave hartstochtelijk beminnen verstilt de liefde…

Zij zo lief naief nestelt zich in mijn armen haar hart klopt in mij…

Verscholen in jouw hoofd wandel ik je leven mee Zie benauwde kronkelpaden voel je voeten in het zand Ik drijf op je gedachten woeste stromen af Hoor elk woord in stereo wanneer je spreekt van liefde die niet kan, die niet mag Heen en weer geslingerd tussen hem en haar en jou schommel ik duizelend mee Achter jouw ogen waak ik en zie dezelfde…

Barneveldse vos verschanst tussen kreupelhout voedt zich kiplekker…

Zijn zongerijpt lijf glanzend en bloedmooi verbeeld brons in zilverzand…

De wodka is op die coke komt me de neus uit scoor Hero Ine…

Ontaarde koekoek dumpt gevulde eieren in andermans nest…

Een vakdiploma heb je gehaald maar dat is niet genoeg Daarvoor word je niet betaald dus juich maar niet te vroeg Als jouw brein meer kon verwerken cijfers en grafieken op kon slaan Dan hoorde je bij de "sterken" en zou je hoog in aanzien staan Maar jouw soort arbeid adelt niet dat heb je altijd al geweten Geen promotie in 't verschiet…

De eerste liefde draagt vleugels van wit papier onbeschrijflijk teer…

Viriele varaan met dubbelloops jachtgeweer treft zeker zijn doel…

IJsblauw glas, waaruit wij gulzig onze liefde dronken ligt gebroken op de vloer De scherven groeven bijtend zeer druppels pijn delen de zoete wijn Hoe dronken was ik van geluk toen ik niets anders zag dan het diepste meer in jouw waanzinnig blauwe ogen Maar nu de waarheid raak heeft geschoten weet ik mij verloren en bedrogen in al…

Wikipedianerd wist wel wat wisse wiste woordje voor woordje…

Hemeltergend vuur mens en dier verjagend jankend in de as pijn in mijn hart Alweer een kermende moeder tussen de puinhopen van een oorlog gevoerd uit winstbejag pijn in mijn hart De medische misgreep die meer vernietigd dan heelt ongestraft weer een leven verminkt pijn in mijn hart de angstige ogen van het kind waar het smerige…

Het grootste geluk meet slechts een halve meter uit liefde geoogst…

Donkere wolken verdrinkend in de rivier ogen eenzaamheid…

Een oude vrouw wiegt zich in haar schommelstoel Ze staart in het niets met starre ogen roodomrand Nog langer leven dient voor haar geen enkel doel Een rozenkrans glijdt door haar hand Graag wil ze verhuizen naar het hemelrijk Veel van haar geliefden zijn daar reeds beland Zachtjes bidt ze, oh God, sta toe dat ik spoedig bezwijk En de rozenkrans…

Bid jonge sprinkhaan dat haar mond jou niet verleidt het kost je de kop…

Inktzwarte wolken breken het blauw uit de lucht De doldrieste wind jaagt vogels uit hun nazomer vlucht Schuimkoppende golven beuken de kust Het ziedende water kent geen moment rust Boten worden op de kade gesmeten vernielzuchtig, compleet opengereten Slagregens slaan de oevers aan gort Hemelse toorn in volle kracht uitgestort Daken worden…

Doldriftige woerd verzuipt het lelijk eendje in twee kleppen lust…