Alle inzendingen over Het "Allerlaatste"

lichaam stapsgewijs verslond Juist toen zij het zwakste was, piekte; haar zo niet meer levenstijd toestond Het allerlaatste zonlicht van die dag scheen op het bescheiden, koud graf God, die enkel nòg meer pijn voorzag haalde haar daarom..van de aarde af…

Een vreemde huivering verbergt mijn klauwende kreten Verpulverde angsten worden in duizendvoud ingevreten Een korst van tijd bedekt mijn geharde lijf Mijn ernstig hart weet met het allerlaatste licht geen blijf…

Na lang en geduldig zoeken Had hij inmiddels wel geleerd Dat de allerlaatste grootheid Moest worden gekwadrateerd.…

En weer Durf ik het je niet te zeggen Mis mijn Allerlaatste kans Steeds weer Kruip ik terug in mijn schulp Waar jij In mijn gedachten bent De angst Om dit kwijt te raken Hetgeen Wat ik nooit heb gehad…

Mijn allerlaatste peer van honderd watt!…

Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

Hoe onwaarschijnlijk ook, tòch is het waar, Want dit is ècht het allerlaatste jaar.…

het groen geeft zich over niet zonder slag of stoot gestaag laat 't zich verleiden te blozen alvorens over te gaan de allerlaatste dans waarna zij zich fier neervlijt op 'n bed dat al even gespreid leek…

Ik dans de dag door maak een pirouette en vraag jou voor die allerlaatste wals muziek klinkt van alle kanten orchideeën kleuren de wereld met het prachtigste paars en bordelenrood ik dans de dag door ik ben vrij.…

Van Oldenbarnevelt verloor het leven, Aansluitend op diens allerlaatste vraag Die door de formulering “Maak het kort” De moeder aller galgenhumor wordt.…

Tranen van verdriet Nu hij weg is van alles En toch ook van niets Hij is bij ons Gedachten Ze lossen niet Helpen hem te herinneren Tranen Tranen van hoop Ze komen in stukjes Tranen Ze helpen bij dit verdriet Tranen Ze gaan ons doen denken aan jou Dit is echt het allerlaatste dat je wou!…

Ik zit hier met wat vrienden in de kroeg De ober schenkt ons bij, loopt af en aan Toch moest ik maar weer eens op huis aan gaan (Al ging ik liever door tot morgenvroeg) Snel neem ik nog een allerlaatste slok De hoogste tijd, de vijf is in de klok…

ik ben dit tabblad voorbij dichten is niets voor mij de gevestigde orde neem ik in een laatste horde en, terwijl ik spring verschaf ik u mijn geuren doe ik mijn ding sluit ik onherroepelijk mijn deuren vrees slechts dat ik u betaal met mijn allerlaatste verhaal…

Met een knallend hoogtepunt, in het allerlaatste uur.…

Ten leste gaat het treinkaartje verdwijnen De trend is al een tijd gelee gezet Het analoge toetredingsbiljet Rangeert nu uit op allerlei terreinen Voor de allerlaatste volgers: wees niet bang En knip je ov-chipkaart met een tang…

Liefde heeft onvoorstelbaar en onzegbaar, het Allerlaatste Woord.…

Haar allerlaatste selfie goed beziend: Het weer zit haar vandaag een beetje tegen, Heur haar is nat geworden door de regen, Maar ook een vredesteken naar haar vriend. Voor Anne is het leven één groot feest…. Je zult maar Anne Faber zijn geweest……

Gisteren nog volop gezongen vrolijk in dat levendige koor maar in de sloot aan de overkant klonk het nog luider en mooier dus waagde hij de sprong het werd z'n allerlaatste vandaag klinkt het koor toch net wat anders zonder die ene bariton…

keer naast je in die enorme kist, in die enorme stoet in die enorme hal dat enorme grote gapende gat, waar je kist in wegzakken zal dan kijk ik voor de allerlaatste keer op je neer, zeg je gedag voor de laatste keer.…

Zo spraken zij hun allerlaatste woorden, waarna een visser hen barbaars vermoordde.…

, of gaat pitten Ik vraag het voor de allerlaatste maal Uw koning zegt dat niemand hier vertrekt Voordat ik weet wie of er heeft gelekt!"…

bij het laatste licht vertrekken de kraanvogels de lucht is zwanger vol van vogels boven het dal wachtend op elkaar zonder een aanvaring smelten ze samen om sierlijk op te gaan in de grijsblauwe leegte hun vogelvlucht zuidwaarts in het allerlaatste licht…

De nieuwjaarsrellen zijn weer afgelopen, Ons land kwam na het vuurwerk weer tot rust, De allerlaatste brandjes zijn geblust En morgen zwaait de schooldeur dus weer open. Ik keek nog even hoopvol in de krant, Maar niks, mijn school is weer niet afgebrand.…

De ‘selfie’ leeft vandaag als nooit tevoren In ‘t stemhok op het spoor en het toilet En na gedane arbeid zelfs in bed Men wil het liefst extreme plekken scoren Hoe maak ik straks - ik wou dat ik het wist - Mijn allerlaatste ‘selfie’ in de kist…

Dit is de wanhoop van Hen die in mij wonen Stemmen van alle kanten Overheersen mijn eigen ik, Geen uithoek meer waar 'k vluchten kan - Louter zwart nog, En af en toe donkergrijs, Dat zijn de kleuren waarin Mijn allerlaatste ik in Dit aardedonker mijzelf De weg nog wijst…

Hij grijpt Europa’s allerlaatste kans op eenwording, met ónze Timmermans.…

Voor Bram dreigde een hele kale kerst De flatscreen, de buffetkast, ook z'n sokkel Gestript tot aan de allerlaatste wokkel En niemand kon nog worden afgeperst Maar daar verscheen een ster, een engelenkoor Een kribbe vol met cash van 't kindje Goor.…

Zijn hun allerlaatste woorden, nog niet gezegd.…

ze dekt hem toe en kust het voorhoofd van haar geliefde zoon voor de laatste keer voordat hij rusten zal in de schoot van Moeder-aarde onschuldig net als al die anderen die bij Srebrenica het leven lieten in gedachten kust ze hem nog één allerlaatste keer…

voor Hans Andreus er zijn dichters die een laatste gedicht schrijven zonder te weten dat het de laatste is maar er zijn er ook (ik ken er één) die wel wisten dat het de laatste was zo'n allerlaatste daad louter als bevestiging zouden we moeten koesteren uit piëteit voor de dichter…