Alle inzendingen over Hans Visser

Vissers zijn geen watjes zeker geen eitjes vissers op zee en vissers op het vasteland Rob Visser van Amersfoort van 'de aanslag' nu op IJburg, bevestigt het beroep en de naam zeg maar de roeping voor Amsterdam als dominee Net als zijn broer Hans Visser van de Pauluskerk en 'perron 0' nu met emeritaat mijn geestelijk leider te…

Visser van die Pauluskerk en ik bedrijfsadviseur van de Kamer van Koophandel vroeger op weg naar ons werk onze wegen kruisten voelde wij verbinding in het Goddelijke hij voor de Liefde en ik voor de Handel daarom als wij de klokken luiden verbinden wij ons ook met elkaar maar vooral met de wijk Schiebroek in de wetenschap en respect dat…

De hengels evenwijdig naar het water gebogen door spiegeling van licht overtogen is hun evenbeeld gedompeld in een vlak, maar rimpeling trekt het nooit strak. Vereenzelvigd met de punt van de hengels willen ze stil leven, van de wal losgedreven, op zo maar een dag verzonken in het gras, aan het patroon van wolken overgeleverd.…

Zich verliezen in het water is voor de vis van levensbelang Zich verliezen aan het water probeert de visser levenslang De vis zeilt gracieus door het water De visser zit glad versteend aan de kant Kennen zij vroeger, vandaag of later vraag hij zich af nu en dan De visser wordt een beetje vis Het wemelende, murmelende water kabbelt zijn…

onder wolken vogels varen onder golven vliegen vissen maar daartussen rust de visser golven worden hoge wolken wolken worden hoge golven maar intussen rust de visser ---------------------------------------------- uit: 'Van de afgrond en de luchtmens', 1978.…

onder wolken vogels varen onder golven vliegen vissen maar daartussen rust de visser golven worden hoge wolken wolken worden hoge golven maar intussen rust de visser -------------------------------------------------------------------- uit 'Verzamelde Gedichten' van Lucebert (1924-1994)…

Hij laat zijn dobber dansen, werpt alle schroom van zich af want hij is een echte liefhebber. Dromen doet hij zijn vissersleven lang, diffuus nog de contouren in scharlaken van de vooruitgeworpen schaduw langs zijn vermetele recordvangst.. Hij weet het is een kwestie van tijd om de talmende schemering te bedwingen met zijn scherpe haak.…

Het schip ligt hoog en droog op het zand ik voel Zijn hand je gaat van loef dat is je troef de plaat is zijn plaats van Griendvisser naar Engelsmanschipper de zee op drift immer van keer naar keer als ik kijk twee kilometer ver dan keer jij weer het schip in het vizier daar ga jij als een strandplevier…

drijvend op het water met niets dan de golven zacht wiegend het smalle hout gespannen lijn doorklieft het blauw duikt onder geduld beloond zilver spartelt vandaag genoeg te eten…

dobberende rust bij het kanaal in Oegstgeest visser werpt zijn blik…

westminster de wereld afscheid neemt als jou vijftig jaar het leven kalendert schaft het verre nepal af wat wij feesten het rood-wit-blauw en oranje van onze koninklijk gevierde monarchie tussendtijds van trots op nederland de latere moeder haar partij verlaten moet en wordt de betuweroute officieel nu ben jij 60 weer in het jaar van de haan…

De visser tuurt naar gifwolken boven de sloot weer niks gevangen…

toen de zon de wolken droeg en goud omrandde blonk geluk steeds dichterbij het klonk al in de zuiverheid van wat een wonder wensen kan: de eerste adem van een kind mijn hart vindt blauw in oude ogen opgetild door wat zijn moeder gaf de staf waar ik op leun vernieuwt zich, boven elke pas die zeven mijlen kent snel als vlinders stuur…

De hanen melden de dag, als zij immer deden. Gisteren woedde de slag, gisteren heerste de vrede... De hanen melden de dag. De hanen riepen het licht over de wereld uit, toen het doofde in een aangezicht donker van aarde en kruit. De hanen weten niet hoe rood de morgen is, die hun eeuwen oud lied krijst door de duisternis.…

Visser aan kant luistert mee.…

Hun grimmige blikken wanneer de hanen elkaar verwonden met aangebonden dolken. Koperen veren dwarrelen neer maar het duel kent geen winnaar. De tijd, een geduldige verpleegster, zalft de wonden, ziet het gehavend vel. Een lel werd verscheurd, een vlerk…gepluimd. De haan tolt van ongemak en vult de dagen, zwelgt kruimels en zaden.…

op de grenspaal van mijn erf staat een suffe haan met ogen van mat glas zijn keel is lelijk opgezet ik houd hem een handpalm voor waar vier maïskorrels glanzen maar zijn krop, het speeksel weigert zijn kop keert schichtig op een gladde toren van wervels hij zoekt het minste gerucht het koper van zijn veren het rood van kam en lellen…

Hassi, Hansipansi uit het oog verloren broertje, teruggekomen kwam ik een wereldgozer tegen Bolknak, maar niet de sigaar Gevoel met handen gegeven Vanuit zijn tenen Ik groet je, Hamol, En jij begrijpt wat ik voel.…

zondagmorgen vroeg meeuwen drinken aan een plas de iepen zwijgen ik stap langs holle wegen er kraait een haan oproerig…

OVER EEN HAAN Een haan, verminkt tot een kapoen, was daardoor niet in goeden doen. Zijn carrière bij de kippen was stuk, gelopen op de klippen.…

Wanneer het gaat om dingen te doen, die niemand leuk vindt, wacht iedereen op de ander, echter: wanneer er leuke verwachtingen zijn, barst het van de haantjes!…

“Daar kom je weer aan “, Zei de kip tegen de haan. “Doe mij een lol, Mijn ei zit al eivol, Ga maar ergens anders staan”.…

haan in de wolken waait met alle winden mee er is geen keuze was het kippenhok zijn thuis zette hij kip naar zijn ha(a)nd…

Met onbeholpen mond riep de visser het water tot zich. Nooit meer draait de wind in zijn veel te grote oliepak.…

de haan ging hem bezoeken deze zocht in zijn boeken en dat heeft succes gehad Als u eens door Haarlem rijdt onderbreek dan uw reis want dan hoort u het bewijs de haan is zijn frustraties kwijt Haarlem heeft weer een trotse haan de logopedist is beroemd en blij dat zijn naam wordt genoemd de haan is weer aan het werk gegaan…

Daar zweeft de lieve Lente weer Bezielend door de dreven; Zij daalt als uit de hemel neer En roept weer de aard ten leven; Zij tooit alom de dorre baan Met bloemen en met kruiden, En waait van uit het zuiden Ons zoete geuren aan. "Daar komt de lieve Lente weer!" Zo juichen veld en akker; Ze is gul en vriendelijk als weleer En zingt de…

Bij het vallen van een gedoemde stad verliet een visser het geweld het vuur zal spuwen iedereen gaat voor 't snelle geld De visser zit aan de waterkant zacht ruist het riet een joint in z'n hand en niemand die klaagt of 'm ziet Een of andere dode zangeres zingt op de radio een lied je moet eerst vangen voor je iets vindt en niemand…

de laatste happen keileem van de binnenzee zij moest verdwijnen de vlaggen van de botters wapperen halfstok vissers zonder zee…

Enfin, wie denkt dat hij 's morgens geen raad met zijn tijd zou weten, Kan gerust zeggen: "Ik ben mijn Natuurlijke Historie vergeten." Want integendeel vóór 't ontbijt Is 't een haan zijn aangenaamste tijd. Volgens Grotius en Puffendorf is de haan Eigenlijk gezegd een Mahomedaan.…

Er zijn van die dagen dan roep ik mijzelf bij naam om mezelf te vermannen Zo riep ik naar jou, want ik zag, dat je weggleed in zwijgen en niet in de stilte, die goed doet die neerdaalt zo langzaam overgaat in de veilige nacht Het was niet je droom tussen slapen en waken die soms ook voor mij de beelden van heden en vroeger verfraait…