Alle inzendingen over Herinnering OR op een dag

Terwijl ik tussen 't groen vogels zie kijken ik niet laat merken dat ik ze hoor al tonen ze zich als een volledig koor alsof zij onsterfelijk willen lijken vraag ik mij in gedachten af wie zij bereiken. Of ik in mijmeringen deze ochtend iets verloor en belopen ook zij in leven meer dan een spoor, zijn ook zij niet tijdelijk hier dat wat eens…

Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij In een laan tussen de populieren loopt Op weg naar het station, of blij Naar de tweede mis op een zomerse zondag – Je komt me tegen en je zegt: ‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…

Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt Van zeverende lippen Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet Door doodgemoedereerd hanteren van een zin Die wederhelft haar droog de mond in zet Het steevast "stop er een jippel in" Gnuivend van pret O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert Naar drassige duinpannen en het Oerd Zie mijn herinnering…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Over stromen Zelfs wanklank is op muziek gericht leert de juiste tonen horen, zoals het zou moeten zijn, volmaakt met barstjes Jij hebt de bamboefluit aan jouw mond gehecht, lippen gestulpt, ogen gesloten de wind uit het zuiden laat zich beluisteren Hoor het zingen van rivieren, die uitstromen in zee, zoet en zout met zich laten mengen…

Mijn bril zet ik op voor het fenomeen dat door de lentezon verleide vrouwen de wereld laten aanschouwen, zich bloot gevend boven de knieën daarmee prikkelend de fantasieën, want met het verhogen van de temperatuur stijgt de zoom, waardoor moeder natuur ons toont wat gebleekt was in de winter, nu hunkert naar pigment en bijna elke jonge…

Wij gingen fietsen op een dag in mei zo'n dag die wel betoverd lijkt, be-engeld Door bloesemgeur en lusten aangezwengeld bevonden wij ons weldra in de wei De fietsen aan het hek, intiem verstrengeld, kwam over ons een eeuwig jong gevrij Half dronken van de passie, dij aan dij naakt in het malse gras, zacht, hoogomstengeld Het leek een dag…

Die foto van toen Herinnert mij aan onze eerste zoen Ik heb je lippen toen geproefd Je zachte huid gevoeld En diep in je ogen kunnen kijken Je geur was als een bloementuin En je haar streelde mijn wangen Het was allemaal zo fijn Wat kan ik er naar terug verlangen Joop Bonnemaijers…

Je kon er eerst maar geen genoeg van krijgen Maar al dat voetbal gaat je langzaamaan Daar je zo overvoerd wordt tegenstaan Om van dat nabeschouwen nog te zwijgen Je leeft bij menig match dus net zo mee Als je zou doen bij Emmen-RBC…

De grote dag die eens zal komen Met veel gejuich en bazuingeschal Wat zal klinken over gans het heelal Zal een dag zijn om van te dromen.…

Hoera, we zijn terug van weggeweest, De site was dagenlang niet te bereiken, Waardoor er dagen zonder rijm verstrijken, Maar nu is het weer een poëtisch feest. Bij alle vreugde past ook een terzij: Met Kerstmis ben ik wéér geen dagje vrij.…

Ons leven duurt maar even. Allemaal gaan we dood. Koffie laat ons leven.…

Maar alles is toch goed nu, ook het falen dat wegen kan en zwaar moet meegesleurd, want morgen komt een nieuwe dag, nog vol beloften van geboorte, helderheid en klare klanken. Leg alles nu maar neer in overgave aan de Ene die genade is.…

In het glinsteren van een schitterend licht, werden wij uit sterrenstof geboren. Onze toekomst er toen al opgericht, om voor altijd bij elkaar te horen. Waar jij naar toe zou gaan, zou ik wat later ook komen te staan. En dan het moment dat mijn hand de jouwe raakte, een prachtige bloem, de liefde, ontwaakte. Je mond, je lieve lach, groene…

blauw één punt één kleur één lijn het had géél moeten zijn…

." In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte. Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk naast de man die mijn vader zou worden, alsof je bescherming bij hem zoekt.…

Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest Al ben je al jaren geleden overleden Die verjaardag doet me denken aan ons verleden De dagen uit lang vervlogen tijden Vol geluk en liefde tussen ons beiden Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk Was die tijd toch een godsgeschenk Jouw geboorte…

We slenteren over het zandpad langs de opgedroogde bedding van het riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de kunst van eenzaamheid verstaat als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder de bloesem van de vlierstruik we ruiken de adem van zomerse wind zuurstof…

Mijn vader droeg altijd een pet. Hij was geruit, een hele donk're. Met een drukknoop en een klep. Hij ging alleen maar af in bed. En reed hij op zijn brommertje, de pet ging altijd mee. En maakte hij een ommetje, dan groette hij ermee. Nu hij allang er niet meer is. Terwijl ik soms eens aan hem denk.... dan zie ik nog alleen die pet.…

In de voetstap van mijn vader wil ik lopen langs het strand, wil ik kijken naar de zon en genieten van het land. Wil ik dromen,lachen,eten, en van alles wil ik weten. Naar de golven wil ik kijken over hoge wijde dijken, wil ik vechten met de wind, hollen wil ik als een kind. In de voetstap van mijn vader wil ik vrij zijn en tevreden…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Jaren gelee, hadden we een baaldag ingesteld door weet ik wie, dat is niet meer van nu, geen inhaalslag maar wanneer ik buiten zie: Wil ik subiet die baaldag weerom, want het weer, liegt er niet om het is kommer- en ook kwel dus geef op die baaldag- en doe 't snel want hier, word ik humeurig van.…

Een dag gewoon een dag, zoals iedereen die wel, beleven mag, zo'n dag een doodgewone dag, zou ik zo graag meemaken, als het mag? Een dag: zonder angst op ellendig nieuws, een dag zonder pesten of anderszins, een dag, waarop iedereen lacht, een doodgewone dag: als dat mag?…

Nu weet ik echt niet wat te zeggen maar wil zo graag iets uit gaan leggen omdat de wereld leeft van woorden; Maar eigenlijk weet iedereen dat ’t woord niet allereerst verscheen, maar wel het licht, het mooie licht als van een klein augustusdicht.…

Op een grijze dag Is het bestaan van kleuren Slechts herinnering…

willen weten dan de kama sutra op keyboard in pyama Voor ondergrondvrije nog fundamentloze liefhebbers die temperiert willen wezen een alcoholvrije homerecordingsessie Zo staat daar voor elk een basdrumlesje klaar wie doet je nou wat en wie houdt je nou tegen Wie zit er verlegen om gratis muziekles op june twenty one, op de dag…

Lomp loop je voor me In wat een hobbezak is Gemaakt van spijkergoed Je volle varkenskop lurkend Aan een duur blik Coca Cola - Want het is een halfliters blik - Nadat jij met die dikke vette Varkenspoten het blik geopend hebt En er twee slokjes uit genomen hebt Is het voor jou genoeg geweest En smijt met een knallende boer Het…

Als ik diep wil schokken diep van binnen wil huilen het wil uitsnikken van verdriet dan zoek ik op YouTube naar orgel-improvisaties met samenzang niet ritmisch dan voel ik zo sterk er is niets veranderd en er zal niets veranderen ik troost me met het lef dat ik dat leven aan durf ook al vinden velen dat het wel met me meevalt…

Wanneer ik buiten loop stormt een buuf op me af, duidelijk geagiteerd, oh denk ik: wat deed ik in vredesnaam verkeerd? Maar neen, het is een afschuwelijk bericht, ze zegt onomwonden, dat ze bij haar dochter baarmoederkanker hebben gevonden. Ze moet worden geopereerd, net als haar zuster morgen, daar moet een borst worden afgezet…